Wydarzenia 11 Dec 2021 | Redaktor
Święty Damazy I, papież - patron dnia (11.12)

Święty Damazy I. Domena publiczna https://pl.wikipedia.org/wiki/Damazy_I#/media/Plik:Saintdamasus.png

Patronem dnia 11 grudnia Święty Damazy I, papież. Nazwał on Rzym Stolicą Apostolską.

Święty Damazy I

Damazy urodził się około 305 roku w Rzymie. Był synem biskupa Antoniusza, jako że ówcześnie celibat nie był tak ścisły jak obecnie. Pochodził z rodziny głęboko katolickiej, jego siostra Irena także jest świętą. W latach 352-366, podczas pontyfikatu Liberiusza, był diakonem i prezbiterem. Wraz z nim został wygnany przez cesarza Konstansa. Gdy wrócił do Rzymu, poparł starania antypapieża Feliksa II. Gdy zmarł Liberiusz, rozpoczęły się krwawe i zacięte walki o urząd biskupa Rzymu. Wielu wiernych i kapłanów poparło wtedy Damazego. Konsekrowano go na papieża w 366 roku na Lateranie.

Jego pontyfikat przypadł na czas szerzenia się wielu herezji, takich jak arianizm, lucyferianizm, macedonianizm czy apolinaryzm. Damazy musiał być więc świetnym teologiem, bowiem niekiedy popełniane przez hereytków błędy były bardzo subtelne. Wyjaśniał je w listach do biskupów Wschodu, wyjaśniając doktrynę katolicką. Sprzyjał mu cesarz Teodozy I Wielki, który przyjaźnił się ze św. Ambrożym. Damazy zwołał dwa synody w Rzymie i zezwolił na II Sobór Powszechny, podczas którego ponad 150 biskupów Wschodu potępiło opisane przez papieża błędy.  

W 378 roku zwołano synod rzymski, na którym zwrócono się o pomoc biskupom, by ci mogli wykonywać kościelne wyroki na tereniu Rzymu i Italii. Cesarz wówczas wyraził na to zgodę, ustanawiając, że biskupi będą odpowiadać jedynie przed kolegium, a nie władzą świecką. 4 lata później zwołano kolejny synod, na którym podjęto próbę zjednoczenia Kościoła Zachodu i Wschodu w kwestich religijnych. Nie odniósł on zamierzonego skutku. Zamiast tego, uznano wówczas prymat biskupa Rzymu, powołując się na sukcesję w prostej linii od św. Piotra. Damazy zlecił wtedy także św. Hieronimowi przetłumaczenie Pisma Świętego na język łaciński. W ten sposób, po 30 latach, powstała Wulgata, będącą urzędowym tekstem Kościoła. Łacina stała się także głównym językiem rzymskiej liturgii.

Był on pierwszym papieżem, który nazwał Rzym Stolicą Apostolską. 28 lutego 380 roku uznano chrześcijaństwo za religię państwową. Damazy zajął się również uporządkowaniem grobów męczenników, na których pozostawiał swoje utwory literackie. Do dziś zachowało się ich około 60. W wykutej na jego zlecenie tzw. Krypcie Papieży zostawił słowa: "Pragnąłbym ja, Damazy, aby tutaj zostały pochowane moje szczątki, ale lękam się, by nie zakłócać spokoju prochom Świętych".

Zmarł 11 grudnia 384 roku, a jego prochy, zgodnie z cytowanymi wyżej słowami, spoczęły w odosobnieniu. Relkwie spoczywały w kościele San Lorenzo in Damaso. W XVI wieku odnaleziono miejsce jego pochówku, a czaszkę Damazego przenieseiono do bazyliki św. Piotra.

W ikonografii św. Damazy przedstawiany jest w ornacie, z tiarą i pastorałem, czasami jako papież spoczywający na tronie. Jego atrybutami są: książka, pastorał i pierścień z diamentem, będącym aluzją do jego imienia - "adamas" (diament). Jest patronem archeologów.
 
Inni patroni dnia 11.12:
 
 
Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Konstantynopolu - św. Daniela Słupnika. Wcześnie przyjął habit w pobliskim klasztorze. Potem odwiedził Symeona Słupnika i podziwiał jego sposób życia. Był także u najsłynniejszych pustelników Syrii i Palestyny. Potem przez kilka lat przebywał w Konstantynopolu. Na wieść o śmierci św. Symeona sam wszedł na kolumnę i zaczął wieść życie jak zmarły. Po rady przybywali doń dostojnicy kościelni i władcy. Sam niekiedy schodził, by napominać wielmożów. Wezwawszy pod kolumnę uczniów, zmarł w roku 493.

W Sant-Angelo in Vado, we Włoszech - bł. Hieronima Ramizzi z zakonu serwitów. Nazywano go aniołem dobrej rady. Przez jakiś czas przebywał na dworze książąt Montefeltro jako teolog-doradca. Zmarł w roku 1455. Jego cześć zaaprobował w roku 1775 Pius VI.

oraz:

św. Barsaby, męczennika (+ ok. 342); św. Hugolina Magalotti, pustelnika (+ 1373); św. Sabina z Piacenzy, biskupa (+ 420); świętych męczenników Trazona, Poncjana i Pretekstata (+ II-III w.); świętych męczenników Wiktoryna i Fuscjana (+ III-IV w.)
 
Źródło: Brewiarz - Czytelnia i Wikipedia.
Redaktor

Redaktor Autor

Redaktor