Św. Benedykt (przeniesienie relikwii)

Pochodził ze szlachetnego rodu, z prowincji Nur­sji. Stąd został posłany do Rzymu, gdzie studiować miał sztuki wyzwolone. Kiedy jednak spostrzegł, jak wielu spośród jego towarzyszy studiów wpada w przepaść występków, cofnął nogę, którą już niejako postawił na progu świata. Obawiał się bowiem, że gdyby zakosztował coś niecoś z jego nauk, mógłby łatwo stoczyć się cały w otchłań bezdenną. Porzucił zatem studia, zostawił dom i majątek ojcowski, a pragnąc tylko Bogu się podobać, wyruszył na poszukiwanie habitu, który by sam wskazywał na święty sposób życia. Odszedł zatem pełen wiedzy, choć bez wykształcenia, nieuczony, lecz wiedziony przez mądrość

(Św. Grzegorz Wielki Dialogi)

Rozradowały się kości Benedykta, gdy ze zgliszcz Cassino przeniesione do Fleury, przybyły na kwietne pole i tam spoczęły w kwiatach.

(Antyfona do Benedictus na dzisiejsze Święto Przeniesienia Relikwii Świętego Ojca Naszego Benedykta).

W VII w. Monte Cassino złupione po najeździe Longobardów było opuszczone i zrujnowane. Ok. 660 frankońscy mnisi z opactwa Fleury (łac. Floriacum) zorganizowali wyprawę do Włoch. Odszukali grób Patriarchy i przenieśli jego relikwie do swojego opactwa. Dzisiejsza nazwa miejsowości, w której ono się znajduje to St. Benoit - sur- Loire.

Na zdjęciu jedno z najwybitniejszych dzieł architektury romańskiej, XII-wieczny portyk kościoła opackiego we Fleury.

Wyśpiewuj, o Galio, hymny podniosłe
i wesel się kośćmi Ojca Benedykta;
szczęśliwa to ziemia, która w swym łonie
przesławne członki skrywa.

(Pierwsza strofa hymnu nieszporów na uroczystość przeniesienia relikwii św. Benedykta).