Ewangelia na każdy dzień (30 listopad)

Pierwsze czytanie:

 (Iz 49, 1-6)
Wyspy, posłuchajcie Mnie! Ludy najdalsze, uważajcie! Powołał Mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki Mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie. I rzekł mi: "Tyś Sługą moim, w tobie się rozsławię". Ja zaś mówiłem: "Próżno się trudziłem, na darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u Boga mego. Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą". A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. I rzekł mi: "To zbyt mało, iż jesteś mi sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela. Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi".

Psalm:

(Ps 19,2-3.4-5ab)
REFREN: Po całej ziemi ich głos się rozchodzi

Niebiosa głoszą chwałę Boga,
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi,
noc nocy przekazuje wiadomość.

Nie są to słowa ani nie jest to mowa,
których by dźwięku nie usłyszano:
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi,
ich słowa aż po krańce świata.

Drugie czytanie:

(Rz 10, 9-18)
Jeżeli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych, osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami do zbawienia. Wszak mówi Pismo: "Żaden, kto wierzy w Niego, nie będzie zawstydzony". Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. "Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony". Jakże więc mieli wzywać Tego, w którego nie uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy im nikt nie głosił? Jakże mogliby im głosić, jeśliby nie zostali posłani? Jak to jest napisane: "Jak piękne stopy tych, którzy zwiastują dobrą nowinę". Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem mówi: "Panie, któż uwierzył temu, co od nas posłyszał?" Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa. Pytam więc: Czy może nie słyszeli? Ależ tak: "Po całej ziemi rozszedł się ich głos, aż na krańce świata ich słowa."

Aklamacja (Mt 4,19)
Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi.

Ewangelia:

 (Mt 4,18-22)
Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci, Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: „Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi”. Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Pierwsze czytanie dzisiejszego święta Andrzeja Apostoła zostało zaczerpnięte z księgi Izajasza i znane jest jako Druga Pieśń Sługi Jahwe. Choć w pierwszym rzędzie jest ona proroctwem odnoszącym się do Mesjasza, to w sensie dostosowanym możemy ją odnieść również do Apostoła Chrystusowego. Tym bardziej, że Apostoł Andrzej wsławił się działalnością misyjną, przez co zrealizował końcowe słowa pieśni: „Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi”.
Według wschodniej tradycji, Apostoł odbył podróż misyjną po terenach współczesnej Ukrainy i Rosji. Wypowiedział proroctwo o założeniu Kijowa, a najdalszym punktem, który osiągnął była wyspa Wałaam na jeziorze Ładoga. Apostoł poruszał się zatem rzecznym traktem „Od Waregów do Greków”.
Pieśni Sługi Jahwe mówią o przyszłych cierpieniach Mesjasza. Również pod tym względem święty dzisiejszego dnia podzielił los Mistrza, umierając na krzyżu, który nam przypomina literę X, natomiast w języku greckim jest to litera „Ch”, czyli pierwsza litera imienia Chrystus.
W tym szczególnym dniu módlmy się o pokój dla Ukrainy, o opamiętanie się dla agresora oraz by agresor nie używał świętej historii chrześcijaństwa jako elementu wojennej propagandy.

Komentarz do psalmu

Psalm 19 liturgia z upodobaniem stosuje w dni wspomnienia apostołów Chrystusa. Takie użycie psalmu sugeruje sam św. Paweł w liście do Rzymian, gdzie argumentuje, że ci, którzy nie uwierzyli w Chrystusa nie mają prawa powiedzieć, że nie usłyszeli Dobrej Nowiny, bo przecież „po całej ziemi rozszedł się ich głos, aż na krańce świata ich słowa” (Rz 10, 18).
Co ciekawe, tłumaczenie, z którego korzystamy w liturgii nie jest jedynym możliwym. Psalm ten, wbrew pozorom, wcale nie mówi o przepowiadaniu apostolskim, lecz o głosie Boga w przyrodzie. Chodzi zatem o milczące przepowiadanie samym faktem istnienia stworzonego świata. Św. Jan Paweł II w „Tryptyku Rzymskim” pisze: „Jakże przedziwne jest Twoje milczenie we wszystkim, czym zewsząd przemawia stworzony świat”. Biblia Warszawsko-Praska w takim właśnie duchu tłumaczy wersety 4 i 5: „A wszystko bez słów i przemówień, nie można usłyszeć ich głosu. Lecz na świat cały idzie ich nauka, wieści przekazują aż po krańce ziemi”.
Dzisiejszy Kościół powołany jest do głoszenia Ewangelii. Jednakże wydaje się, że na pierwszym miejscu powinny stać nasze czyny, a dopiero potem słowa. To czyny ludzi wierzących mają objawiać chwałę Bożą współczesnemu światu.

Komentarz do drugiego czytania

List do Rzymian podejmuje trudny temat odrzucenia przepowiadania apostolskiego przez Żydów. Fakt ten po dziś dzień pozostaje tajemnicą historii zbawienia. Z drugiej strony, niektóre serca członków Narodu Wybranego otworzyły się na Dobrą Nowinę, a przede wszystkim otworzyły się serca pogan, którzy stali się zalążkiem nowego ludu Bożego - Kościoła. Bo przecież dary Boże nie mogą pozostać bezowocne.
Te trudności, na które natrafia głoszenie Chrystusa, występują i w naszych czasach. Tym niemniej, nie powinno to zniechęcać współczesnych apostołów do podejmowania wysiłków głoszenia Ewangelii świadectwem życia i słowem przepowiadania.
Głoszenie to bowiem samo w sobie jest tajemnicą. Święty Paweł mówi: „Spodobało się Bogu przez głupstwo głoszenia słowa zbawić wierzących” (1Kor 1, 21). Bo głoszenie może być często nawet słabe i mało przekonujące, ale jego efekt nie zależy tylko od głoszącego, jak od wewnętrznej siły, jaką posiada słowo i od postawy słuchającego. Dlatego w dzisiejszym czytaniu św. Paweł nam mówi: „Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa”. Otwierajmy się zatem na to słowo i pozwólmy, żeby stało się ono w nas źródłem nowego życia, abyśmy mogli nieść to życie potrzebujących przez głoszenie Dobrej Nowiny czynem i słowem.

Komentarz do Ewangelii

Powołanie Andrzeja Apostoła Ewangelie podają w dwóch wersjach: Ewangelii synoptycznych i św. Jana. Ewangelia Umiłowanego Ucznia mówi, że powołanie Apostoła Andrzeja dokonało się jeszcze nad Jordanem, zaraz po chrzcie Jezusa (J 1, 35-42). Pierwszymi powołanymi byli Andrzej i Jan Ewangelista. Wschodnia tradycja nadaje bratu św. Piotra zaszczytny tytuł „Pierwszego Powołanego”. Być może jest to częściowo związane z rywalizacją chrześcijaństwa wschodniego z zachodnim. Grób św. Andrzeja znajduje się bowiem w greckim mieście Patras. Według Ewangelii Janowej, Andrzej ogłosił Piotrowi Dobrą Nowinę: „Znaleźliśmy Mesjasza!” (J 1, 41).
Według Ewangelii Mateusza, z której pochodzi dzisiejsze czytanie, powołanie miało miejsce nad jeziorem Genezaret i dotyczyło czwórki apostołów, którzy odegrają bardzo ważną rolę w życiu publicznym Jezusa, a chodzi o dwie pary braci: Piotra i Andrzeja oraz Jakuba i Jana.
Życie powołanych przez Pana Jezusa apostołów nie przestaje zadziwiać. Można do nich odnieść wyznanie Najświętszej Maryi Panny z Jej hymnu wdzięczności i uwielbienia, „Magnificat”: „Wielki rzeczy uczynił mi Wszechmocny!” (Łk, 1, 49). Owi prości rybacy galilejscy, wśród których ważne miejsce zajmuje patron dzisiejszego dnia -św. Andrzej-, dzięki swojej pokornej i szczodrej odpowiedzi na wezwanie Pana weszli na stałe nie tylko do historii zbawienia, ale i świata. Miliony ludzi na świecie noszą imię patrona dzisiejszego dnia. Krzyż św. Andrzeja jest bardzo ważnym symbolem. Św. Andrzej jest patronem ulic, miast i kościołów na całym świecie. Cały ten kult obrazuje, jak nieoczekiwane skutki może przybrać pozytywna odpowiedź na wezwanie Pana.

Komentarze zostały przygotowane przez Dariusza Pielaka SVD

źródło: mateusz.pl

 (Mt 4,19)
Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi.

Módlmy się.

 (Ł 10,11 Jezus rzekł do Szymona: «Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił». 11 I przyciągnąwszy łodzie do brzegu, zostawili wszystko i poszli za Nim.

Red.