Ewangelia na każdy dzień (28.07)

Pierwsze czytanie:

 (Jr 18,1-6)
Słowo, które Pan oznajmił Jeremiaszowi: Wstań i zejdź do domu garncarza; tam usłyszysz moje słowa. Zstąpiłem więc do domu garncarza, on zaś pracował właśnie przy kole. Jeżeli naczynie, które wyrabiał, uległo zniekształceniu, jak to się zdarza z gliną w ręku garncarza, wyrabiał z niego inne naczynie, jak tylko podobało się garncarzowi. Wtedy Pan skierował do mnie następujące słowo: Czy nie mogę postąpić z wami, domu Izraela, jak ten garncarz? - wyrocznia Pana. Oto bowiem jak glina w ręku garncarza, tak jesteście wy, domu Izraela, w moim ręku.

Psalm:

(Ps 146,1-6)
REFREN: Szczęśliwy, kogo wspiera Bóg Jakuba

Chwal, duszo moja, Pana.
Będę chwalił Pana do końca swego życia,
będę śpiewał mojemu Bogu,
dopóki istnieję.

Nie pokładajcie ufności w książętach
ani w człowieku, który zbawić nie może.
Gdy duch go opuści, znowu w proch się obraca
i przepadają wszystkie jego zamiary.

Szczęśliwy ten, kogo wspiera Bóg Jakuba,
kto pokłada nadzieję w Panu Bogu.
On stworzył niebo i ziemię, i morze
ze wszystkim, co w nich istnieje.

Aklamacja (Dz 16,14b)
Otwórz, Panie, nasze serca, abyśmy uważnie słuchali słów Syna Twojego

Ewangelia:

 (Mt 13,47-53)
Jezus powiedział do tłumów: Podobne jest królestwo niebieskie do sieci, zarzuconej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju. Gdy się napełniła, wyciągnęli ją na brzeg i usiadłszy, dobre zebrali w naczynia, a złe odrzucili. Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych i wrzucą w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Zrozumieliście to wszystko? Odpowiedzieli Mu: Tak jest. A On rzekł do nich: Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare. Gdy Jezus dokończył tych przypowieści, oddalił się stamtąd.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Każdy, kto choć raz lepił z gliny, wie, jak długim i skomplikowanym procesem jest powstawanie pięknego przedmiotu z bryłki szarego błota. Przede wszystkim o glinę trzeba się troszczyć, by miała właściwą wilgotność i nie straciła swej plastyczności. Za sucha się nie klei, zbyt mokrej nie da się formować. Ostateczny efekt uzyskuje się, przechodząc kolejne etapy nie do końca kontrolowane przez garncarza.
Formowanie kształtu wymaga pewnej zręczności, dynamiki i siły, by twórca panował nad gliną a nie odwrotnie. Wytoczony przedmiot wysycha, po czym wkłada się go do pieca i wypala. Przez tysiące lat garncarze przez kilka dni i nocy czuwali nad ogniem, dokładając drewna i pilnując właściwej temperatury, którą rozpoznawali po kolorze rozżarzonych przedmiotów. To był i jest nadal, choć zmieniła się technika wypału, pierwszy sprawdzian dla twórcy i jego dzieł. Wiele prac nie przechodzi tej próby. Ulegają zniszczeniu. Te, które przetrwają, zdobi się szkliwami i ponownie wypala. Dopiero teraz następuje ten ekscytujący moment podziwiania efektów współpracy garncarza i natury.
Nie przypadkiem ceramika jest obrazem naszego życia. Bóg to nasze bezkształtne, szare życie chce i potrafi przerabiać w piękny i atrakcyjny dar dla innych.

Komentarz do psalmu

Bóg, doskonały twórca wszystkiego, co istnieje. Jest przed wszystkim i od Niego pochodzi wszystko, co istnieje. Bez Jego Ducha człowiek przestaje istnieć. Łatwo narzekamy na swoje ciężkie życie i pragniemy zmiany na inne, lepsze. Szczęście i radość płyną z zauważania drobiazgów w tej codzienności, którą mamy.

Komentarz do Ewangelii

Jezus uczy i oddala się. Pozostawia nas samych dla zrozumienia Jego nauki zawartej w przypowieściach. Uczenie się wymaga czasu, którego podobno nie mamy. Mówimy „czas to pieniądz”. Jest walutą, którą pragniemy efektywnie wykorzystać, żeby żadna sekunda się nie zmarnowała. Z właściwym wypełnieniem czasu nieustannie się zmagamy. A jego upływ jest przeszkodą w realizowaniu życiowych zadań, jak gdyby zadanie i czas stały ze sobą w sprzeczności.
W historii objawienia czas jest istotny. Bóg nie przychodzi niespodziewanie. Udziela się etapami i przekształca człowieka w długim procesie. W życiu.

Komentarze zostały przygotowane przez Klementynę Pawłowicz-Kot

źródło: mateusz.pl

(Dz 16,14b)
Otwórz, Panie, nasze serca, abyśmy uważnie słuchali słów Syna Twojego

Módlmy się.

"Ukaż mi Panie swą twarz, daj mi usłyszeć Twój głos, naucz mnie rozpoznawać Twą wolę mój Boże."

Red.