Św. Katarzyna Tekakwitha - patron dnia (17 kwietnia)
Wydarzenia
17 Apr 06:09
| Redaktor
Święta Katarzyna Tekakwitha. Oldest portraits by father Claude Chauchetière around 1696
Patronką dnia 17 kwietnia jest Święta Katarzyna Tekakwitha.
Inne z kategorii
Św. Grzegorz III, papież - patron dnia (10 grudnia)
Wydarzenia
Wczoraj 07:25
Święta Leokadia, dziewica i męczennica - patron dnia (09 grudnia)
Wydarzenia
9 Dec 08:37
Katarzyna Tekakwitha, zwana też "Genowefą Nowej Francji", urodziła się w kwietnia 1656 r. w wiejskiej indiańskiej osadzie Osserneon (obecnie Auresville w stanie Nowy Jork). Należała do wojowniczego plemienia Irokezów. Tekakwitha jest jej indiańskim imieniem, które Katarzyna otrzymała opo urodzeniu. Imie to oznacza:
"ona porządkuje sprawy" albo "ta, która wszystko czyni w należytym ładzie". Ojciec Katarzyny był poganinem, naczelnikiem osady, . Matka Katarzyny pchodziła
z plemienia Algonkinów i była chrześcijanką. Matka jej została porwana przez Irokezów znad Zatoki św. Wawrzyńca i uratowana została przez ojca Tekakwithy, któremu Urosziła córkę Katarzynę i syna. Sweoje praktyki religijne wypełniała potajemnie, ale dzieciom opowiadała o Bogu.
"ona porządkuje sprawy" albo "ta, która wszystko czyni w należytym ładzie". Ojciec Katarzyny był poganinem, naczelnikiem osady, . Matka Katarzyny pchodziła
z plemienia Algonkinów i była chrześcijanką. Matka jej została porwana przez Irokezów znad Zatoki św. Wawrzyńca i uratowana została przez ojca Tekakwithy, któremu Urosziła córkę Katarzynę i syna. Sweoje praktyki religijne wypełniała potajemnie, ale dzieciom opowiadała o Bogu.
Gdy miała cztery lata, jej rodzice i brat zachorowali na ospę i zmarli. Po mamie został Katarzynie jej różaniec.
Ona co prawda przeżyła chorobę, ale Ospa poważnie uszkodzony wzrok i pozostały blizny na twarzy. Katarzynę adoptowała ciotka Karitha i jej mąż Jowanero, który później został wodzem Żółwi. Kiedy w 1666 r. pięć plemion irokeskich zawarło pokój z Francuzami, Mohawkowie do tego pokoju nie przystąpili, dlatego dowódca kolonialnych wojsk, hrabia de Tracy, zorganizował ekspedycję karną aby stłumić buntownicze plemię. Mohawkowie zdołali jednak uciec i ukryli się przed nimi głęboko w puszczy.
Misjonarze z zakonu jezuitów - Bruyas, Fremin i Pierron - dotarli do ich plemienia w roku 1667 z misją pokojową. Dzięki tym misjonarzom właśnie Katarzyna zetknęła się tak naprawdę po raz pierwszy z żywym chrześcijaństwem i z radością je przyjęła. Usiłowano wydać Katarzynę za mąż,
jednak ta opierała się tym próbom, aż w końcu wyznała, że pragnie zostać ochrzczona.
jednak ta opierała się tym próbom, aż w końcu wyznała, że pragnie zostać ochrzczona.
Kiedy Katarzyna ukończyła 18 lat, poprosiła o to o. Jacquesa de Lamberville, chociaż żyła wśród pogan. Pomimo protestów opiekunów, przyjęła chrzest w dniu 5 kwietnia 1667 r., biorąc za swoją patronkę św. Katarzynę ze Sieny. Odtąd nazywano ją Kateri. Indiańska dziewczyna stała się zagorzałą chrześcijanką. Szydzono z niej, śmiano sie z nawrócenia, z odmowy pracy w niedziele i niechęci do zawarcia małżeństwa.
Wg zapisów, pewnego dnia młody wojownik postanowił ją przestraszyć i nakłonić Katarzynę do porzucenia wiary. Wymalowany barwami wojennymi, podniósł maczugę tak jakby chciał ją zabić. Katarzyna myślała, że zaraz umrze, więc zamknęła oczy i nie poruszyła się z miejsca. Właśnie ta postawa odwagi, spokoju pzred nieuchronną śmiercią spowodowała, że młody wojownik opuścił maczugę i odszedł nic jej nie uczyniwszy. Wg dostępnych informacji "Katarzyna mieszkała w zajeździe swojego wuja tak długo, jak było to bezpieczne. W październiku 1677 r. została zmuszona do ucieczki do Kahnawake (dziś La-Prairie-de-la-Madelaine) nad rzeką św. Wawrzyńca na południe od Montrealu. Mieszkała tam z Anastazją Tegonhatsihonga, chrześcijanką pochodzenia indiańskiego. W 1677 w Boże Narodzenie przyjęła pierwszą Komunię Świętą, a w uroczystość Zwiastowania Pańskiego w 1679 r. złożyła ślub czystości.
Katarzyna lubiła strugać drewniane krzyżyki, których ponoć wystrugała tysiące, aby dzięki temu Jezus stał się znany wśród Indian. Rozdawała krzyżyki ludziom, wieszała na drzewach, zostawiała je na polach, przy jeziorach na skałach. Podczas zimowego sezonu łowieckiego, kiedy wracała z wyprawy oddaliła sie od innych mieszkańców wioski, wtedy zrobiła sobie na drzewie małą, drewnianą kapliczkę z wyrzeźbionym krzyżem i tam od tej pory często spędzała czas na modlitwie, Katarzyna zawsze nosiła na szyi różaniec i często sie nim modliła. Nazywana była lilią plemienia Mohawków. Francuzcy misjonarze a nawet i Indianie podziwiali jej wyjątkową pobożność.
Katarzyna lubiła strugać drewniane krzyżyki, których ponoć wystrugała tysiące, aby dzięki temu Jezus stał się znany wśród Indian. Rozdawała krzyżyki ludziom, wieszała na drzewach, zostawiała je na polach, przy jeziorach na skałach. Podczas zimowego sezonu łowieckiego, kiedy wracała z wyprawy oddaliła sie od innych mieszkańców wioski, wtedy zrobiła sobie na drzewie małą, drewnianą kapliczkę z wyrzeźbionym krzyżem i tam od tej pory często spędzała czas na modlitwie, Katarzyna zawsze nosiła na szyi różaniec i często sie nim modliła. Nazywana była lilią plemienia Mohawków. Francuzcy misjonarze a nawet i Indianie podziwiali jej wyjątkową pobożność.
Katarzyna zajmowała się uczeniem dzieci modlitwy i religii, opieką nad chorymi i starcami, aż do czasu, kiedy sama śmiertelnie zachorowała.
Zmarła 17 kwietnia 1680 r. mając zaledwie 24 lata. Była to Wielka Środa. "Jesos konoronkwa", czyli "Kocham Cię, Jezu" - i właśnie to były ostatnie słowa jakie wypowiedział. Na oczach dwóch jezuitów i tubylców, zgromadzonych w jej pokoju po 15.stu minutach od jej smierci, blizny z jej twarzy zniknęły.
Modlić się za wstawiennictwem KAtarzyny, zaczęto tuż po jej śmierci. W roku 1884 r. w Kahnawake wybudowano ku jej czci pomnik. Papież Pius XII dnia 3 stycznia 1943 roku ogłosił, że córkę wodza Mohawków nazywać można sługą Bożą. Beatyfikował nasz ukochany papież św. Jan Paweł II ją dnia 22 czerwca 1980 roku. Natomiast papież Benedykt XVI kanonizował Katarzynę dnia 21 października 2012 r. w Rzymie na początku "Roku Wiary". Do dziś dnia wielu pielgrzymów odwiedza jej grób i oddaje cześć jej relikwiom w kościele pw. św. Franciszka Ksaweregow Kahnawake (w pobliżu Montrealu w Kanadzie).
Święta Katarzyna Tekakwitha patronuje ludziom wyśmiewanym z powodu pobożności, ekologom, działaczom ochrony środowiska, ludziom, którzy utracili rodziców, wygnańcom, ludziom mieszkającym na obczyźnie, uchodźcą. Święta patronowała Światowym Dniom Młodzieży odbywającym się w Toronto w Kanadzie w 2002 r.
W ikonografii , świeta przedstawiana jest z lilią w ręku - symbolem czystości, z krzyżem jako wyrazem jej miłości do Chrystusa, oraz żółwiem jako symbolem jej plemienia.
W ikonografii , świeta przedstawiana jest z lilią w ręku - symbolem czystości, z krzyżem jako wyrazem jej miłości do Chrystusa, oraz żółwiem jako symbolem jej plemienia.