Powołanie świeckich – zapomniane zadanie w Kościele?

Kim jest wierny świecki? Dlaczego katechizm określa go „negatywnie” – przez brak kapłaństwa i konsekracji? W kolejnym odcinku cyklu Rozmowy o wierze ks. prof. Wojciech Szukalski wyjaśnia, że laikat to nie margines, lecz fundament Kościoła, który bez świeckich nie mógłby istnieć.
Inne z kategorii
Kościół apostolski – wspólnota, misja i nieprzerwana ciągłość
W rozmowie z Michałem Jędryką ks. prof. Wojciech Szukalski zwraca uwagę, że definicja wiernych świeckich w Katechizmie Kościoła Katolickiego jest niepełna, jeśli nie zostanie uzupełniona o pozytywne rozumienie ich misji.
— „Ksiądz bez wiernych świeckich nie ma po co żyć” – mówi kapłan, przypominając, że to właśnie świeccy często podtrzymywali wiarę tam, gdzie nie było duchownych.
Gość programu tłumaczy, że powołanie świeckiego wypływa z chrztu i obejmuje poszukiwanie Królestwa Bożego poprzez codzienne życie, pracę i rodzinę. Najpełniej urzeczywistnia się ono w trosce o dobro wspólne – także w sferze społecznej i politycznej.
Ks. Szukalski przestrzega jednak przed kompromisem zła: „Dobry cel nie usprawiedliwia złych środków”. I przypomina, że chrześcijanin nie może uciekać od odpowiedzialności: dystans wobec wyborów to też wybór – zły.
Rozmowa kończy się pytaniami, które mogą stać się rachunkiem sumienia każdego wiernego:
co robię w Kościele? Czy jestem tylko biorcą, czy dawcą?
Całą rozmowę można obejrzeć na kanale Katolicka Bydgoszcz w serwisie YouTube.