Ewangelia na każdy dzień (13 maja)

Pierwsze czytanie:

 (Dz 19,1-8)
Kiedy Apollos znajdował się w Koryncie, Paweł przeszedł okolice wyżej położone, przybył do Efezu i znalazł jakichś uczniów. Zapytał ich: „Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy przyjęliście wiarę?” A oni do niego: „Nawet nie słyszeliśmy, że istnieje Duch Święty”. Zapytał: „Jaki więc chrzest przyjęliście?” A oni odpowiedzieli: „Chrzest Janowy”. Powiedział Paweł: „Jan udzielał chrztu nawrócenia, przemawiając do ludu, aby uwierzyli w Tego, który za nim idzie, to jest w Jezusa”. Gdy to usłyszeli, przyjęli chrzest w imię Pana Jezusa. A kiedy Paweł włożył na nich ręce, Duch Święty zstąpił na nich. Mówili też językami i prorokowali. Wszystkich ich było około dwunastu mężczyzn. Następnie wszedł do synagogi i odważnie przemawiał przez trzy miesiące rozprawiając i przekonując o królestwie Bożym.

Psalm:

(Ps 68,2-7)
REFREN: Śpiewajcie Bogu wszystkie ludy ziemi

Bóg wstaje i rozpraszają się Jego wrogowie,
pierzchają przed Jego obliczem ci, którzy Go nienawidzą.
Jak dym przez wiatr rozwiany,
jak wosk, co rozpływa się przy ogniu,
tak giną przed Bogiem grzesznicy.

A sprawiedliwi cieszą się i weselą przed Bogiem,
i rozkoszują radością.
Śpiewajcie Bogu, grajcie Jego imieniu,
równajcie drogę przed Tym, który dosiada obłoków.

Ojcem dla sierot i wdów opiekunem
jest Bóg w swym świętym mieszkaniu.
Bóg dom gotuje dla opuszczonych,
jeńców prowadzi ku lepszemu życiu.

Aklamacja (Kol 3,1)
Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga.

Ewangelia:

 (J 16,29-33)
Uczniowie rzekli do Jezusa: „Oto teraz mówisz otwarcie i nie opowiadasz żadnej przypowieści. Teraz wiemy, że wszystko wiesz i nie trzeba, aby Cię kto pytał. Dlatego wierzymy, że od Boga wyszedłeś”. Odpowiedział im Jezus: „Teraz wierzycie? Oto nadchodzi godzina, a nawet już nadeszła, że się rozproszycie każdy w swoją stronę, a Mnie zostawicie samego. Ale Ja nie jestem sam, bo Ojciec jest ze Mną. To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat”.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Święty Paweł przebywa i naucza w Efezie. Dokonuje się to podczas Trzeciej Wyprawy Misyjnej. Miejsce to było szczególne, gdyż święty Paweł w tym mieście przebywał najdłużej ze wszystkich odwiedzanych przez niego wielkich miast. Jego pobyt w Efezie trwał prawie trzy lata. Efez był jednym z większych miast Imperium Rzymskiego, ośrodkiem handlu, cieszącym się bogactwem. Był również miejscem kultury i filozofii greckiej. Największą sławę przynosił posąg bogini płodności Artemidy.
Zadanie głoszenia Ewangelii w tak wielokulturowym mieście - dodatkowo zamożnym, jednocześnie „przyziemnym”, oddającym hołd bogini płodności – było niełatwym zadaniem.
Chrześcijanie w Efezie posiadali znajomość chrztu Janowego. Miał on charakter chęci głębokiego nawrócenia, tęsknoty za lepszym życiem duchowym. Znajomość chrztu Janowego staje się dobrym przygotowaniem do przyjęcia Ducha Świętego, który dopełnia te pragnienia, a zarazem staje się zaczynem nowego życia w Chrystusie Zmartwychwstałym i jest włączeniem w Kościół Chrystusowy.

Komentarz do psalmu

Psalm 68 przedstawia objawienie Boga. Ma ono charakter „wojenny”. Nieprzyjaciele uciekają podobni do dymu, który wiatr rozmiata, czy do wosku, który topnieje przed ogniem. To objawienie Boga jest źródłem radości dla wszystkich sprawiedliwych, pokładających w Nim ufność. Bo Bóg jest przede wszystkim „ojcem dla sierot i opiekunem wdów”. Bóg sprzeciwia się pysznym, a pokornym daje łaskę.

Komentarz do Ewangelii

Święty Jan ukazuje tutaj paradoks wiary uczniów. Jeszcze przed nimi długa droga do pełni wiary. Z jednej strony wyjaśnia, jak mało uczniowie pojmują z nadprzyrodzonej rzeczywistości, o której mówi Jezus. Z drugiej strony wiara ma charakter nadprzyrodzony, jednak okaże się chwiejna bez odradzającego działania Ducha Świętego. W godzinie próby, zdrady i męki Jezusa, uczniowie okażą się małoduszni. Poleganie tylko na pewności czysto ludzkiej okaże się miarą słabości. Jedyną ostoją jest sam Bóg Ojciec. Do tego związku odwołuje się sam Jezus w opuszczeniu przez apostołów. Bóg nigdy nie pozostawi Syna. Ojciec i Syn są zawsze w pełni zjednoczeni. Ta pewność staje się fundamentem wezwania do odwagi apostołów w perspektywie różnych trudności i przeciwności, bo Jezus zwyciężył świat i trwa w nieustannej jedności z Ojcem.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. dr Leszeka Rasztawickiego

źródło: mateusz.pl

 (Kol 3,1)
Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga.

Módlmy się.

(Ps 68,2-7)
Śpiewajcie Bogu wszystkie ludy ziemi