Inne 28 Oct 06:54 | Redaktor
Ewangelia na każdy dzień (28 październik)

fot. pixabay

Dzisiejsze czytanie, psalm i Ewangelia oraz komentarze Bractwa Słowa Bożego na 28 października. Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy, Ciebie wychwala przesławny chór Apostołów.

Brak opisu.

Pierwsze czytanie:

 (Ef 2, 19-22)
Bracia: Nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga, zbudo­wani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamie­niem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha.

Psalm:

(Ps 19, 2-5)
REFREN: Po całej ziemi ich głos się rozchodzi

Niebiosa głoszą chwałę Boga,
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi,
noc nocy przekazuje wiadomość.

Nie są to słowa ani nie jest to mowa,
których by dźwięku nie usłyszano:
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi,
ich słowa aż po krańce świata.

 

Aklamacja
Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy, Ciebie wychwala przesławny chór Apostołów.

Ewangelia:

 (Łk 6, 12-19)
W tym czasie Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga. Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami: Szymona, którego nazwał Piotrem; i brata jego, Andrzeja; Jakuba i Jana; Filipa i Bartłomieja; Mateusza i Tomasza; Jakuba, syna Alfeusza, i Szymona z przydomkiem Gorliwy; Judę, syna Jakuba, i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą. Zeszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie. Był tam duży poczet Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jerozolimy oraz z wybrzeża Tyru i Sydonu; przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia. A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

 

Komentarz do pierwszego czytania

Kościół jest nową wspólnotą, która rozpoczęła swoje życie od garstki ludzi, mężczyzn i kobiet, zafascynowanych Jezusem: Jego wiarą, szacunkiem i empatią do każdego człowieka, odwagą, z jaką głosił prawdę o Bogu i o swojej mesjańskiej misji. Kościół istnieje dzięki Chrystusowi, Duchowi Świętemu, który porusza serca i scala w jedno dzieło wszelkie ludzkie działania oraz ludziom zgromadzonym wokół Jego Krzyża. Inicjatywy misyjne, charytatywne, kółka i wspólnoty, będą organizacjami humanitarnymi lub towarzystwami wzajemnej adoracji, jeśli w centrum nie będzie Słowa Bożego. Nie pięknie oprawionego egzemplarza Pisma Świętego położonego na honorowym miejscu w salce katechetycznej, ale czasem na modlitwę wspólną i osobistą rozważanie Słowa Bożego, adorację i sakramenty. Bycie współobywatelami świętych i domownikami Boga, oznacza wspólnotę w łączności duchowej z tymi co odeszli przed nami i Chrystusem. To wspólne z nimi przeżywanie każdej chwili składającej się na codzienność.

 

Komentarz do pierwszego psalmu

Autor psalmu z niezwykłą przenikliwością dostrzega w obserwowanych zjawiskach astronomicznych istnienie Boga. Wszechświat, jaki dzisiaj znamy jest nieco większy niż ten obserwowany przez starożytnego poetę. Warto wygospodarować trochę czasu, spojrzeć na rozgwieżdżone niebo i uświadomić sobie, że niekończący się bezmiar przestrzeni Ktoś stworzył, zaplanował porządek, w jakim ten wszechświat działa. I umieścił człowieka, nic nieznaczącą drobinę w skali kosmosu, a jednocześnie najcenniejszą w oczach Boga.

 

Komentarz do Ewangelii

Po całonocnej modlitwie Jezus spośród swoich uczniów wybrał grupę apostołów. Ludzi, którzy za kilka lat staną się zalążkiem Kościoła. Dwunastka to wspaniały symbol jedności, różnorodnej grupy, w której skład wchodzili: rybacy, zelota, Galilejczycy, Judejczyk, poborca cła, mężczyzna o greckim imieniu Filip i ten, który zdradził Jezusową przyjaźń. Ludzie o różnych zawodach pochodzący z różnych narodów, o różnej moralności i statusie społecznym. Nikt nie rodzi się apostołem. Bóg sprawia, że ludzie podejmują pałeczkę głoszenia królestwa Bożego. Wiele wieków temu rozpoczęła się sztafeta tych, którzy uwierzyli w jedynego Boga. Dzięki Abrahamowi, prorokom, Apostołom, świętym wyniesionym na ołtarze i rzeszom zwykłych ludzi, którzy oddali swoje życie na służbę Bogu, Kościół trwa i przyciąga nowe osoby. Apostolstwo jest powołaniem, które realizuje się w świecie poprzez pełnienie ról społecznych, kapłaństwo, pracę zawodową, wolontariat i wiele innych form działalności. Wśród Dwunastu powołanych Apostołów był Judasz, który zdradził Jezusa. Św. Paweł, jest apostołem, którego powołał zmartwychwstały Chrystus. Od swych początków wspólnota chrześcijan przeżywa zdrady i nawrócenia. Jej siłą nie jest doskonałość ludzi, ale moc Boga.

Komentarze zostały przygotowane przez Klementynę Pawłowicz-Kot

źródło: mateusz.pl

 

Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy, Ciebie wychwala przesławny chór Apostołów.

Módlmy się.

 Ciebie, Boże, chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy

Red.

 

Redaktor

Redaktor Autor

Redaktor