Ewangelia na każdy dzień (28 czerwiec)

Pierwsze czytanie:

 (Rdz 15,1-12.17-18)
Pan tak powiedział do Abrama podczas widzenia: „Nie obawiaj się, Abramie, bo Ja jestem twoim obrońcą; nagroda twoja będzie sowita”. Abram rzekł: „O Panie Boże, na cóż mi ona, skoro zbliżam się do kresu mego życia, nie mając potomka; przyszłym zaś spadkobiercą mojej majętności jest Damasceńczyk Eliezer”. I mówił: „Ponieważ nie dałeś mi potomka, ten właśnie, zrodzony u mnie sługa mój, zostanie moim spadkobiercą”. Ale oto usłyszał słowa: „Nie on będzie twoim spadkobiercą, lecz ten po tobie dziedziczyć będzie, który od ciebie będzie pochodził”. I poleciwszy Abramowi wyjść z namiotu, rzekł: „Spójrz na niebo i policz gwiazdy, jeśli zdołasz to uczynić”. Potem dodał: „Tak liczne będzie twoje potomstwo”. Abram uwierzył i Pan poczytał mu to za zasługę. Potem zaś rzekł do niego: „Ja jestem Pan, którym cię wywiódł z Ur chaldejskiego, aby ci dać ten oto kraj na własność”. A na to Abram: „O Panie Boże, jak będę mógł się upewnić, że otrzymam go na własność?” Wtedy Pan rzekł: „Wybierz dla Mnie trzyletnią jałowicę, trzyletnią kozę i trzyletniego barana, a nadto synogarlicę i gołębicę”. Wybrawszy to wszystko, Abram poprzerąbywał je wzdłuż na połowy i przerąbane części ułożył jedną naprzeciw drugiej; ptaków nie porozcinał. Kiedy zaś do tego mięsa zaczęło zlatywać się ptactwo drapieżne, Abram je odpędził. A gdy słońce chyliło się ku zachodowi, Abram zapadł w głęboki sen i opanowało go uczucie lęku, jak gdyby ogarnęła go wielka ciemność. A kiedy słońce zaszło i nastał mrok nieprzenikniony, ukazał się dym jakby wydobywający się z pieca i ogień niby gorejąca pochodnia i przesuwały się między tymi połowami zwierząt. Wtedy to właśnie Pan zawarł przymierze z Abramem, mówiąc: „Potomstwu twemu daję ten kraj, od Rzeki Egipskiej aż do rzeki wielkiej, rzeki Eufrat”.

Psalm:

(Ps 105,1-4.6-9)
REFREN: Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu

Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia,
głoście Jego dzieła wśród narodów.
śpiewajcie i grajcie Mu psalmy,
rozsławiajcie wszystkie Jego cuda.

Szczyćcie się Jego świętym imieniem;
niech się weseli serce szukających Pana.
Rozważajcie o Panu i Jego potędze,
zawsze szukajcie Jego oblicza.

Potomkowie Abrahama, słudzy Jego,
synowie Jakuba, Jego wybrańcy.
On, Pan, jest naszym Bogiem;
Jego wyroki obejmują świat cały.

Na wieki On pamięta o swoim przymierzu,
obietnicy danej tysiącu pokoleń,
o przymierzu, które zawarł z Abrahamem,
przysiędze danej Izaakowi.

Aklamacja (J 15,4.5b)
Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwał będę. Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity.

Ewangelia:

 (Mt 7,15-20)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są drapieżnymi wilkami. Poznacie ich po ich owocach. Czy zbiera się winogrona z ciernia albo z ostu figi? Tak każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, a złe drzewo wydaje złe owoce. Nie może dobre drzewo wydać złych owoców ani złe drzewo wydać dobrych owoców. Każde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone. A więc: poznacie ich po ich owocach”.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Punktem wyjścia tego czytania jest sprawiedliwość Abrama, o której mowa w Rdz 15,6, za sprawiedliwość nagradza go Bóg. W tekście greckim znajduje się termin dikaiosynEn, co tłumaczy się sprawiedliwość, prawość, wypełnienie Prawa. W tłumaczeniu tego zdania na język polski są różnice między BT a BP. Biblia Paulistów ma: Abram uwierzył Panu, który za to uznał go za sprawiedliwego, natomiast w Biblii Tysiąclecia czytamy: Abram uwierzył i Pan poczytał mu to za zasługę. Którekolwiek tłumaczenie przyjmiemy, zwróćmy uwagę na ważną okoliczność, w jakiej zostały te słowa powiedziane. Miało to miejsce po odbiciu Lota, czyli w sytuacji, gdy Abram pospieszył na pomoc bratankowi oraz innym mieszkańcom Sodomy i Gomory, Abram stał się dla nich obrońcą. Temat obrońcy jest obecny w dialogu Boga z Abramem, gdzie Bóg zapewnia: Nie bój się, Abramie. Ja jestem twoim obrońcą. Potwierdzeniem tych słów jest zawarcie przymierza - hebr. berit, które inicjuje Bóg. Warto zastanowić się nad tym, czego obawia się Abram, skoro Bóg rozmowę z nim zaczyna od słów: Nie bój się, Ja jestem twoim obrońcą. Odpowiedź znajduje się w dalszej części, z której wynika, że Abram obawia się o swoją przyszłość, ponieważ jest bezdzietny. Zatem Bóg staje się obrońcą Abrama wobec lęku, który Abram przeżywa w swoim wnętrzu.

Komentarz do psalmu

Psalm porusza kilka tematów: sławić Pana – tzn. np. dobrze o Nim mówić; wzywać Jego Imienia – tzn. przywoływać często Jego Imię, myśleć o Nim i zwracać się do Niego; głosić Jego dzieła – tzn. najpierw mieć ich świadomość; śpiewać i grać Mu psalmy – można głosem a można życiem; opowiadać o Jego cudach – tych znanych z Pisma Świętego, z własnego doświadczenia oraz tych, o których słyszeliśmy od innych ; szczycić się Jego świętym Imieniem – tzn. być dumnym z przynależności do Niego; radować się – tzn. pragnąć pozytywnego nastawienia; rozmyślać o Panu – tzn. podejmować refleksję nad tym, Kim Bóg jest i jaki jest, żeby to robić potrzebujemy znajomości Pisma Świętego; szukać Jego oblicza – tzn. pozbyć się naszych wyobrażeń na Jego temat i przyjąć Prawdę o Nim, którą On sam objawia w Bożym słowie; szukać woli Pana – tzn. żyć w perspektywie, w której Bóg jest na pierwszym miejscu; pragnąć być w Jego obecności – tzn. przywitać każdy nowy dzień z myślą o tym, że żyjemy dla Pana.

Komentarz do Ewangelii

Słowa klucze do dzisiejszej Ewangelii to: fałszywi prorocy i wilki w owczej skórze. Zwróćmy uwagę na wilki. Prawo wilka to upolować i zjeść. Pojawienie się wilka wywołuje lęk. Wilki mają kilka cech charakterystycznych w sposobie zachowania, jedną z nich jest wywoływanie strachu, który wilk psychologicznie wykorzystuje podczas polowania, co daje mu przewagę nad przeciwnikiem. Kolejną cechą jest przywiązanie do kontrolowanego terytorium, trzymanie się watahy. Nocą wilki podchodzą do ludzkich siedlisk, ale robią to tak, że ludzie o tym nie wiedzą. Między sąsiednimi watahami wilków występują silne antagonizmy, watahy nie łączą się ze sobą, a gdy występuje niedostatek pożywienia, sąsiadujące ze sobą wilcze rodziny walczą między sobą, nawet wzajemnie się zabijając. W Starym Testamencie wilk uosabia drapieżność, bezwzględność, pazerność, chciwość, przebiegłość i rozpustę. Jezus w dzisiejszym fragmencie ostrzega przed tego typu ludźmi, mówiąc, że są ludzie, nawet prorocy, którzy wewnątrz są drapieżnymi wilkami. Warto przyjrzeć się sobie i ludziom wokół nas pod tym kątem, czy przypadkiem, któreś z wilczych cech nie są nasze lub otaczających nas osób. Słuchając słów dzisiejszej Ewangelii, warto odciąć się od tych cech u siebie lub od ludzi, których znamionuje podstęp, przebiegłość lub wrogość.

Komentarze zostały przygotowane przez s. dr Karmelę Katarzynę Sługocką OP

źródło: mateusz.pl

  (J 15,4.5b)
Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwał będę

Módlmy się.

 (J 15,4.5b)
Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwał będę. Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity.

Red.