Młodzież Misjonarska - kim jesteśmy i co robiliśmy w wakacje

Zatrzymać się, aby służyć ubogim

Młodzież Misjonarska. Wspólnota, której przyświecają dwa cele – uświęcenie własne oraz służba ubogim. Pierwszy z nich znajduje swój wyraz w formacji własnej, jaka dokonuje się przez roczny cykl spotkań lokalnej wspólnoty. Koronnym aspektem osobistego dążenia do świętości są rekolekcje – kilkudniowe w czasie zimowym oraz dwutygodniowe – wakacyjne. Dopiero na tym fundamencie: zbliżenia do Pana Boga, odkrycia Jego miłości, pokochania siebie, może urzeczywistnić się drugi cel wspólnoty – służba ubogim.

W sercu Beskidów

Rekolekcje letnie odbywają się od kilkunastu już lat w sercu Beskidów, malowniczo położonej Łostówce. Tam to, na początku XXI wieku trzej misjonarze św. Wincentego a Paulo: ks. Sławomir Bar, ks. Grzegorz Markulak i ks. Stanisław Chorągwicki zainicjowali budowę rekolekcyjnego centrum.

Dziś, po niemal dwudziestu latach, „Wóz Drzymały” to ośrodek, który może gościć kilkadziesiąt osób spragnionych: wyciszenia – zasadniczo nie ma tam zasięgu, świeżego powietrza – dokoła lasy i górskie strumyki oraz modlitwy - rokrocznie odbywają się tam rekolekcje Młodzieży Misjonarskiej. Szczegóły na temat tego miejsca, wraz z zaproszeniem na wypoczynek duszy i ciała, znajdziesz na:

[code]TU

Pasterka w środku lata

Rekolekcje. Tegoroczne spotkanie zgromadziło blisko sześćdziesiąt młodych z całego kraju: z Krakowa, ze Skwierzyny, z Bydgoszczy, z Pabianic, z Rawicza. Całość rekolekcji opierała się na roku liturgicznym Kościoła. Stąd też, młodzi rekolektanci – większość w wieku szkoły średniej, mogli przeżyć: Boże Narodzenie – pasterkę w środku lata, Triduum Paschalne – z obmywaniem nóg i kilkudniowym Sillencium Sacrum, czy Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, gdy młodzież wiła wianki i… brała je ze sobą na Eucharystię.

Stopień formacyjny

Każdy z uczestników przynależał do kilkuosobowej grupy formacyjnej. W jej skład wchodziły osoby, które w podobnym czasie przybyły do wspólnoty. Na czele każdej z grup stał animator, czyli ktoś, kto przebrnął przez wszystkie lata formacji, a przez to dzieli się doświadczeniem swojego życia i swojej wiary. Każdy ze stopni formacyjnych, przez kilkanaście dni zatrzymywał się nad konkretnym zagadnieniem. I tak np. stopień pierwszy, reflektował nad Przykazaniami Bożymi, a stopień drugi nad wyjściem Izraelitów z Egiptu.

Od modlitwy do… modlitwy

Każdy dzień rozpoczynał się modlitwą i… kończył się modlitwą. O godzinie wpół do ósmej miała miejsce jutrznia. Po niej śniadanie, a o godzinie dziewiątej spotkanie formacyjne. Okoliczności przyrody sprzyjały wędrówkom i rozmowom na ważne tematy. Godzina jedenasta to szkoła śpiewu, podczas której młodzież rozwijała swoje talenty (niektóre z nich były ukryte) dykcyjno – wokalne, poprzez wspólny śpiew pieśni na msze święte i nabożeństwa. O godzinie dwunastej centralny punkt dnia – Eucharystia. Posileni Słowem i Ciałem swojego Zbawcy, młodzi udawali się na obiad. Po nim chwila czasu wolnego – na grę w piłkę, czy taniec.

Przed godziną piętnastą wprowadzenie do namiotu spotkania – codziennej medytacji fragmentu z Pisma Świętego. Godzina piętnasta – wspólna koronka do Miłosierdzia Bożego. Po niej, wspomniany już namiot spotkania. O godzinie szesnastej – spotkanie zadaniowe. W ramach niego młodzi m.in.: odwiedzali miejscowe rodziny, przygotowywali rozważania na szereg nabożeństw, czy… robili prezenty dla innych grup. Po kolacji, miał miejsce: albo pogodny wieczór – z wieloma integrującymi aktywnościami, tj. gra w zwierzaka, czy dwa ognie, albo nabożeństwa, których przebieg i charakter jest dla wielu najważniejszym dotknięciem Sacrum w ciągu roku. Dzień kończyło wspólne odśpiewanie Apelu Jasnogórskiego i powierzenie Mamie Pana Jezusa wszystkich Jej dzieci.

Pasterze

Opiekę duchową nad młodzieżą, podczas rekolekcji sprawował ks. Sławomir Bar CM – misjonarz na co dzień posługujący w Bazylice św. Wincentego a Paulo w Bydgoszczy. Wespół z nim pomagało czterech alumnów z Seminarium Zgromadzenia Księży Misjonarzy: Krzysztof, Hubert, Michał i Wojciech. Przez kilka dni, byli też obecni i otwarci na rozmowę, spowiedź, czy dobre słowo: ks. Grzegorz Markulak CM – ewangelizujący w Nowym Jorku, ks. Jan Pracki CM – z par. Najświętszej Maryi Panny Różańcowej w Pabianicach i ks. Stanisław Chorągiwcki CM – realizujący swoje powołanie w parafii Trójcy Świętej w Żmigrodzie.

Klucze

Jak już było wspomniane, najważniejszym wydarzeniem każdego dnia była wspólna Eucharystia. Znakomitym przygotowaniem do niej była szkoła śpiewu. Skupieni, wyciszeni i skoncentrowani, młodzi przeżywali mszę świętą, jako spotkanie z ich największym Przyjacielem. Każde to spotkanie było okraszone o ponad godzinne kazanie, które… chciało się, aby trwało jak najdłużej. Wszak słowa zachęcają, a przykłady pociągają, a MM’owi kaznodzieje, jak co roku dzielili się świadectwem i doświadczeniem w odkrywaniu Pana Boga w codzienności.

A zatem: Eucharystia, adoracja Najświętszego Sakramentu, sakrament pojednania – to kluczowe elementy corocznego spotkania, corocznego nawrócenia dla każdego z uczestników rekolekcji Młodzieży Misjonarskiej.

Boże dzieło

Oto fundament Młodzieży Misjonarskiej. Wspólnoty dla osób: niewierzących, poszukujących i wierzących. Dla każdego. Dla ciebie i dla mnie. To Boże dzieło, jakiego mamy szczęście doświadczać w grodzie nad Brdą jest kapitalną perspektywą dla młodzieży. Ku poznaniu siebie samego, drugiego człowieka i Pana Boga. Św. Wincenty a Paulo mówił tak: To kim jesteśmy, ujawnia się w działaniu. A zatem teraz, przed młodymi, którzy wrócili z Łostówki codzienne wyzwanie: wcielić w życie doświadczenie rekolekcji. Jak pokazuje przykład ostatnich lat, to zadanie udaje się perliście wykonać. Wszak widok młodych, rozmawiających z bezdomnymi przy bydgoskiej bazylice, robiących zakupy dla samotnych, czy czytających Pismo Święte w „Focusie” już nikogo nie dziwi.

Jest za co dziękować

Skoro wspólnota ta, przynosi tak dorodne owoce, w postaci: kilkunastu małżeństw, kilku powołań kapłańskich, tysięcy spowiedzi, nawróceń, powstań z upadków, to należy za to Panu Bogu dziękować. I prosić Go o siły dla tych, którzy tę wspólnotę wspierają i wciąż szukają wokół siebie ubogich. Więcej informacji nt. wspólnoty Młodzieży Misjonarskiej znajdziesz na:

http://www.misjonarska.org/

https://www.facebook.com/MlodziezMisjonarska/

Kl. Wojciech Kaczmarek Autor jest alumnem IV roku w Wyższym Seminarium Duchownym Zgromadzenia Księży Misjonarzy. Pochodzi z Bydgoszczy, wywodzi się z Młodzieży Misjonarskiej.