Święta Maria Magdalena - patronka dnia (22.07)
Święta Maria Magdalena. Domena publiczna https://pl.wikipedia.org/wiki/Maria_Magdalena#/media/Plik:Maria_Magdalene_icon.jpg
Patronką dnia 22.07 jest święta Maria Magdalena, pierwsza, która zobaczyła zmartwychwstałego Jezusa.
Inne z kategorii
Św. Damazy I, papież - patron dnia (11 grudnia)
Św. Grzegorz III, papież - patron dnia (10 grudnia)
Biblijna relacja podaje, że Maria pochodziła z Magdali, zwaną "wieżą ryb" nad Jeziorem Galilejskim (Mk 16, 9; Łk 8, 2). Włączyła się ona do grona słuchaczy Jezusa po tym, jak wyrzucił z niej siedem złych uchów, nie wiadomo jednak co św. Łukasz miał przez to na myśli. Wędrowała z innymi niewiastami, troszcząc się o innych. Ewangeliści wspominają o niej po raz kolejny, podając, że była obecna podczas ukrzyżowania i śmierci Jezusa, a także zdjęcia Go z krzyża i pogrzebu. (Mk 15, 40; Mt 27, 56; J 19, 25) Wraz z dwiema innymi niewiastami, poszła do grobu Chrystusa by namaścić jego ciało, ale znalazła grób pusty. (J 20, 1) Powiadomiła o tym Apostołów, a kiedy sama wróciła do groby Jezusa, ten zmartwychwstały ukazał się jej jako ogrodnik (J 20, 15). Jako pierwsza oznajmiła, że Chrystus żyje. (Mk 16, 10; J 20, 18) Nazwano ją z tego powodu Apostola Apostolorum - Apostołka Apostołów. W Kościele przez wiele lat recytowano w jej święto uroczyste wyznanie wiary.
Hołd Marii Magdalenie oddawany jest zarówno na Wschodzie i Zachodzie w ten sam dzień - 22 lipca.
Tożsamość Magdaleny nie jest jasna, Św. Grzegorz I Wielki utożsamiał Marię Magdalenę z jawnogrzesznicą, o której pisze św. Łukasz (Łk 7, 36-50). Św. Jan pisze o Marii, siostrze Łazarza, która tak jak jawnogrzesznica w Ewangelii św. Łukasza, obmywa nogi Jezusa (J 11, 2). Marię Magdalenę utożsamiano akże jako Marię Egipcjankę, nierządnice, która miała nawrócić się i żyć jako pustelnica nad rzeką Jordan. Współcześnie uznaje się jednak, że imię Maria nosiły trzy różne, niepowiązane kobiety. W dzisiejszych czasach Maria Magdalena przedstawiana jest jako jawnogrzesznicą, myjącej nogi Jezusa, tak jak podawał św. Łukasz. Kalendarz liturgiczny oddziela Magdalenę i Marię, siostre Łazarza, wyróżniająć ku ich czci osobne dni wspomnienia.
Powszechny jest kult św. Marii Magdaleny, zarówno na Wschodzie, jak i Zachodzie. Poświęcone są jej sankturaria, będące celem licznych pielgrzymek. Jej grób oraz postawioną ku jej czci bazylikę pokazywano w Efezie. Po opanowaniu miasta przez Turków, jej relikiwie przeniesiono do Konstantynopola. W kolejnych wiekach, gdy z kolei krzyżacy opanowali Konstantynopol, relikwie przeniesione zostało do Vezelay we Francji, i właśnie tam oddaje się jej dzisiaj cześć. We Francji w Le Saint Baume znajduje się jej sanktuarium, bo tam bowiem według legend miała spędzić 30 lat jako pokutnica i pustelnica. Św. Maria Magdalena to patronka kobiecych zakonów, kobiet, regionów Prowansji, Sycylii i Neapolu, dzieci mając trudności z chodzeniem, fryzjerów, ogrodników, studentów, więźniów i osób kuszonych. W ikonografii przedstawia się ją według tradycja, która utożsamia ją z innymi Mariami.
Inni patroni dnia 22.07:
• Święta Maria z Betanii
• Błogosławieni męczennicy Nicefor Díez Tejerina, prezbiter, i Towarzysze
Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Ibourg, w Niemczech - bł. Benona, biskupa. Kształcił się w Strasburgu oraz w Reichenau, gdzie za mistrza miał bł. Hermana Kalekę, jednego z najwybitniejszych uczonych XI stulecia. Z biskupem Wilhelmem jeździł potem do Ziemi Świętej. Następnie zajmował się budową pałacu w Goslarze i innymi podobnymi inwestycjami. W roku 1068 powołano go na biskupstwo w Osnabruck. Był tam aktywny na wielu polach. Zajmował się m.in. osuszaniem bagien, budową dróg, uprawą i budownictwem. W sporze o inwestyturę był po stronie cesarza, ale podpisał konkordat wormacki, a w Kanossie służył za pośrednika. Później opowiadał się zdecydowanie za papieżem. Zmarł w opactwie Ibourg w roku 1088.
W Cardiff - świętych Filipa Evansa i Jana Lloyda, męczenników. Pierwszy był jezuitą, drugi kapłanem diecezjalnym. Przed straceniem potrafili ukazać niewzruszoną pogodę ducha. Zginęli w roku 1679. Kanonizował ich w roku 1970 Paweł VI.
oraz:
św. Cyryla, biskupa (+ ok. 306); św. Józefa ze Scytopola (+ ok. 355); św. Meneleusa, opata (+ ok. 700); św. Platona, męczennika (+ III/IV w.); św. Syntychy (+ I w.); św. Teofila, pretora, męczennika na Cyprze (+ 792); św. Wandregizyla, opata (+ 668)