Pretorium, w którym nie chcieli się skalać inni

Męka Jezusa Chrystusa - Pretorium

"Od Kajfasza zaprowadzili Jezusa do pretorium. A było to wczesnym rankiem. Oni sami jednak nie weszli do pretorium, aby się nie skalać, lecz aby móc spożyć Paschę.

Dlatego Piłat wyszedł do nich na zewnątrz i rzekł: I. Jaką skargę wnosicie przeciwko temu człowiekowi? E. W odpowiedzi rzekli do niego: T. Gdyby to nie był złoczyńca, nie wydalibyśmy Go tobie. E. Piłat więc rzekł do nich: I. Weźcie Go wy i osądźcie według swojego prawa. E. Odpowiedzieli mu Żydzi: T. Nam nie wolno nikogo zabić. E. Tak miało się spełnić słowo Jezusa, w którym zapowiedział, jaką śmiercią miał umrzeć." (J 18, 1 – 19, 42)

To, co dzieje się dokładnie w każdej sekundzie Pasji Jezusa Chrystusa ma niewyobrażalnie doniosły wymiar zbawczy. Dokładnie w każdym punkcie czasu wyzwalani jesteśmy z tego, czym pozwoliliśmy sami siebie skalać, to znaczy obniżyć godność dziecka Boga, godność która otrzymaliśmy od Boga.

Pozory rzekomego niewchodzenia do pretorium, aby spożyć w pozornej czystości paschę, to nasza postawa obłudy. Z tego zostaliśmy uwolnieni przez Chrystusa podczas Jego Męki.

Jezus Chrystus nie boi się skalać wejściem do pretorium naszego serca. Mamy w sobie takie miejsca, a On po prostu stęskniony za całkowitym naszym jestestwem wchodzi i wyzwala nas miłością ofiarną!

Każdy fragment Męki Chrystusa jest opowieścią o naszym wyzwalaniu. W każdym momencie odnajdziemy swoje życie i w tych właśnie naszych osobistych odczytywaniach Pasji Jezusa Chrystusa zobaczymy wolność dla nas.

Nikt za nas nie może odczytać prawdy o naszym wyzwoleniu w Ewangelii, każdy musi uczynić to sam.

Chwała i Dziękczynienie

Chrystusowi!

Naszemu Wyzwolicielowi!

Pasja Miłości Wiary i Nadziei

K. Ch.