Ewangelia na każdy dzień (29.11)

Pierwsze czytanie:

 (Iz 11,1-10)
Wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści się Odrośl z jego korzenia. I spocznie na niej Duch Pana, duch mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pana. Upodoba sobie w bojaźni Pana. Nie będzie sądził z pozorów ni wyrokował według pogłosek; raczej rozsądzi biednych sprawiedliwie i pokornym w kraju wyda słuszny wyrok. Rózgą swoich ust uderzy gwałtownika, tchnieniem swoich warg uśmierci bezbożnego. Sprawiedliwość będzie mu pasem na biodrach, a wierność przepasaniem lędźwi. Wtedy wilk zamieszka wraz z barankiem, pantera z koźlęciem razem leżeć będą, cielę i lew paść się będą społem i mały chłopiec będzie je poganiał. Krowa i niedźwiedzica przestawać będą przyjaźnie, młode ich razem będą legały. Lew też jak wół będzie jadał słomę. Niemowlę igrać będzie na norze kobry, dziecko włoży swą rękę do kryjówki żmii. Zła czynić nie będą ani zgubnie działać po całej świętej mej górze, bo kraj się napełni znajomością Pana na kształt wód, które przepełniają morze. Owego dnia to się stanie: Korzeń Jessego stać będzie na znak dla narodów. Do niego ludy przyjdą z modlitwą, i sławne będzie miejsce jego spoczynku.

Psalm:

(Ps 72,1-2,7-8,12-13,17)
REFREN: Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie

Boże, przekaż Twój sąd Królowi,
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
Aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie
i ubogimi według prawa.

Za dni Jego zakwitnie sprawiedliwość
i wielki pokój, aż księżyc nie zgaśnie.
Będzie panował od morza do morza,
od Rzeki aż po krańce ziemi.

Wyzwoli bowiem biedaka, który Go wzywa,
i ubogiego, co nie ma opieki.
Zmiłuje się nad biednym i ubogim,
nędzarza ocali od śmierci.

Niech Jego imię trwa na wieki,
jak długo świeci słońce, niech trwa Jego imię.
Niech Jego imieniem wzajemnie się błogosławią,
niech wszystkie narody ziemi życzą Mu szczęścia.

Aklamacja
Oto nasz Pan przyjdzie z mocą i oświeci oczy sług swoich.

Ewangelia:

 (Łk 10,21-24)
Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić”. Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: „Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli”.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Prorok Izajasz zapowiada, że z pnia Jessego wyrośnie Odrośl, a w niektórych tłumaczeniach gałązka, której kwiatem będzie Mesjasz. Jest to niezwykłe, że Mesjasz został zapowiedziany nie z wywyższonego rodu Dawida, którym był w okresie Salomona i później, ale ze ściętego drzewa Dawida, czyli rodu Dawida upokorzonego, ubogiego i pokornego, jakim stał się po Niewoli Babilońskiej. Według interpretacji Ojców Kościoła ową Odroślą-Gałązką była Matka Najświętsza, a kwiatem Pan Jezus, który z Niej się narodził. W Panu Jezusie, w Jego Człowieczeństwie, zamieszkiwał Duch Święty, nie tak jak wcześniej u proroków, królów i sędziów, na chwilę, ale na stałe. Duch Święty obdarzał Pana Jezusa, w Jego człowieczej naturze, wszystkimi swoimi Darami. Również my, którzy należymy do Pana Jezusa, którzy otrzymaliśmy Chrzest i Bierzmowanie, również się nimi cieszymy. Jednakże nie mogą się one ujawnić w człowieku pysznym i nadętym, który wszystko przypisuje samemu sobie. Wtedy Duch Święty jest jakby uśpiony. Z kolei, gdy pokornie zwracamy się do Boga, prosząc o Jego działanie, Duch Święty uaktywnia się w nas. Jednym z owoców tej aktywności jest znajomość Pana Boga, tak jak to określił Izajasz: Kraj się napełni znajomością Pana na kształt wód, które wypełniają kraj.

Komentarz do psalmu

Psalm 72 mówi o królewskiej władzy Mesjasza, którą otrzymał od Boga. Jako chrześcijanie wierzymy, że psalm ten opisuje panowanie Jezusa Chrystusa. Na czym polega owo panowanie? Tę władzę Pana Jezusa można rozumieć dwojako, mianowicie, Pan Jezus jest sędzią naszych uczynków poprzez głos sumienia i poprzez ukazane w Kazaniu na Górze i w swoim Życiu prawo miłości, nowe przykazanie: Miłujcie się wzajemnie, tak jak Ja was umiłowałem. Zatem Ewangelia osądza nasze czyny i postawy, ale nie po to, żeby wpędzać nas w rozpacz, ale po to, abyśmy zobaczyli nasze grzechy i mogli z nich powstać, z Łaską Bożą. Jednocześnie władza sędziowska Pana Jezusa w sposób tajemniczy objawia się w Krzyżu, ponieważ na Krzyżu Pan Jezus osądził wszystkie nasze grzechy, biorąc je na Siebie i gładząc.
Ilekroć przystępujemy do spowiedzi, to przystępujemy do Trybunału Miłosierdzia, który jest możliwy dzięki doskonałej Ofierze naszego Pana. Jednocześnie wierzymy, że Pan Jezus przyjdzie na końcu czasów, aby dokonać Sądu Ostatecznego. Ludzie zostaną osądzeni według tego, czy przyjęli ofiarowany dar zbawienia, czy też nie. Jeśli ktoś z własnej woli nie przyjmuje tego daru, to Pan Jezus uszanuje jego wolność i osądzi go według sprawiedliwości. Korzystajmy, zatem, z Miłosierdzia Bożego, póki trwa Czas Miłosierdzia.

Komentarz do Ewangelii

Z czasów ziemskiego życia Pana Jezusa znamy kilka Jego modlitw. W dzisiejszej Ewangelii została zacytowana modlitwa radości Jezusa. Nasz Pan rozradował się z tego, że pokorni i pogardzani przez pysznych słyszą i rozumieją Ewangelię i to oni dostąpią zbawienia. Pan Jezus, w swoim Człowieczeństwie, raduje się, że tajemniczy Boży Plan się wypełnia. Ten fragment każe nam się zastanowić, czy ja potrafię radować się z tego, że Kościół głosi Ewangelię, że ludzie się spowiadają, przyjmują Komunię Świętą, że się modlą. Czy to wzbudza moją radość? Przecież, gdy rodzina rozwija się i panuje pokój oraz zgoda, to zwykle wywołuje to naszą satysfakcję. Czy zatem tym bardziej nie powinno to dotyczyć naszej wielkiej rodziny, Kościoła Świętego?
Pan Jezus zwraca nam również uwagę, że tajemnica Trójcy Świętej, tajemniczego Życia Boga, jest niepojęta dla rozumu człowieka i tylko ten, komu Syn Boży zechce objawić, może poznać, że Bóg jest Ojcem i Synem i Duchem Świętym. Kolejne pytanie: czy interesuje mnie ta tajemnica? Czy ja chcę czytać na ten temat, zgłębiać ją? Czy chcę klękać do modlitwy, prosząc Pana Jezusa, aby udzielił mi poznania tego wielkiego sekretu?
A zatem podejmujmy ten wysiłek, aby ucieszyć się w Duchu Świętym i aby zgłębiać niepojęte Życie Boga.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Mateusza Oborzyńskiego

źródło: mateusz.pl

Oto nasz Pan przyjdzie z mocą i oświeci oczy sług swoich.

Módlmy się.

Nasz Pan przyjdzie z mocą i siłą

Red.