Święci Anna i Joachim, rodzice Najświętszej Maryi Panny - patron dnia (26 lipiec)

Mimo, że w Biblii nie wspominano o rodzicach Maryi, możemy o nich czytać w apokryfach. Najważniejszym z nich jest Protoewangelia Jakuba, pochodząca z początków chrześcijaństwa.


Anna pochodziła z Betlejem, z kapłańskiej rodziny. Jej hebrajskie imie po polsku znaczy "łaska". Jej dom miał znajdować się przy Sadzawce Owczej w Jerozolimie, a obecnie wznoszą się tam trzy kościoły, zbudowane przez krzyżowców. Św. Anna to patronka kobiet rodzących, matek, wdów, położnic, ubogich robotnic, młynarzy, żeglarzy, kopaczy złota i powroźników.

Joachim pochodził z zamożnej rodziny z Galilei. Jego imię znaczy "przygotowanie Panu". Ewangeliści podają odrębne genealogie Pana Jezusa: inną podaje św. Mateusz, a inną św. Łukasz. Przyjmuje się, że Mateusz opisuje rodowód Jezusa od strony św. Józefa, a Łukasz od strony Maryi. Według tej interpretacji, ojcem Maryi nie byłby św. Joachim, a Heli. Do dziś sprawa nie jest do końca rozwiązana. Joachim wraz ze św. Anną są patronami małżeństwa.

Protoewangelia Jakuba pochodząca z II wieku, podaje, że Anna i Joachim, mimo modlitw i hojnych ofiar by uprosić sobie potomka, byli bezdzietni. Jednak będąc już w podeszłym wieku, Joachim miał udać się na pustkowie by pościć i modlić się przez 40 dni. Objawiony mu Anioł zwiastował, że jego prośba zostaa wysłuchana i Anna da mu dziecię. Narodzinom córki towarzyszyła bliska rodzina, a imię według zwyczaju piętnastego dnia, nadano jej Maria. Kiedy Maryja miała 3 lata, wysłano ją na wychowanie do świątyni, gdzie modliła się, śpiewała, haftowała i czytała Pismo. 

Wraz ze wzrostem kultu Maryi, wzrastał kult świętych Joachima i Anny, który już wcześniej istniał w kościele. Już na przełomie IV i V wieku, w Jerozolimie istniał kościół pod wezwaniem św. Joachima i Anny, a według podań znajdował się w nim ich hrób. Około roku 550 wybudowano w Konsantynopolu bazylikę św. Anny. Kazanie o tych świętych głosili św. Epifaniusz (+ 403), św. Sofroniusz (+ po 638), św. Jan Damasceński (+ ok. 749), św. German, patriarcha Konstantynopola (+ 732), św. Andrzej z Krety (+ 750), św. Tarazjusz, patriarcha Konstantynopola (+ 806), a na Zachodzie: św. Fulbert z Chartres (+ 1029), św. Bernardyn ze Sieny (+ 1444) czy bł. Władysław z Gielniowa (+ 1505).

Szczególną cześć od zawsze oddaje się św. Annie, której kult był i jest do dziś bardzo żywy. Pierwszy klasztor i kościół św. Anny na zachodzie stanął w 701 roku w Floric koło Rouen. O jej popularności świadczy także popularność imienia "Anna" oraz mnogość kościołów i sanktuariów pod jej wezwaniem, a ku jej czci powstało 5 zakonów żeńskich. 

W Polsce znajduje się wiele sanktuariów pod wezwaniem św. Anny: na Górze św. Anny w pobliżu Brzegu Głogowskiego, w Jordanowie, w Selnikach, w Grębocicach, w Stoczku koło Lidzbarka Warmińskiego, w Kamiance. Największej jednak czci doznaje św. Anna w Przyrowie koło Częstochowy i na Górze Św. Anny koło Opola. To drugie słynne jest na całym świecie, a w 1910 r. jej figura została koronowana papieskimi koronami. Sanktuarium to odwiedzał św. Jan Paweł II w 1983 roku. Figura wykonana jest z bukowego drzewa i ma 66 cm wysokości. Przedstawia ona św. Annę opiekującą się dwójką dzieci: Maryją i Jezusem. 

Liturgiczne obchody ku czci świętych Joachima i Anny pojawiły się najpierw na Wschodzie, wprowadzone w 710 roku przez Justyniana II. Na zachodzie obrządki wprowadzono później. W 1378 roku papież Urban VI zezwolił na obchodzenie święta, a Juliusz II rozszerzył je na cały kościół. Zostało ono jednak zniesione przez Pawła V, niedługo potem ponownie przywrócił je jednak papież Grzegorz XIII, ustalając jako dzień ich pamięci dzień 26 lipca. 


W ikonografii św. Anna ukazywana jest w scenach z apokryfów oraz obrazujących życie Maryi. Przedstawiana jako starsza kobieta z welonem na głowie. Ulubionym tematem jest św. Anna ucząca czytać Maryję. Niektóre jej atrybuty: palec na ustach, księga, lilia.
Św. Joachim ukazywany jest jako starszy, brodaty mężczyzna w długiej sukni lub w płaszczu. Występuje w licznych cyklach mariologicznych oraz z życia św. Anny. Jego atrybutami są: anioł, Dziecię Jezus w ramionach, dwa gołąbki w dłoni, na zamkniętej księdze lub w małym koszyku, jagnię u stóp, laska, kij pasterski, księga, zwój.

Inną patronką dnia 26.07 jest:

 •  Błogosławiona Maria Pierina De Micheli, dziewica