Św. Paschalis Baylon, zakonnik - patron dnia (17.05)

Wydarzenia 17 May 2022 | Redaktor

Święty Paschalis Baylon, zakonnik. Domena publiczna, httpscommons.wikimedia.orgwindex.phpcurid=1507087

Patronem dnia 17 maja jest Święty Paschalis Baylon, zakonnik.

Figura Św. Michała Archanioła przywędrowała do Kościoła św. Urszuli Ledóchowskiej w Bydgoszczy

Wydarzenia Dzisiaj 07:11

Św, Ryszard Pampuri, zakonnik - patron dnia (18 kwietnia)

Wydarzenia Wczoraj 06:10

Święty Paschalis Baylon,
zakonnik. Domena publiczna

Paschalis Baylon Yubero, znany jest także jako Pascal Bailon, nazywany niekiedy Serafinem Eucharystii. Paschalis urodził się
w północnej Hiszpanii w Torre Hermoza w Aragonii16 maja 1540 r. Rodzice Paschalisa, Marcin Baylon i Elżbieta Yubero, byli pobożnymi rolnikami. Nie było ich stać na kształcenie dzieci. Paschalis był pasterzem trzody rodzinnej, a potem zarobkował na tej profesji u obcych, miał przeto wiele czasu na czytanie żywotów Świętych i innych pobożnych ksiąg (podobno nauczył się czytać sam, prosząc o pomoc przygodnych wędrowców). Z reguły był sam przez co nie obserwowany przez nikogo, oddawał się modlitwie i praktykom pokutnym, aż do krwawych biczowań włącznie.

Kiedy osiągnął wiek 24 lat, wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych (alkantarzystów, franciszkanów ściślejszej obserwancji), którzy mieli swój konwent zakonny w Montfort w pobliżu Walencji.

Z powodu wyglądu (był bardzo zaniedbany) nie chciano go przyjąć do klasztoru. Jednak przyjeto go,
i wkrótce po przyjęciu przełożeni przekonali się o mądrości, głębokiej wierze i innych rozlicznych cnotach sami bardzo chcieli doprowadzić go do kapłaństwa. Skromny Paschalis miał jednak błagać, by mógł nadal pozostać bratem zakonnym - i tak też się stało. Uświęcenie swoje widział właśnie w zjednoczeniu z Bogiem i w sumiennym wypełnianiu prostych i tych niechcianych obowiązków w klasztorze. Najbardziej z nich cenił sobie zajęcie furtiana. Dawało mu to bowiem sporo okazji do znoszenia do upokorzeń, przykrości, a równocześnie do pełnienia z poświeceniem posługi wobec potrzebujących. Jego dewizą życiową było "Dla Boga i Zbawiciela potrzeba mieć serce dziecka, dla bliźniego serce matki, dla siebie - serce sędziego".

Brat Paschalis żywił szczególną cześć dla Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. W zamian za bezgraniczne oddanie sie, Pan Bóg obdarzył go daremi: czytania w sercach i sumieniach ludzkich kontemplacji, oraz charyzmatem prorokowania. Te właśnie od Boga pochodzące nadprzyrodzone dary i zalety były przyczyną wezwania brata Paschalisa na posługę i przesłuchanie przez przełożonego generalnego do klasztoru w Paryżu. Paschalis tę długą drogę z Walencji do Paryża odbył pieszo. We Francji panoszyli się w owym czasie hugenoci-kalwini. Paschalis prowadził z nimi częste dyskusje i odpowiadał na ich zarzuty. Ze szczególnym żarem bronił prawdy o realnej obecności Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Ta radykalna i żarliwa obrona, często ściągała na niego gniew jego przeciwników do tego stopnia, że pewnego dnia w pobliżu Orleanu rozjuszony tłum omal go nie zabił przez ukamienowanie (1576).

Po długim pobycie w klasztorze paryskim, gdzie budował wszystkich obserwancją zakonną,

Święty Paschalis Baylon,
zakonnik. Domena publiczna

Paschalis ponownie został ponownie przeniesiony do klasztoru w okolicach Walencji, w Hiszpanii. Tam śmiertelnie zachorował, zmarł 17 maja 1592 roku, nastąpiło to w dniu, który sam przepowiedział.

Zarówno w dniu w którym się Paschalis urodził jak i w dzień jego śmierci przypadała uroczystość Zesłania Ducha Świętego.

Legenda głosi, że w czasie Mszy świętej pogrzebowej, odprawianej za spokój jego duszy, Paschalis miał dwukrotnie otworzyć oczy:
raz w czasie podniesienia Hostii i drugi raz podczas podniesienia Kielicha Pańskiego, aby po raz ostatni uczcić ukochanego Zbawiciela pod postaciami chleba i wina.
Miała to być dla niego nagroda od Boga za to, że tak często i żarliwie przy każdej możliwej okazji uczestniczył w ofierze Mszy świętej i że często nawiedzał Pana Jezusa w kościołach mijanych podczas jego pieszej wyprawy do Francji i z powrotem.
Paschalis pozostawił po sobie 20 niewielkich traktatów dogmatycznych i ascetycznych, jednak ich treść wskazuje, że napisał je furtian i pomywacz, nie prosty brat zakonny, prawie analfabeta, ale wytrawny dogmatyk i teolog .

Z uwagi na tak liczne cuda jakie działy się za wstawiennictwem sługi Bożego, sprawiły że już w kilkanaście lat po śmierci doczekał się wyniesienia do chwały ołtarzy. Papież Paweł V beatyfikował go 29 października 1618 r., a papież Aleksander VIII wpisał go uroczyście do katalogu świętych 16 października 1690 r. W nagrodę św. Pachalisowi za szczególne nabożeństwo do Eucharystii Leon XIII (tercjarz franciszkański) w roku 1897 ogłosił tego prostego brata zakonnego patronem stowarzyszeń i kongresów eucharystycznych. Patronuje on też kucharzom i pasterzom oraz dziweczynom i kobietom poszukującym męża (które proszą, zwłaszcza w Hiszpanii i we Włoszech, żeby był tak dobry i przystojny jak św. Paschalis).

Grób Paschalisa w Villareal (prowincja Castellón w Hiszpanii) został zbezczeszczony w czasie wojny domowej w Hiszpanii w latach 1936-1939; wtedy też jego relikwie spalono.

W ikonografii św. Paschalis przedstawiany jest w habicie lub jako pasterz, czasami z kijem pasterskim. Bywa ukazywany jako adorujący Chrystusa w monstrancji. Jego atrybutami są także krzyż, hostia, monstrancja.

PioFlo

Żywoty świętych. Inni patroni dnia 05.15

• Błogosławiona Antonia Mesina, męczennica
• Kościół katedralny w Elblągu

Źródła:

Foto Wikimedia

Foto 1. Święty Paschalis Baylon, zakonnik. Domena publiczna, httpscommons.wikimedia.

orgwindex.phpcurid=1507087

Foto 2. Święty Paschalis Baylon, zakonnik. Domena publiczna. Źródło Wikimedia

Wikipedia, Brewiarz - Czytelnia.

Tagi Bydgoszcz, Wydarzenia, Aktualności, Święty Paschalis Baylon, Zakonnik, Żywoty Świętych, Błogosławiona Antonia Mesina, męczennica, Kościół katedralny w Elblągu