Wydarzenia 3 Oct 06:39 | Redaktor
Św. Franciszek Borgiasz, prezbiter - patron dnia (03 października)

Święty Franciszek Borgiasz. Domena publiczna https://pl.wikipedia.org/wiki/Franciszek_Borgiasz#/media/Plik:Franciszek_Borgjasz.jpg

Patronem dnia 3 października jest święty Franciszek Borgiasz, prezbiter.

Otwórz zdjęcie

Święty Franciszek Borgiasz

Franciszek urodził się 28 października 1510 roku w Gandii w Hiszpanii. Pochodził ze znamienitego rodu Borgiów, a jego rodzicami byli Jan, książe Gandii i Joanna Aragońska. Dzięki swojemu pochodzeniu otrzymał dobre wykształcenie. Po śmierci matki, Franciszkiem opiekował się jego wuj, arcybisup Saragossy. Prawdopodobnie przez to już jako młodzieniec czuł powołanie by dołączyć do klasztoru, jednak jego ojciec wysłał go na królewski dwór do Valladolid. Ożenił się wówczas z Eleonorą de Castro Melo e Menezes, słynącej z urody i zacnej duszy. Małżeństwo do miało ośmioro dzieci, a cała rodzina była wielce pobożna. Na jego życie wielki wpływ miała śmierć cesarzowej Izabeli Portugalskiej, która odeszła w wieku 36 lat. Postanowił przez to wstąpić do zakonu, gdyby przeżył żonę. Po pogrzebie natomiast chciał zrezygnować z pełnionego przez siebie urzędu, jednakże cesarz nie zgodził się na to i mianował Franciszka wicekrólem Katalonii. Nowy urząd piastował w latach 1539-1543, jednak zrzekł się go po śmierci swojego ojca, by dziedzicznie przejąć księstwo Gandii. Jako władca dał poznać się jako pobożny, mądry i sprawiedliwy. Dbał o swoich poddanych i ich edukację.
 
W 1548 roku Eleonora, żona Franciszka zmarła w wieku 35 lat. Wtedy spełnił on swoje postanowienie - w 1549 roku św. Ignacy przyjął go do zakonu jezuitów. Na wieść że papież Juliusz III oferuje mu posadę kardynała, wrócił do Hiszpanii i tam w 1551 roku przyjął święcenia kapłańskie. Kilka kolejnych lat spędził w Ognate, gdzie pełnił najniższe posługi i nieustannie pokutował. W okolicy działał również jako misjonarz, a następnie jako kaznodzieja i spowiednik na portugalskim dworze, na który pojechał z polecenia św. Ignacego. Tam cieszył sie zaufaniem możnych i dostojników. W trakcie swojej posługi, papież 5 razy ofiarował mu godność kardynalską. Na każdą taką propozycję Franciszek odpowiadał: "Nie dlatego zrzuciłem gronostaje książęce, aby przywdziać arcykapłańską purpurę!"

Święty Franciszek BorgiaszPo wielu próbach, przekonano jednak Franciszka, że jego pochodzenie, wykształcenie i zdolności dają mu kwalifikacje, by kierował innymi. W ten sposób w 1554 roku powołano go na prowincjała Hiszpanii, Portugalii i Indii, a po 11 latach na generała zakonu. Przyjmując posadę, powiedział: "Prosiłem Boga o krzyż, ale przyznaję się, że o takim jak ten nie myślałem". Dzięki swemu doświadczeniu, rządził zakonem z niezwykłą mądrością. Przyjął do niego Stanisława Kostkę i był spowiednikiem św. Teresy z Avila. Pomagał św. Ignacemu Loyoli i współtworzył z nim Papieski Uniwersytet Gregoriański, w Rzymie głosił kazania, uczył dzieci i pomagał chorym w czasach zarazy.
 

Święty Franciszek BorgiaszW 1572 roku papież św. Pius V zlecił Franciszkowi odwiedziny dworów hiszpańskich, francuskich i portugalskich, by przekonać te państwa do wyprawy przeciwko Turkom. Franciszek wykonał polecenie mimo złego samopoczucia. Jego mediacje pomogły utworzył alians państw chrześcijańskich, które pokonały turecką flotę pod Lepanto. Podczas powrotu do Włoch Franciszek ciężko zachorował. Zmarł 1 października 1572 roku w Rzymie, przeżywając 62 lata. Jego relikwie w 1901 roku przeniesiono z Ferrary do jezuickiego kościoła w Madrycie. Franciszka beatyfikował papież Urban III w 1624 roku, a kanonizował go Klemens X w 1670 roku. Św. Franciszek Borgiasz jest patronem Portugalii i Roty. W ikonografii jego atrybutem jest często czaszka w diademie.
 
 
 
Inni patroni dnia 02.10:
 
Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Rzymie - św. Kandydy, męczennicy. Pochowano ją na cmentarzu Poncjana. Posiadamy dostatecznie pewne świadectwa jej wczesnego kultu, o niej jednak samej nic szczególnego nie wiemy.

W Kolonii - męczenników Ewalda Białego i Ewalda Czarnego. Mieli te same imiona, więc współcześni określali ich wedle koloru ich włosów. Razem też wyruszyli z Anglii na ekspedycję misyjną na sposób praktykowany przez mnichów irlandzkich. Pracowali we Fryzji i prawdopodobnie dotarli do dolnego biegu rzeki Lippe. Przewodnik wydał ich wówczas w ręce niechętnego misjonarzom pospólstwa. Ewald Biały zginął od miecza, natomiast Ewalda Czarnego na żywo ćwiartowano. Stało się to między rokiem 690 a 696. Pepin kazał ich szczątki przenieść do kościoła św. Klemensa w Kolonii. Czczono ich później jako patronów Westfalii.

oraz:

świętych męczenników Dionizego, Fausta, Kajusa, Piotra i Pawła (+ III w.); bł. Dominika Spadafory, zakonnika (+ 1521); św. Froilana, biskupa (+ 905); św. Gerarda, opata (+ 959); św. Hezychiusza (+ IV w.); św. Maksymiana, biskupa (+ V w.); św. Marii Józefy Rosello, zakonnicy (+ 1880)
 
Źródło: Brewiarz - Czytelnia i Wikipedia.
 

 

Redaktor

Redaktor Autor

Redaktor