Z Ewangelii na każdy dzień – 28 grudzień

Pierwsze czytanie:

(1 J 1,5-2,2)
Umiłowani: Nowina, którą usłyszeliśmy od Jezusa Chrystusa i którą wam głosimy, jest taka: Bóg jest światłością, a nie ma w Nim żadnej ciemności. Jeżeli mówimy, że mamy z Nim współuczestnictwo, a chodzimy w ciemności, kłamiemy i nie postępujemy zgodnie z prawdą. Jeżeli zaś chodzimy w światłości, tak jak On sam trwa w światłości, wtedy mamy jedni z drugimi współuczestnictwo, a krew Jezusa, Syna Jego, oczyszcza nas z wszelkiego grzechu. Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy. Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, Bóg będąc wiernym i sprawiedliwym odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości. Jeśli powiemy, że nie zgrzeszyliśmy, czynimy Go kłamcą i nie ma w nas Jego nauki. Dzieci moje, piszę wam to dlatego, żebyście nie grzeszyli. Jeśliby nawet ktoś zgrzeszył, mamy Rzecznika wobec Ojca, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego. On bowiem jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy, i nie tylko za nasze, lecz również za grzechy całego świata.

Psalm:

(Ps 124,2-3.4-5.7b-8)
REFREN: Naszą pomocą jest nasz Pan i Stwórca

Gdyby Pan nie był po naszej stronie,
gdy ludzie przeciw nam powstali,
wtedy pochłonęliby nas żywcem,
gdy gniew ich przeciw nam zapłonął.

Wówczas zatopiłaby nas woda,
potok by popłynął nad nami,
wówczas potoczyłyby się nad nami
wezbrane wody.

Dusza nasza jak ptak się wyrwała z sidła ptaszników,
sidło się podarło i zostaliśmy uwolnieni.
Nasza pomoc w imieniu Pana,
który stworzył niebo i ziemię.

Aklamacja
Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy, Ciebie wychwala Męczenników zastęp świetlany.

Ewangelia:

(Mt 2,13-18)
Gdy Mędrcy odjechali, oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: „Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić”. On wstał, wziął w nocy Dziecię i Jego Matkę i udał się do Egiptu; tam pozostał aż do śmierci Heroda. Tak miało się spełnić słowo, które Pan powiedział przez Proroka: „Z Egiptu wezwałem Syna mego”. Wtedy Herod widząc, że go Mędrcy zawiedli, wpadł w straszny gniew. Posłał oprawców do Betlejem i całej okolicy i kazał pozabijać wszystkich chłopców w wieku do lat dwóch, stosownie do czasu, o którym się dowiedział od Mędrców. Wtedy spełniły się słowa proroka Jeremiasza: „Krzyk usłyszano w Rama, płacz i jęk wielki. Rachel opłakuje swe dzieci i nie chce utulić się w żalu, bo ich już nie ma”.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

„Bóg jest światłością, a nie ma w nim żadnej ciemności”. Oddalając się od Boga nie potrafimy patrzeć na świat i innych ludzi przez pryzmat tej Bożej światłości. W oddaleniu nawet Bogu jesteśmy w stanie przypisać nieszczęścia, kataklizmy i niepowodzenia. Zapatrzeni w siebie, nie potrafimy przyznać się i stanąć przed Nim w prawdzie. Odwrócenie się od Boga prowadzi w życiu człowieka do podejmowania decyzji, których potem z perspektywy czasu żałujemy. Żyjąc „po swojemu”, przestajemy liczyć się, z zasadami, które wyznaczają człowiekowi kierunek zbawienia. Często zaślepieni chwilowym szczęściem, marnotrawimy to wszystko, co pozwalało nam odróżnić dobro od zła. Zamykamy Panu Bogu drogę do naszego serca, świadomie wybierając rozwiązania, które wykreślają Go z naszego życia. Udajemy, że Go nie znamy i nie chcemy mieć z Nim do czynienia. A Jezus, czeka na nas w sakramencie pojednania, czeka na nasze skruszone serca. Wie jak bardzo człowiek potrzebuje tej przebaczającej miłości, jak bardzo potrzebuje Bożego miłosierdzia. On jest naszym Orędownikiem u Boga, nie bójmy się, więc oddać Jezusowi naszych pokaleczonych i zranionych serc, które tylko On może uleczyć. Jezus pragnie nas oczyścić i odpuścić nam grzechy.

Komentarz do pierwszego psalmu

Dzisiejszy psalm jest dziękczynieniem, wyśpiewanym Bogu przez cały lud. Kiedy człowieka opuszcza cała nadzieja, jedynie w Bogu odnajduje ratunek, ponieważ Bóg jest wierny i zawsze gotowy działać w życiu człowieka. Wygłaszane dziękczynienie jest wyrazem wdzięczności. Umiejętność dziękowania okazuje się być dzisiaj nie lada wyzwaniem. Nieraz słyszymy skargi, że w relacjach międzyludzkich coraz bardziej zanika zwyczaj dziękowania za doznane dobro. Brak uczucia wdzięczności wobec innych ludzi, będzie też skutkował tym, że zapomnimy o wdzięczności względem Pana Boga, któremu powinniśmy okazywać dziękczynienie każdego dnia w codziennej modlitwie. Łatwo popaść w samozachwyt i uznać, że wszystko zawdzięczamy sobie. „Gdyby Pan nie był z nami…” Słowami psalmu dziękujmy i oddawajmy się w opiekę Panu Bogu.

Komentarz do Ewangelii

W scenie, opisanej przez Ewangelistę Mateusza, występuje wiele postaci i panuje niezwykły dynamizm. Jest to skrócony opis kilku pierwszych lat życia Jezusa, ale także tragicznego wydarzenia, które dotknęło mieszkańców Betlejem. Anioł ostrzega Józefa, aby uciekał z rodziną do Egiptu przed prześladowcą Herodem, człowiekiem, który w każdym widział potencjalnego wroga i zagrożenie dla sprawowanej przez siebie władzy. Z tego powodu też wielokrotnie skazywał na śmierć ludzi, którzy byli dla niego niewygodni. U początku swego życia Jezus był uważany przez Heroda Wielkiego za wielkie zagrożenie. Podobnie było na końcu ziemskiej wędrówki Jezusa, kiedy stał przed Herodem Antypasem, szydzącym z Niego. Czasem nie zdajemy sobie sprawy, jak pozwalamy, aby krępował nas lęk o siebie i o nasze sprawy. Boimy się utracić władzę i kontrolę nad innymi, ponieważ widzimy w nich potencjalne zagrożenie dla naszego działania i istnienia. Jezus, przychodzący na świat, jako małe, bezbronne dziecko, oddający się całkowicie w ręce człowieka, uczy nas ufności i oddania. Uczy nas nie walki o władzę i wpływy, lecz służby drugiemu człowiekowi.

Komentarze zostały przygotowany przez s. Elżbietę Zakrzewską

Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy, Ciebie wychwala Męczenników zastęp świetlany.

(Ps 124,2)
Naszą pomocą jest nasz Pan i Stwórca