Święta Agnieszka z Montepulciano, dziewica i zakonnica - patron dnia (20.04)

Wydarzenia 20 Apr 2021 | Redaktor

Komunia św. Agnieszki z Montepulciano, główny ołtarz dominikańskiego kościoła w Friesach. Autorstwa Neithan90 - Praca własna, CC0, httpscommons.wikimedia.orgwindex.phpcurid=12860141

Agnieszka była bardzo pobożnym dzieckiem; od najwcześniejszych lat chciała wstąpić do klasztoru, ale rodzice byli przeciwni. Dopiero niezwykłe wydarzenie z ich żcia, skłoniło ich do oddania 9-letniej córki do szkoły klasztornej, stało się to kiedy Agnieszkę zaatakowało stado kruków, które nadleciały do dziewczynki znad domu publicznego w Montepulciano. Agnieszka zapowiedziała wtedy, że w tym miejscu powstanie klasztor. Szkołę do której oddano Agnieszkę, prowadziły franciszkanki zwane del Sacco - nazwane tak od workowatych habitów. Już jako czternastoletnia dziewczynka, Agnieszka postanowiła zostać zakonnicą. Za zezwoleniem Watykanu, św. Agnieszka w wieku lat 15 stanęła na czele grupy zakonnic z którymi założyła z nimi nowy klasztor w Procero (Viterbo). Wbrew własnej woli wybrana została przełożoną tego klasztoru, wsławiła go pobożnością, swoją mądrością i darami nadprzyrodzonymi. Patron dnia (20.04).

Święta Katarzyna Aleksandryjska, dziewica i męczennica - patron dnia (25 listopada)

Wydarzenia Dzisiaj 08:03

Myśli na każdy dzień - 25 listopad w cyklu „365 dni ze sługą Bożym"

Wydarzenia Dzisiaj 07:09

Żywoty świętych Kościoła Powszechnego - Święta Agnieszka z Montepulciano, dziewica i zakonnica

Św. Agnieszka urodziła się w 1268 r. Gracciano Vecchio, leżącym w pobliżu Montepulciano w Toskanii Pochodziła zrodziny szlacheckiej Lorenza i Marii Segni. Jak głosi legenda, jej narodziny poprzedziła niezwykła światłość. Była bardzo pobożnym dzieckiem; od najwcześniejszych lat chciała wstąpić do klasztoru, ale rodzice byli przeciwni. Dopiero niezwykłe wydarzenie z ich żcia, skłoniło ich do oddania 9-letniej córki do szkoły klasztornej, stało się to kiedy Agnieszkę zaatakowało stado kruków, które nadleciały do dziewczynki znad domu publicznego w Montepulciano. Agnieszka zapowiedziała wtedy, że w tym miejscu powstanie klasztor. Szkołę do której oddano Agnieszkę, prowadziły franciszkanki zwane del Sacco - nazwane tak od workowatych habitów. Już jako czternastoletnia dziewczynka, Agnieszka postanowiła zostać zakonnicą.

Za zezwoleniem Watykanu, św. Agnieszka w wieku lat 15 stanęła na czele grupy zakonnic z którymi założyła z nimi nowy klasztor w Procero (Viterbo). Wbrew własnej woli wybrana została przełożoną tego klasztoru, wsławiła go pobożnością, swoją mądrością i darami nadprzyrodzonymi. Pod kierownictwo duchowe tej młodziutkiej przeoryszy, ale dojrzałej doskonałością chrześcijańską, zaczęły zgłaszać się licznie nowe kandydatki do zakonu.

Na wiadomość o tyj niesłychanej wręcz zakonnicy, mieszkańcy Montepulciano zaprosili ją do siebie. Zgodziła się i powróciła do Montepulciano i stała się matką nowej gałęzi dominikańskiej. Władze miasta z wdzięczności za jej powrót, w 1306 r ofiarowały siostrom nowy lokal i jego wyposażenie.

Nowy klasztor Santa Maria Novella stanął w tym samym miejscu, gdzie właśnie kiedyć stał ów dom schadzek. Matka Agnieszka nadała zakonowi regułę św. Augustyna, a później przyłączyła swój klasztor do rodziny dominikańskiej. Pan Bóg obdarzył św. Agnieszkę darem wizji, proroctw i ekstaz. Św. Katarzyna ze Sieny widziała w niej dla siebie wzór do naśladowania, a kiedy w roku 1377 przybyła z pielgrzymką do jej relikwii, zawołała: "Matko nasza, Agnieszko, chwalebna!"

Św. Agnieszka, wielkim uczuciem miłości otaczała Dziewicę Maryję oraz Dzieciątko Jezus. Świąta umocniona darami Ducha Świętego, jaśniała niczym pochodnia modlitwy i miłości, a dzięki swojemu autorytetowi i męstwu podtrzymywała ducha obywateli w dążeniu do pokoju i braterskiej jedności.

Agnieszka zmarła 20 kwietnia 1317 w Montepulciano, otoczona współsiostrami ze swojego zgromadzenia. Papież Klemens VII beatyfikował ją w 1532 roku , a papież Benedykt XIII (antypapież) dnia 10 grudnia 1726 r. wyniósł ją do chwały ołtarzy. Jej nietknięte śmiertelne ciało zostało

przeniesione do kościoła dominikańskiego w Orvieto w 1435 r. , gdzie przechowywane jest do dziś. Przez ponad 300 lat jej ciało pozostawało nienaruszone. Później jej doczesne szczątki umieszczono w woskowej figurze, pozostawiając na widoku tylko ręce i stopy, z których wypływał pachnący olejek. Najwcześniejszą biografię św. Agnieszki (Legenda s. Agnetis) napisał po pięćdziesięciu latach od jej śmierci bł. Rajmund z Kapui, generał dominikanów, kierownik duchowy św. Katarzyny ze Sieny, a wcześniej spowiednik sióstr dominikanek w Montepulciano.

Ikonografia św. Agnieszka przedstawiana jest najczęściej z lilią w ręku prawym, a w lewej ręce trzymającą założony przez siebie klasztor. Bywa także przedstawiana w towarzystwie dwóch innych wielkich dominikanek: św. Katarzyny ze Sieny i św. Róży z Limy.

PioFlo

Żywoty świętych. Inni patroni dnia.

Tagi Bydgoszcz, Wydarzenia, Aktualności, Święta Agnieszka z Montepulciano, Benedykt XIII (antypapież), św. Katarzyny ze Sieny, św. Róży z Limy, Papież Klemens VII, bł. Rajmund z Kapui, generał dominikanów