Z mego weźmie, a wam oznajmi

Zesłanie Ducha Świętego jest ukoronowaniem paschalnej tajemnicy Jezusa Chrystusa – Syna Bożego, który przyszedł by na świat, by ten świat pojednać z Bogiem.

Pan Jezus łączył przyjście Ducha Świętego ze swym odejściem z tego świata:

To wam powiedziałem, abyście się nie zrażali. Wyłączą was z synagog, a zbliża się godzina, że każdy, kto was zabijać będzie, uczyni to mniemając, że Bogu wyświadcza przysługę. A to (wam) uczynią, bo nie poznali Ojca ani mnie. Ale to wam powiedziałem, abyście kiedy nadejdzie ich godzina, wspomnieli na to, że wam o nich mówiłem. Nie mówiłem wam tego od początku, bo wśród was przebywałem. A teraz idę do tego, który mnie posłał, a nikt z was nie pyta mnie: Dokąd idziesz? Ale, że to wam powiedziałem, smutek napełnił serca wasze. Lecz ja prawdę wam mówię: Lepiej dla was, żebym odszedł. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was, a jeśli odejdę, poślę go do was. I gdy on przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu mówię, że nie wierzą we mnie, o sprawiedliwości, bo idę do Ojca i już mnie nie ujrzycie, i o sądzie, bo książę tego świata został osądzony. Wiele jeszcze mam wam powiedzieć, ale teraz znieść nie możecie. Jednakże gdy przyjdzie ów Duch Prawdy, powiedzie was ku wszelkiej prawdzie. Bo nie od siebie mówić będzie, ale cokolwiek usłyszy, powie i, co ma nadejść, oznajmi wam. On mnie uwielbi, bo z mego weźmie, a wam oznajmi. J 16(1-14)

Słowa te wypowiedział Zbawiciel przed swą śmiercią, ale zapowiadając zarazem swoją cielesną nieobecność po Wniebowstąpieniu, mówiąc jednocześnie w innym miejscu: „A oto ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata” (Mt 28, 20). Ta obecność Pana jest obecnością poprzez Ducha Świętego.

Duch Święty zaś działa w Kościele w sposób ukryty, ale rzeczywisty. Działa w czasie czytania Ewangelii w kościele, działa w udzielanych sakramentach. Działa we Mszy Świętej, bo to Jego mocą dokonuje się rzeczywista, prawdziwa i substancjalna przemiana chleba w Ciało Chrystusowe, a wina w Najświętszą Krew Zbawiciela.

Mocą Ducha Świętego udzielana jest łaska Boża w sakramentach chrztu, bierzmowania i kapłaństwa. Znakiem Jego obecności w Kościele są wszystkie funkcje i powołania – związane z nauczaniem, sprawowaniem władzy, ze służbą.

Trzeba też pamiętać, że zanim Duch Święty zstąpił na apostołów, zstąpił On na Matkę Najświętszą – jak o tym słyszymy w opowiadaniu o Zwiastowaniu– i na samego Jezusa, co stało się w scenie chrztu w Jordanie. Chrystus posiadał Ducha Świętego jak inny poza Nim. Apostołowie nauczają o Duchu Świętym jako o Duchu Jezusa Chrystusa.

Wielu ludzi szuka Ducha Świętego w cudownych i nadzwyczajnych zjawiskach, cudach i niezwykłościach. On jednak jest Duchem Jezusa i przez Niego jest posłany, a i znaleźć Go można najpewniej tam, gdzie coraz mniej może Go szukamy: w sakramentach Kościoła i Jego liturgii.