"Czynię rzeczy ostatnie tak jak i pierwsze" - ważny list na dziś

Pan zechciał wydać się na śmierć, abyśmy przez Jego Krew, za nas przelaną, dostąpili odpuszczenia grzechów i zostali uświęceni.

O Nim mówi Pismo zarówno do Izraela, jak i do nas: "On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. W Jego ranach jest nasze zdrowie. Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją, tak On nie otworzył ust swoich".

Powinniśmy zatem składać Panu jak największe dzięki, bo nam objawił rzeczy przeszłe, pouczył o teraźniejszości, a także dał nam zrozumienie tego, co będzie.

Mówi też Pismo: "Nie na próżno zastawia się sidła na ptaki". To znaczy: słusznie ginie ten, kto zna drogę sprawiedliwości, a wkracza na drogę ciemności.

Jeszcze i to wam powiem, bracia: Pan zechciał cierpieć za nasze dusze, a przecież jest On Panem wszystkiego i Jemu to Bóg powiedział, gdy stworzył świat: "Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam". Dlaczego więc zechciał cierpieć w rękach ludzi?

Posłuchajcie!

Prorocy od Niego otrzymali łaskę i Jego zapowiadali. On zaś miał się ukazać w ludzkim ciele, zniweczyć śmierć i być znakiem zmartwychwstania. A zatem zechciał ponieść mękę, aby wypełnić obietnice dane naszym ojcom, utworzyć dla siebie lud nowy i wykazać, że On sam jest Zmartwychwstaniem i On też sądzić będzie.

Ponadto pouczał Izraela, czynił wielkie cuda i znaki i ukochał go wielką miłością. Odrodził nas odpuszczając nam grzechy, uczynił z nas coś nowego, tak jak gdyby dał nam duszę dziecka i powtórnie nas stworzył.

O nas jest mowa w Piśmie, gdy Ojciec tak przemawia do Syna: "Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam, aby panował nad zwierzętami ziemi, nad ptactwem powietrznym i nad rybami morskimi".

I rzekł Pan, gdy ujrzał, jak piękne jest Jego dzieło: "Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię".

Tak mówił do Syna. A teraz pokażę Ci, jak mówi do nas; dokonał bowiem drugiego stworzenia w tych ostatecznych czasach. Bo tak mówi Pan: "Czynię rzeczy ostatnie tak jak i pierwsze".

Dlatego i prorok wołał w widzeniu: "Zaprowadzę cię do ziemi opływającej w mleko i miód, abyś nią władał". Oto więc jesteśmy nowym stworzeniem, tak właśnie, jak to zostało powiedziane przez innego z proroków: "Usunę ich serca kamienne - mówi Pan, a mówi o tych, których już wtedy widział duch Pański - i dam im serca z ciała".

On sam bowiem miał zjawić się w ciele i w nas zamieszkać. Nasze to serca, bracia, są świętą świątynią Pana. Bo Pan mówi: "Imię Twoje opowiem swym braciom i chwalić Cię będę pośród zgromadzenia". Nas zatem Pan wprowadził do ziemi dobrej.

Z Listu przypisywanego Barnabie

źródło: LG