O rodzinie: Męskość -ciąg dalszy – ale twarda to lekcja

Również i współcześni Adamowie często ulegają skuszeniu przez Ewę albo też sami brutalnie zrywają zakazane owoce ( przy próbie obrony przez Ewę ) i nie chcą ponosić odpowiedzialności za to.

Tak więc pierwszą cechą męskości jest odpowiedzialność w stosunku do swojej kobiety, a także w stosunku do wszystkich innych kobiet. W ręce mężczyzny Bóg Stwórca złożył odpowiedzialność za to, co się dzieje między nim a kobietą.

Drugą podstawową cechą męskości jest szczególnego rodzaju szacunek dla kobiecości. Specjalna cześć okazywana kobiecie przez mężczyznę oznacza, że uznaje on swoistą wyższość godności kobiety, jako choćby tylko potencjalnej nosicielki życia.

Kolejną cechą prawdziwego mężczyzny jest samoopanowanie. Mężczyzna jest fizycznie silniejszy, może więc w przypadku konfliktu użyć przemocy. Może – lecz jeżeli jest prawdziwym mężczyzną, to nigdy tego nie zrobi.

Ą więc może on zapanować nad swoim zachowaniem zawsze, bez względu na to, czy w grę wchodzi opanowanie popędu seksualnego, czy pohamowanie nawet słusznego gniewu.

Mężczyzna poprzez swoje zrównoważenie ma być oparciem psychicznym dla kobiety. Jest to jego zadanie, od którego pod żadnym pozorem nie ma prawa się uchylać. Nie znaczy to oczywiście, aby przyznawać kobiecie prawo do niekontrolowanych reakcji, ponieważ jest ona z natury bardziej – chciałoby się powiedzieć – nierówna, zadaniem mężczyzny jest pomaganie jej w utrzymaniu równowagi.

Zadanie to mężczyzna wypełnia w dwojaki sposób. Po pierwsze, przez stworzenie kobiecie poczucia bezpieczeństwa, a po drugie, przez spokój, który ma on wnosić swoim zachowaniem, zwłaszcza w sytuacjach napiętych.

Prawdziwa męskość będzie więc wyrażać się w zrównoważonym reagowaniu na niewygody i przykrości, w umiejętności znoszenia nie zawsze przemyślanych reakcji kobiety oraz w kontroli swojego zachowania w czasie sprzeczek i konfliktów. Nie oznacza to, że mężczyzna w takich sytuacjach ma zawsze pozwolić kobiecie na wszystko, jeśli jednak chce zachować się po męsku, nie wolno mu dać się ponieść emocjom.

Krystyna Jedynak