Święta Genowefa, dziewica - patron dnia (03.01)
Święta Genowefa. Domena publiczna https://pl.wikipedia.org/wiki/Genowefa_z_Paryża#/media/Plik:StGenevieve.jpg
Patronką dnia 3 stycznia jest Święta Genowefa, dziewica.
Inne z kategorii
Św. Gelazy I, papież - patron dnia (21 listopada)
Św. Rafał Kalinowski, prezbiter - patron dnia (20 listopada)
Genowefa urodziła się 422 roku w Nanterre w okolicach Paryża, pochodziła z rodu rycerskiego. Gdy miała 7 lat, do wioski przybył św. German, by zwalczać herezję Pelagiusza. Dostrzegłszy w tłumie dziewczynkę, przepowiedział jej że zostanie świętą i podarował jej krzyż, z którym miała się potem nie rozstawać. Jej rodzice zgodzili się, by poświęciła się pokucie i dziele miłosierdzia. Gdy zmarli, udała się do Paryża. Otrzymała tam z rąk biskupa welon dziewicy poślubionej Bogu i niedługo później zaczęła wokół siebie gromadzić inne kobiety, które miały prowadzić taki tryb życia. Zajmowały się pomocą chorym, opuszczonym, prowadziły ascetyczne życie. W 451 roku obawiano się najazdu Hunów, jednak Genowefa przepowiedziała, że miasto ochroni Bóg. Wódz Hunów, Attyla, rzeczywiście ominął Francję.
Genowefę odwiedzali nie tylko potrzebujący, ale też dobrze urodzeni, z prośbami o modlitwę i radę. Czynili to nawet Childeryk i Chlodwig, królowie Francji. Mimo swojej dobroci, zmagała się z szykanami, prześladowaniami i przeróżnymi zarzutami. Cierpiała także na różne choroby. Zmarła 3 stycznia 500 roku, dożywając sędziwego wieku. Pochowano ją na cmentarzu Lucotius, na którego terenie król Chlodwig wzniósł potem kościół pod jej wezwaniem. Jest patronką dziewic, rybaków, pasterzy, rzemieślników i producentów świec woskowych.
W ikonografii św. Genowefa przedstawiana jest jako młoda mniszka lub pasterka pasąca owce. Malowana także z dwoma kluczami Paryża, zawieszonymi u pasa; ukazywana, gdy przywraca wzrok, a także ze świecą, którą - według legendy - zdmuchiwał diabeł podczas modlitwy, a anioł zapalał z powrotem. Jej atrybutami są: anioł i księga, czasza, kądziel, kij pasterski, dwa klucze, medalik, naczynie; niewidomy, którego uzdrawia; owca.
oraz:
świętych męczenników Cyryna, Pryma i Teogenesa (+ 320); św. Florencjusza, biskupa (+ ok. 378); św. Gordiusza z Cezarei Kapadockiej, setnika, męczennika (+ ok. 304); św. Piotra, męczennika (+ ok. 310); świętych męczenników Teopempta i Teonasa (+ 300)