Wydarzenia 5 Jun 2022 | Redaktor
Św. Bonifacy, biskup i męczennik - patron dnia (5.06)

św. Bonifacy w roli chrzciciela jak i jego męczeństwo. Autor Nieznany - Illustration from the Sacramentary of Fulda (Fuldaer Sakramentar). Domena publiczna,

Bonifacy urodził się w Dewonshire w Anglii (Wessex) około 673 r. . Na chrzcie świętym otrzymał imię Winfryd. Już jako młodzieniec, czuł powołanie do służby Bożej, został benedyktynem w opactwie Exeter, następnie w opactwie w Nursling. Bonifacy był reformatorem Kościoła w Niemczech, Holandii i Francji. Został napadnięty przez pogan i zabity wraz z 52 towarzyszami 5 czerwca 754 roku . Ciało biskupa przewieziono do Utrechtu, aby pochować w miejscowej katedrze. Jednak św. Luli, uczeń Bonifacego, zabrał je do Fuldy, gdyż tam Bonifacy życzył sobie być pogrzebany - i tam jego doczesne szczątki spoczywają do dziś. - patron dnia 5.06

 
 
Foto1.  Św. Bonifacy w roli chrzciciela
jak i jego męczeństwo. Autor Nieznany
Bonifacy urodził się w Dewonshire w Anglii (Wessex)
około 673 r. . Na chrzcie świetym otrzymał imię Winfryd.
Już jako młodzieniec, czuł powołanie do służby Bożej, został benedyktynem w opactwie Exeter, następnie w opactwie w Nursling. Przyjął zakonne imię Bonifacy, święcenia kapłańskie otrzymał w wkieku 30 lat, i zaraz po święceniach opat wyznaczył mu funkcję kierownika szkoły zakonnej w Nursling.
Po niedługim czasie udał się na misje do Fryzji, w  północnych Niemczech i do Holandii, jednak dość szybko musiał z nich wrócić, gdyż w owym czasie wybuchła 
wojna między księciem Fryzów a Frankami.
Po śmierci opata Winbrecha Bonifacy został wybrany przez współbraci na jego następcę. Nie pozostał jednak nim długo, gdyż w roku 718 postanowił ponownie wybrać sie na misje do Niemiec. Wpierw jednak udał się do Rzymu do papieża św. Grzegorz II aby pozyskać wsparcie Rzymu.  Św. Grzegorz II dał mu listy polecające do króla Franków i do niektórych niemieckich biskupów. Opuścił Rzym 14 maja 719 roku i udał się do Niemiec.
W drodze zatrzymał się Bonifacy w Pawii, gdzie odwiedził króla Longobardów, a stamtąd ruszył przez Bawarię, Turyngię i Hesję do Fryzji. W Niemczech spotkał się ze św. Willibrordem, aby przy wsparciu tego doświadczonego misjonarza kontynuować swoję pracę przez kolejne 3 lata. 
Trud misyjny Bonifacego wydawał niezwykle okazałe owoce, bowiem w krótkim czasie ochrzcił on tam kilka tysięcy pogan. Następnym etapem misji Bonifacego była wyprawa misyjna w roku 722 do Hesji, gdzie w Amoneburgu założył klasztor benedyktyński .

 
Również w 722 roku Bonifacy udał się ponownie do Rzymu w celu omówienia z papieżem organizacji stałej administracji kościelnej na terenie Niemiec. Wyjaśnił on papieżowi stan misji i jej potrzeby. Podczas tej wizyty papież Grzegorz II, niezwykle zadowolony z owoców mracy misyjnej Bonifacego udzielił mu święceń biskupich i dał mu wszelakie pełnomocnictwa, konieczne dla sprawniejszej akcji misyjnej. Ponownie wręczył kolejny list polecający do króla Franków, Karola Martela aby ten dopomógł mu w potrzebach misjnych.  Z uwagi na szybki postęp  w działaniach, oprócz potrzeb materialnych wzrostło też zapotrzebowanie na misjonarzy, Bonifacy zwrócił się zatem z apelem do klasztorów benedyktyńskich w Anglii prosząc o pomoc. Benedyktyni zareagowali właściewie i przysłali mu licznych i gorliwych misjonarzy. W roku 723 Bonifacy udał się na dwór Karola Martela. ten dał biskupowi listy polecające do wszystkich urzędników frankońskich, aby służyli mu wszelką dostępną pomocą administracyjną. Korzystając z nadanych mu przez papieża uprawnień metropolity misyjnego, Bonifacy mianował biskupów w Moguncji i w Würzburgu. Założył wiele placówek stałych, zależnych od nowo mianowanych biskupów, a także szereg klasztorów benedyktynów i benedyktynek. 
 
Papież św. Grzegorz III wielce ucieszony tak pomyślnymi wynikami misji, wezwał Bonifacego do Rzymu i nałożył mu uroczyście paliusz metropolity-arcybiskupa z władzą mianowania i konsekrowania biskupów na terytorium Niemiec na wschód od Renu, mianował go przy tym swoim legatem na Frankonię i Niemcy.  Na mocy uzyskanej tak rozległej władzy Bonifacy zwołał do Bawarii synod, aby zaprowadzić ład w administracji kościelnej , gdyż dotychczasowa akcja miała charakter okazjonalny i chaotyczny a podejmowane działania i ustalenia nosiły znamiona tymczosowości. Dzięki uzyskanemy wsparciu księcia Odilona zdołał on przywrócić karność kościelną. Św. Bonifacy ustanowił biskupstwa w Passawie, Freising, Ratyzbonie (Regensburgu) i w Eichstätt a w Salzburgu biskupem mianowałJana  mnicha benedyktyńskiego,  Posuwając się w głąb Niemiec, założył nadto biskupstwo w Fuldzie, które wskazał ośrodek i centrum swojej działalności misyjnej.
 
Z uwagi na to, że we Francji nie zwoływano żadnych synodów a wiele stolic biskupich było nieobsadzonych a wśród duchowieństwa i wiernych panował permanentny upadek karności kościelnej był jaskrawo widoczny, Bonifacy napisał sążnisty raport o tej sytuacji i przesłał go 
do Rzymu, do nowego już papieża, św. Zachariasza. Papież zaintrygowany stanem spraw wydał mu polecenie, by jako legat papieski zabrał się do koniecznej reformy Francuskiego Kościoła. Bonifacy przeprowadził ją na synodzie generalnym w roku 743. Uchwały podjęte na synodzie generalnym potwierdzone zostały przez synody miejscowe a biskupi Galii jako odzew po ustanowionych tam decyzjach, wysłali do papieża list hołdowniczy i wspólne wyznanie wiary.
Radując się z tak obiecujących rezultatów reform w Galii, Bonifacy zamierzał zaproponować podobną reformy w Anglii, stąd napisał w tej sprawie list do prymasa Anglii, Kutberta, który podobne reformy także przeprowadził. Dzięki interwencji Bonifacego w roku 745 roku, papież podniósł rangę biskupstwa w Kolonii w Salzburgu i w Moguncji .do godności metropolii, działo się to w 747-748 r..

Mając niemal 80 lat, Bonifacy po raz trzeci udał się na misje do Fryzji. Kiedy dotarł do miasta Dokkum
Św. Bonifacy, męczennik - Ikona.
Autor Nieznany
gdzie5 czerwca 754 roku został napadnięty przez pogan i zabity wraz z 52  towarzyszami. Ciało biskupa przewieziono do Utrechtu, aby pochować w miejscowej katedrze. Jednak św. Luli,  uczeń Bonifacego, zabrał je do Fuldy, gdyż tam Bonifacy 
życzył sobie być pogrzebany - i tam jego doczesne szczątki spoczywają do dziś. Co roku przy grobie jego grobie na swoje coroczne obrady zbiera się episkopat niemiecki. Ku jego czci wystawiono w Niemczech wiele kościołów pod jego wezwaniem. Jest on także czczony w Anglii. Na synodzie plenarnym w roku 756 roku, episkopat angielski ogłosił św. Bonifacego swoim trzecim patronem obok św. Augustyna
z Canterbury, pierwszego prymasa Anglii i św. Grzegorza I Wielkiego, papieża.  Św. Bonifacy jest patronem Niemiec,
oraz  diecezji w Fuldzie, Erfurcie, Moguncji a tekże w Polsce
w diecezji łomżyńskiej i archidiecezji warmińskiej. Św. Bonifacy jest także patronem kasjerów, krawców, księgarzy, piwowarów.


W ikonografii św. Bonifacy jest przedstawiany w stroju biskupim - w ornacie, paliuszu, mitrze lub też jakomnich benedyktyński. Jego atrybutami są: kruk, lis, krzyż z podwójnym ramieniem symbolizujący legata papieskiego, a także przebita mieczem księga Ewangelii ( znalezioną przy nim w dniu jego 
męczeńskiej śmierci w Dokkum).
 
PioFlo
 
Pozostali patroni dnia 05.06:
 
 
 
Źródła:
Foto Wikimedia
 
Foto główne i Foto1.  Św. Bonifacy w roli chrzciciela jak i jego męczeństwo. Autor Nieznany - Illustration from the Sacramentary of Fulda (Fuldaer Sakramentar), fol. 126 v. See here for more information on the manuscript., Domena publiczna,
 
Foto 2. Św. Bonifacy, męczennik - Ikona. Autor Nieznany - Wikimedia. Domena publiczna,
 
Wikipedia, Brewiarz - Czytelnia.
Redaktor

Redaktor Autor

Redaktor