Modlitwa Ojca DeGrandisa niezgodna z nauką Kościoła!

W opinii teologicznej czytamy:

Od pewnego czasu dostrzegamy wśród wiernych wzrost zainteresowania praktyką duchową, polegającą na wzbudzaniu w sobie aktów przebaczenia Bogu. Chociaż może ona przybierać różne formy, to jej istotą jest zawsze pewien akt wewnętrzny, a niekiedy także zewnętrzny (modlitwa publiczna), w którym deklaruje się przebaczenie Bogu lub prosi Boga o łaskę uczynienia tego. Ponieważ jest to praktyka stosunkowo nowa, nieobecna w tekstach liturgicznych Kościoła oraz w innych klasycznych źródłach duchowości i pobożności chrześcijańskiej, należy bacznie jej się przyjrzeć oraz ocenić, czy jest ona zgodna z nauczaniem Kościoła katolickiego, a w konsekwencji – czy powinna być zalecana, czy też należy przed nią przestrzegać (…) Biorąc zatem pod uwagę to, że praktyka przebaczania Bogu nie znajduje się w objawionym źródle Prawdy oraz że stoi ona w sprzeczności z objawioną nauką o relacji Boga do człowieka, o Opatrzności Boga oraz o naturze przebaczenia, należy stwierdzić, że praktyka przebaczenia Bogu jest nie do pogodzenia z wiarą Kościoła.

Episkopat zakazuje tym samym wprowadzanie praktyk Ojca DeGrandisa w Kościele Katolickim i uznaje ją za herezję. Stosowanie praktyk związanych z tą modlitwą jest grzechem i jak podkreśla Episkopat może mieć negatywne skutki psychologiczne.

Na podstawie: KEP