I jeszcze raz o cnotach niewieścich

Sporo ostatnio mówi się o cnotach niewieścich. Postanowiłam sięgnąć więc niejako do źródła czyli do Biblii. Konkretnie do księgi Przysłów, rozdziału 31 i zawartego także poematu o niewieście. O dzielnej niewieście - dodajmy. Zapraszam na przegląd cnót!

10

Niewiastę dzielną któż znajdzie?
Jej wartość przewyższa perły.

Pierwsza cnota niewieścia: dzielność. Czyli odwaga.

11

Serce małżonka jej ufa,
na zyskach mu nie zbywa;

Druga cnota: niewiasta budzi zaufanie.

I trzecia: dba o interesy

12

nie czyni mu źle, ale dobrze
przez wszystkie dni jego życia.

Czwarta: jest uprzejma. To miłe!

13

O len się stara i wełnę,
pracuje starannie rękami.

Piąta: pracowitość.

14

Podobnie jak okręt kupiecki,
żywność sprowadza z daleka.

Cnota szósta: wygląda na to, że z patriotyzmem lokalnym średnio. Ale tak serio to: zaradność.

15

Wstaje, gdy jeszcze jest noc,
i żywność rozdziela domowi,

Cnota siódma: umiejętność dysponowania zasobami i cnota ósma: umiejętność delegowania zadań.

16

Myśli o roli - kupuje ją:
z zarobku swych rąk zasadza winnicę.

Cnota dziewiąta: smykałka do interesów.

17

Przepasuje mocą swe biodra,
umacnia swoje ramiona.

Cnota dziewiąta: siła fizyczna.

18

Już widzi pożytek z swej pracy:
jej lampa wśród nocy nie gaśnie.

Cnota jedenasta trochę wonieje pracoholizmem, ale wiadomo, że na swoim to zawsze człowiek ma więcej roboty niż czasu na nią.

19

Wyciąga ręce po kądziel,
jej palce chwytają wrzeciono.

Cnota dwunasta: sprawność manualna.

20

Otwiera dłoń ubogiemu,
do nędzarza wyciąga swe ręce.

Cnota trzynasta: dobroczynność.

21

Dla domu nie boi się śniegu,
bo cały dom odziany na lata,

Tu znów podkreślamy zaradności.

22

sporządza sobie okrycia,
jej szaty z bisioru i z purpury.

Cnota czternasta: lubi się dobrze ubrać. I nie oszczędza na tym ubiorze, oj, nie!

23 –24

W bramie jej mąż szanowany,  
gdy wśród starszyzny kraju zasiądzie.
Płótno wyrabia, sprzedaje,
pasy dostarcza kupcowi.

Ponownie: zaradności i smykałka do interesów.

25

Strojem jej siła i godność, 
do dnia przyszłego się śmieje. 

Cnota piętnasta: zuchwałość.

26

Otwiera usta z mądrością, 
na języku jej miłe nauki.

Cnota szesnasta: mądrość i siedemnasta: wykształcenie.

27

Bada bieg spraw domowych,
nie jada chleba lenistwa.

Cnota osiemnasta: zarządzanie.

28 – 30

Powstają synowie, by szczęście jej uznać,
i mąż, ażeby ją sławić:
«Wiele niewiast pilnie pracuje,
lecz ty przewyższasz je wszystkie».
Kłamliwy wdzięk i marne jest piękno:
chwalić należy niewiastę, co boi się Pana.

Cnota dziewiętnasta: pobożność.

31

Z owocu jej rąk jej dajcie,
niech w bramie chwalą jej czyny.

Reasumując: cnoty niewieście to takie, które stworzą z niej dobrą bizneswoman.