Najdroższej Krwi Jezusa Chrystusa - patron dnia (1.07)

 

Zanim nastała reforma kalendarza liturgicznego na Soborze Watykańskim II w dniu 1 lipca obchodzona była uroczystość Najdroższej Krwi Chrystusa. Obecnie to święto w Kościele powszechnym zostało złączone z uroczystością Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (zwaną popularnie Bożym Ciałem), dziś zachowało się to święto jedynie w zgromadzeniach Księży Misjonarzy i Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa.

Do dziś dnia natomiast istnieją kościoły pod wezwaniem Najdroższej Krwi Chrystusa. Tak jak Boże Ciało jest rozwinięciem treści Wielkiego Czwartku, tak uroczystość Najdroższej Krwi Jezusa była swoistym przedłużeniem Święta Wielkiego Piątku. Ustanowił ją papież Pius IX w roku 1849 dekretem Redempti sumus  i wyznaczył to święto na pierwszą niedzielę lipca. Cały miesiąc lipiec był poświęcony tej tajemnicy. Św. Papież św. Pius X przeniósł święto na dzień 1 lipca a skolei Papież Pius XI podniósł je do rangi świąt pierwszej klasy w 1933 r. na pamiątkę dziewiętnastu wieków, jakie upłynęły od przelania za nas Najświętszej Krwi Chrystusa.
Szczególnym nabożeństwem do Najdroższej Krwi Pana Jezusa wyróżniał się również św. Kasper de Buffalo, założyciel  celowej rodziny zakonnej pod wezwaniem Najdroższej Krwi Pana Jezusa (+ 1837). Misjonarze Zgromadzenia Krwi Chrystusa mają swoje placówki w Polsce, a od roku 1946 pracują w Polsce także siostry Adoratorki Krwi Chrystusa, założone przez św. Marię de Mattias. Szczególnym nabożeństwem do Najdroższej Krwi wyróżniał się także papież św. Jan XXIII (+ 1963), który   w liście Inde a primis z 1960 r. zatwierdził litanię do Najdroższej Krwi Pana Jezusa i achęcał do tego ważkiego kultu.
Nabożeństwo ku czci Krwi Pańskiej ma swoje uzasadnienie w Piśmie świętym, gdzie  jest wychwalana krew męczenników, a przede wszystkim krew Jezusa Chrystusa. Na kartach Ewangelii według świętego Łukasza znaleźć można znana bardzo informację, iż podczas samotnej gorliwej modlitwy Chrystusa w Ogrodzie Oliwnym pot Jezusa był jak krople krwi (zob. Łk 22, 44). Krew Pańska nader obficie płynęła przy biczowaniu i koronowaniu cierniem,  rzy ukrzyżowaniu a także wtedy kiedy żołnierz przebił bok Jego, "natychmiast wypłynęła krew i woda" (J 19, 24).
Święci średniowieczni mieli serdeczne nabożeństwo do Krwi Pana Jezusa, które połączone było
z nabożeństwem do Ran Pana Jezusa, a szczególnioe do Rany Jego boku. Szczególmnie wyróżniali się tym nabożeństwem: św. Anzelm (+ 1109), św. Bernard (+ 1153), bł. Gueryk d'Igny (+ 1160) i św. Bonawentura (+ 1270). Zakonnicu Zgromadzenia Dominikanów w piątek po oktawie Bożego Ciała, odmawiali oficjum o Ranie boku, chociaż wówczas nikt się nie spodziewał, że właśnie na ten dzień zostanie kiedyś ustanowione święto Serca Pana Jezusa,