Ewangelia na dziś (16.10.2020)

Pierwsze czytanie:

(Ef 1, 11-14)
Bracia: W Chrystusie dostąpiliśmy udziału my również, z góry przeznaczeni zamiarem Tego, który dokonuje wszystkiego zgodnie z zamysłem swej woli, byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu – my, którzy już przedtem nadzieję złożyliśmy w Chrystusie. W Nim także i wy, usłyszawszy słowo prawdy, Dobrą Nowinę o waszym zbawieniu, w Nim również – uwierzywszy, zostaliście naznaczeni pieczęcią, Duchem Świętym, który był obiecany. On jest zadatkiem naszego dziedzictwa w oczekiwaniu na odkupienie, które nas uczyni własnością Boga, ku chwale Jego majestatu.

Psalm:

(Ps 33 (32), 1-2. 4-5. 12-13)
REFREN: Szczęśliwy naród wybrany przez Pana

Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana,
prawym przystoi pieśń chwały.
Sławcie Pana na cytrze,
grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach.

Bo słowo Pana jest prawe,
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość,
ziemia jest pełna Jego łaski.

Błogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem,
naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie.
Pan spogląda z nieba,
widzi wszystkich ludzi.

 (Ps 33 (32), 22)
Niech nas ogarnie Twoja łaska, Panie, według nadziei pokładanej w Tobie.

Ewangelia:

(Łk 12, 1-7)
Kiedy ogromne tłumy zebrały się koło Jezusa, tak że jedni cisnęli się na drugich, zaczął mówić najpierw do swoich uczniów: "Strzeżcie się kwasu, to znaczy obłudy faryzeuszów. Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie wyszło na jaw, ani nic tajemnego, co by się nie stało wiadome. Dlatego wszystko, co powiedzieliście w mroku, w świetle będzie słyszane, a co w izbie szeptaliście do ucha, głoszone będzie na dachach.A mówię wam, przyjaciołom moim: Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nic już więcej uczynić nie mogą. Pokażę wam, kogo się macie obawiać: bójcie się Tego, który po zabiciu ma moc wtrącić do piekła. Tak, mówię wam: Tego się bójcie!Czyż nie sprzedają pięciu wróbli za dwa asy? A przecież żaden z nich nie jest zapomniany w oczach Bożych. U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone. Nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania:

Dobrodziejstw Bóg udzielił ludziom ze swojej inicjatywy. Boże „chcenie” czy postanowienie, mające jedyną rację w dobroci Boga i Jego bezgranicznym miłosierdziu, zawsze dla naszego poznania będzie mieć coś z tajemnicy. Z intencją Ojca doskonale harmonizuje dzieło odkupienia, jakie podejmuje Chrystus. W tych czterech wersetach Listu do Efezjan, odczytywanych dzisiaj, Paweł porusza sprawę dziedzictwa w Jezusie Chrystusie. Wyróżnia przy tym dwie „grupy”, określając je jako „my” i „wy”, a utożsamia się z pierwszą. O kim mówi? Najpierw o wybraniu Izraela: my, którzy już przedtem nadzieję złożyliśmy w Chrystusie, w.12b. Następnie o powołaniu pogan: także i wy, usłyszawszy słowo prawdy […] uwierzywszy w to, co zostało im głoszone o Chrystusie Odkupicielu, w w.13. Tak czy inaczej, dziedzicami obietnic można zostać przez łaskę wiary, otrzymaną podczas chrztu. I nie inaczej jak w Chrystusie. W Drugim Liście do Koryntian (2 Kor 1,20) Paweł pisał o zbawczym charakterze obietnic Bożych: Albowiem ile tylko jest obietnic Bożych, wszystkie w Nim są „tak”. Dlatego też przez Niego wypowiada się nasze „Amen” Bogu na chwałę.
Obyśmy stawali się coraz bardziej Jego obrazem. Przecież należymy do Niego, bo zostaliśmy opieczętowani Duchem Świętym. Żyjmy więc tak, by nasze codzienne wybory były zgodne z Jego natchnieniami i przynosiły Bogu chwałę.

Komentarz do psalmu:

Motywy chwały Boga, jakie zapodaje nam psalmista, obejmują aż 16 z 22 wersetów tego Psalmu: są nimi słowo Boże, dzieło stworzenia, panowanie nad narodami i szczególna opieka nad Narodem Wybranym. Błogosławimy Boga za to, jaki jest. Pan Bóg się nie zmienił – dlaczego na co dzień w naszych modlitwach pieśni chwały zajmują tak mało miejsca? Nie zauważamy i nie doceniamy szczęścia, jakie nas całkiem niezasłużenie spotkało: pozycja przybranych dzieci rodząca braterstwo z Synem i zażyłość z Ojcem, do którego, dzięki Duchowi możemy wołać „Abba”.

Komentarz do Ewangelii:

Może trudno byłoby pojąć Jezusowe nauczanie tłumom, które cisnęły się do Niego, przynosząc wszystkie swoje biedy przed Jego oblicze, a nawet będącym na co dzień z Nim uczniom, wśród których próżno doszukiwać się mędrców. Może nie zrozumieliby Pawła, który za pomocą łaski formułował wielkie dogmatyczne prawdy o wybraniu przed założeniem świata. Jezus przyszedł do wszystkich, do małych i prostaczków, aby głosić wielkie dzieła Boże i zapewnić, że Bóg jest Ojcem pełnym miłości. Dlatego ubiera te prawdy w tak proste słowa: nie bójcie się … jesteście ważniejsi niż wiele wróbli.

Komentarze zostały przygotowane przez s. Joannę Ewę Koszałkę FMA

 źródło: mateusz.pl