Ewangelia na każdy dzień (28 sierpień)

Pierwsze czytanie:

(1 Tes 1, 1-5. 8b-10)

Paweł, Sylwan i Tymoteusz do Kościoła Tesaloniczan w Bogu Ojcu i Panu Jezusie Chrystusie. Łaska wam i pokój! Zawsze dziękujemy Bogu za was wszystkich, wspominając o was nieustannie w naszych modlitwach, pomni przed Bogiem i Ojcem naszym na wasze dzieło wiary, na trud miłości i na wytrwałą nadzieję w Panu naszym, Jezusie Chrystusie. Wiemy, bracia przez Boga umiłowani, o wybraniu waszym, bo nasze głoszenie Ewangelii wśród was nie dokonało się samym tylko słowem, lecz mocą i działaniem Ducha Świętego oraz wielką siłą przekonania. Wiecie bowiem, jacy dla was byliśmy, przebywając wśród was. Wasza wiara w Boga wszędzie dała się poznać, tak że nawet nie potrzebujemy o tym mówić. Albowiem oni sami opowiadają o nas, jakiego to przyjęcia doznaliśmy od was i jak nawróciliście się od bożków do Boga, by służyć Bogu żywemu i prawdziwemu i oczekiwać z niebios Jego Syna, którego wskrzesił z martwych, Jezusa, naszego wybawcę od nadchodzącego gniewu.

Psalm:

(Ps 149, 1b-2. 3-4. 5-6a i 9b)
REFREN: Pan w swoim ludzie upodobał sobie

Śpiewajcie Panu pieśń nową,
głoście Jego chwałę w zgromadzeniu świętych.
Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą,
a synowie Syjonu radują swym Królem.

Niech imię Jego czczą tańcem,
niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Bo Pan swój lud miłuje,
pokornych wieńczy zwycięstwem.

Niech święci cieszą się w chwale,
niech się weselą przy uczcie niebieskiej.
Chwała Boża niech będzie w ich ustach;
to jest chwałą wszystkich Jego świętych.

Aklamacja (J 10, 27)
Moje owce słuchają mego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.

Ewangelia:

 (Mt 23, 13-22)
Jezus przemówił tymi słowami: "Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo zamykacie królestwo niebieskie przed ludźmi. Wy sami nie wchodzicie i nie pozwalacie wejść tym, którzy do niego idą. Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo przemierzacie morze i ziemię, żeby pozyskać jednego współwyznawcę. A gdy się nim stanie, czynicie go dwakroć bardziej winnym piekła niż wy sami. Biada wam, przewodnicy ślepi, którzy mówicie: „Kto by przysiągł na przybytek, nic to nie znaczy; lecz kto by przysiągł na złoto przybytku, ten jest związany przysięgą”. Głupi i ślepi! Cóż bowiem jest ważniejsze, złoto czy przybytek, który uświęca złoto? Dalej: „Kto by przysiągł na ołtarz, nic to nie znaczy; lecz kto by przysiągł na ofiarę, która jest na nim, ten jest związany przysięgą”. Ślepcy! Cóż bowiem jest ważniejsze, ofiara czy ołtarz, który uświęca ofiarę? Kto więc przysięga na ołtarz, przysięga na niego i na wszystko, co na nim leży. A kto przysięga na przybytek, przysięga na niego i na Tego, który w nim mieszka. A kto przysięga na niebo, przysięga na tron Boży i na Tego, który na nim zasiada".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Jak dzisiaj głosić Ewangelię? To pytanie stawiają sobie teologowie na uczelniach, katecheci i wszyscy, którzy zajmują się apostolatem. Czy początek Listu do Tesaloniczan może być inspiracją dla współczesnych ewangelizatorów?
W starożytności pisanie listów było jednym z nielicznych sposobów komunikacji na odległość. Częściej korzystały z niej osoby z wyższych warstw społecznych i lepiej wykształcone, choć także analfabeci wynajmowali pisarzy i tych, którzy odczytywali listy niepiśmiennym adresatom. Listy pisano w sprawach prywatnych, urzędowych, z czasem pojawiła się forma publicystyki wzorowana na formie listu. Takie listy miały charakter dydaktyczny, poruszały kwestie społeczne, polityczne czy z dziedziny teorii sztuki.
Tesalonika to macedońskie portowe miasto nad Morzem Egejskim. Korzystne położenie między wschodem a zachodem sprzyjało szybkiemu rozwojowi gospodarczemu. Nic dziwnego, że do miasta przybywali ludzie z różnych zakątków świata, więc mieszkańcy tworzyli barwną mieszankę narodowościową, kulturową i społeczną. Działalność misyjna Pawła i jego towarzyszy zaowocowała tym, jak pisze Łukasz w Dziejach Apostolskich, że „niektórzy Żydzi oraz pokaźna liczba pobożnych Greków i niemało znamienitych kobiet uwierzyło w Jezusa Chrystusa”.
Paweł wykorzystuje do potrzeb duszpasterskich to, co jemu współczesnym jest dobrze znane i powszechnie używane, by przypominać, utwierdzać w wierze i podtrzymać na duchu Kościół w Tesalonice.

Komentarz do psalmu

W języku hebrajskim słowo chwała - kabod - oznacza rzeczywistą wartość tego, komu jest przypisywana. Podstawą chwały dla człowieka może być posiadany majątek, piastowany urząd, zgromadzona wiedza, czy dobro, które stwarza. Jednak psalmista pisze o chwale płynącej z innego źródła. Dla czcicieli Boga to chwała Stwórcy była ich chwałą. Bóg objawia swój majestat i wielkość – chwałę - w dziełach: w stworzeniu, znakach i cudach, o których czytamy na kartach Pisma Świętego. Szczytem chwały Bożej jest Chrystus, który udzielając Ducha Świętego, rodzi w nas prawdziwą godność dzieci Bożych.

Komentarz do Ewangelii

„Biada wam” to formuła stosowana nierzadko przez starotestamentalnych proroków, którzy piętnowali zło i zapowiadali karę Bożą. W ten sposób Jezus zwraca się do uczonych w Piśmie i faryzeuszy, przypominając o konsekwencjach niegodziwego postępowania.
Uczeni w Piśmie pojawili się jako grupa ekspertów w dziedzinie licznych przepisów regulujących codzienne postępowanie Żydów. Byli religijni i świetnie wykształceni, dlatego cieszyli się autorytetem i zajmowali znaczącą pozycję w edukacji, administracji i sądownictwie. Drugą grupą, do której zwraca się Jezus, są faryzeusze, ruch religijny gromadzący Żydów, dla których zachowanie kultycznej czystości i ścisłe zachowywanie Prawa były najważniejszymi celami.
Jezus nie występuje przeciwko uczonym w Piśmie i faryzeuszom, ale czyni zarzut, że nadmiernie skoncentrowali się na mnożeniu drobiazgowych przepisów i zagubili to, co istotne. Ich rolą miało być objaśnianie słowa Bożego, a w efekcie stali się niewolnikami Prawa i w ten sposób skutecznie odwracali uwagę Żydów od spraw wiary i zbawienia.

Komentarze zostały przygotowane przez Klementynę Pawłowicz-Kot

źródło: mateusz.pl

 (J 10, 27)
Moje owce słuchają mego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.

Módlmy się.

  (Mt 23, 13-22)
"Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo zamykacie królestwo niebieskie przed ludźmi. Wy sami nie wchodzicie i nie pozwalacie wejść tym, którzy do niego idą."

Red.