Boża ekologia [KS. HUBERT KOWALEWSKI CM]

Jesienna aura nie zachęca do entuzjazmu – dni krótsze, światła mniej, człowiek skłonny do melancholii. A jednak ks. Hubert Kowalewski CM w swoim najnowszym komentarzu zaprasza, by spojrzeć na przyrodę nie przez pryzmat listopadowego smutku, lecz zachwytu nad dziełem Boga.

Punktem wyjścia jest psalm: „Niebiosa głoszą chwałę Boga”. Duchowny przypomina, że chrześcijańska wizja świata jako stworzonego i „bardzo dobrego” z Księgi Rodzaju nigdy nie była konkurencją dla nauki. Przeciwnie – wielu wybitnych uczonych, im głębiej poznawało prawa natury, tym bardziej dostrzegało w nich harmonię, która nie wyklucza Stwórcy.

Ks. Kowalewski podkreśla, że człowiek, stworzony na obraz Boga, otrzymał zadanie opieki nad światem. Jest więc współpracownikiem Stwórcy, a troska o przyrodę to nie moda ani ideologia, lecz chrześcijański obowiązek. To również echo papieskich dokumentów – Laudato Si’ i Laudate Deum – często niedocenionych, choć wymierzonych w pusty aktywizm i przerzucanie winy na „wielkich tego świata”.

Kluczowe przesłanie jest proste i tradycyjne w najlepszym sensie: osobista odpowiedzialność. Segregacja śmieci, oszczędność, dbałość o otoczenie – to nie jedynie ekologiczne praktyki, ale wyraz miłości do Boga, którego dzieło szanujemy, i do bliźniego, któremu chcemy zostawić świat nadający się do życia.

Film kończy się wezwaniem, by każdy z nas włączył się w hymn stworzenia. Jeśli „niebiosa głoszą chwałę Boga”, to i my, dbając o świat, wpisujemy się w to uwielbienie.