Św. Bernard - wyrocznia Europy
fot. Wikimedia Commons CC 3.0 Objawienie Matki Bożej św. Bernardowi
Święty Bernard z Clairvaux urodził się w rodzinie rycerskiej pod koniec XI wieku. W dzieciństwie podczas świąt Bożego Narodzenia miał zobaczyć Dziecię Boże, które zachęcało chłopca, aby poświęcił się służbie Bożej.
Inne z kategorii
Św. Gelazy I, papież - patron dnia (21 listopada)
Św. Rafał Kalinowski, prezbiter - patron dnia (20 listopada)
W młodym wieku umarła mu matka, wtedy zwrócił się do Maryi i otoczył ją szczególną czcią. W wieku 22 lat wstąpił do surowego opactwa cystersów i zadawał sobie srogie pokuty. Założył opactwo w Clairvaux, gdzie przebywał 38 lat, a także 68 nowych opactw cystersów. Był myślicielem, teologiem oraz oddawał się kontemplacji. Założył liczne fundacje zakonne m.in. w Jędrzejowie.
Nazwano go "wyrocznią Europy". Napisał regułę zakonu templariuszy powołanego w 1118 roku. Wydał traktaty O łasce i wolnej woli, O stopniach pokory i pychy, Księga o miłowaniu Boga, a także komentarze do Pieśni nad pieśniami i O Najświętszej Maryi Pannie. Na widok krzyża zalewał się obfitymi łzami. Maryję pozdrawiał radośnie "Ave, Maria!" Legenda głosi, że raz z figury na pozdrowienie miała mu odpowiedzieć Matka Boża: Salve, Bernardzie! (łac. Bądź pozdrowiony!)
Zmarł 20 sierpnia 1153 roku. Świętym ogłosił go papież Aleksander III w 1174 roku. Został ogłoszony Doktorem Kościoła przez Piusa VIII. W 800 rocznicę jego śmierci wydano ku jego czci encyklikę. Św. Bernard jest patronem cystersów, Burgundii, Genui, Gibraltaru, Pelplina oraz pszczelarzy. Ludzie proszą go o wstawiennictwo podczas klęsk żywiołowych, sztormów i w godzinie śmierci. Przedstawiany jest w stroju cysterskim m.in. z: księgą, krzyżem opackim, krucyfiksem, Matką Bożą z Dzieciątkiem, różańcem, rojem pszczelim czy ulem.
Na podstawie: brewiarz.katolik.pl