Na czas chaosu - "Wiara i rozum" cz. 1. Bo wolność jest w nas!

Dary rozumu, które posiadał święty Jan Paweł II nie były dla niego, ale DLA NIEGO I DLA NAS WSZYSTKICH! Dzięki słowom, które Ojciec Święty zapisał dla nas, przecież nie bez powodu (sic!), możemy dziś lepiej odnajdować się w trudnych momentach losów naszego Kościoła i przejść spokojnie przez czas prób widząc i to, że historia Kościoła zawsze była trudna, bo Kościół ze swej natury stoi w sprzeczności wobec pychy tego świata.

Oto mamy czasy zamętu i chaosu, ale nigdy nie jesteśmy porzuceni przez Boga, który stworzył nas... rozumnymi.

Gorąco zachęcamy do przybliżania sobie treści Encykliki Fides et Ratio. Dla niektórych z nas będzie to nowa przygoda, dla innych powrót do tego, co już się czytało wiele razy. Dla każdego jednak treść Encykliki św. Jana Pawła II 'Fides et Ratio' [Wiara i rozum] powinna być bliska, bowiem w Encyklice możemy znaleźć mądre wskazówki na przejście naszej osobistej drogi w aktualnych wydarzeniach Kościoła Katolickiego.

"Wiara i rozum" cz. 1. Bo wolność jest w nas!

ROZDZIAŁ I - fragmenty

OBJAWIENIE MĄDROŚCI BOŻEJ Jezus objawia Ojca

1. U podstaw wszelkiej refleksji, jaką podejmuje Kościół, leży jego przeświadczenie, że zostało mu powierzone orędzie, które bierze początek z samego Boga (por. 2 Kor 4, 1-2). Wiedzy, którą pragnie przekazać człowiekowi, Kościół nie uzyskał w drodze samodzielnych przemyśleń, choćby najwznioślejszych, ale dzięki przyjęciu z wiarą słowa Bożego (por. 1 Tes 2, 13).

[...]

Bóg wystąpił z tą całkowicie bezinteresowną inicjatywą, aby dotrzeć do ludzkości i zbawić ją. Bóg jest źródłem miłości i dlatego pragnie być poznany, zaś poznanie Boga przez człowieka nadaje pełny kształt wszelkiemu innemu prawdziwemu poznaniu sensu własnego istnienia, które ludzki umysł jest w stanie osiągnąć.

[...]

Rozum w obliczu tajemnicy

1. Nie należy jednak zapominać, że Objawienie pozostaje pełne tajemnic. To prawda, że Jezus całym swoim życiem objawia oblicze Ojca, bo przyszedł przecież po to, aby opowiedzieć tajemnice Boże; mimo to jednak nasze poznanie tego oblicza jest nadal tylko cząstkowe i nie może wyjść poza granice naszego pojmowania. Tylko wiara pozwala wniknąć do wnętrza tajemnicy i pomaga ją poprawnie zrozumieć.

Sobór naucza, że «Bogu objawiającemu należy okazać 'posłuszeństwo wiary'». To zwięzłe, ale bogate w treść stwierdzenie wyraża jedną z podstawowych prawd chrześcijaństwa. Podkreśla przede wszystkim, że wiara jest odpowiedzią wyrażającą posłuszeństwo Bogu.

Wiąże się z tym uznanie Jego boskości, transcendencji i doskonałej wolności.

Bóg, który pozwala się poznać, autorytetem swojej absolutnej transcendencji zaświadcza o wiarygodności objawianych przez siebie prawd.

Przez wiarę człowiek wyraża akceptację tego Bożego świadectwa.

Oznacza to, że w sposób pełny i w całości uznaje za prawdę wszystko, co zostało mu objawione, ponieważ sam Bóg jest jej rękojmią. Ta prawda, którą otrzymuje w darze i której sam nie może się domagać, wpisuje się w kontekst relacji międzyosobowych, nakłaniając rozum, aby otworzył się na jej przyjęcie i uznał jej głęboki sens.

Właśnie dlatego akt zawierzenia Bogu był zawsze rozumiany przez Kościół jako moment fundamentalnego wyboru, który angażuje całą osobę. Rozum i wola wyrażają tu w najwyższym stopniu swą naturę duchową, aby pozwolić człowiekowi na dokonanie aktu, w którym realizuje się w pełni jego osobowa wolność.

Wolność zatem nie tylko towarzyszy wierze — jest jej nieodzownym warunkiem. Więcej, to właśnie wiara pozwala każdemu jak najlepiej wyrazić swoją wolność. Innymi słowy, wolność nie wyraża się w dokonywaniu wyborów przeciw Bogu.

Jan Paweł II - W Rzymie, u Św. Piotra , dnia 14 września 1998, w święto Podwyższenia Krzyża Świętego, w dwudziestym roku mego Pontyfikatu.

cdn...

WPROWADZENIE opublikowane zostało: [code]TU

red.: KB