Ewangelia na każdy dzień (27.02)

Pierwsze czytanie:

 (Kpł 19, 1-2. 11-18)
Pan powiedział do Mojżesza: "Przemów do całej społeczności Izraelitów i powiedz im: Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz! Nie będziecie kraść, nie będziecie kłamać, nie będziecie oszukiwać jeden drugiego. Nie będziecie przysięgać fałszywie na moje imię. Byłoby to zbezczeszczenie imienia Boga twego. Ja jestem Pan! Nie będziesz uciskał bliźniego, nie będziesz go wyzyskiwał. Zapłata najemnika nie będzie pozostawać w twoim domu przez noc aż do poranka. Nie będziesz złorzeczył głuchemu. Nie będziesz kładł przeszkody przed niewidomym, ale będziesz się bał Boga twego. Ja jestem Pan! Nie będziecie wydawać niesprawiedliwych wyroków. Nie będziesz stronniczy na korzyść ubogiego, ani nie będziesz miał względu dla bogatego. Sprawiedliwie będziesz sądził bliźniego. Nie będziesz szerzył oszczerstw między krewnymi, nie będziesz czyhał na życie bliźniego. Ja jestem Pan! Nie będziesz żywił w sercu nienawiści do brata. Będziesz upominał bliźniego, aby nie ponieść winy z jego powodu. Nie będziesz szukał pomsty, nie będziesz żywił urazy do synów twego ludu, ale będziesz miłował bliźniego jak siebie samego. Ja jestem Pan!"

Psalm:

(Ps 19 (18), 8-9. 10 i 15)
REFREN: Słowa Twe, Panie, są duchem i życiem

Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę,
świadectwo Pana jest pewne, nierozważnego uczy mądrości.
Jego słuszne nakazy radują serce,
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.

Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki,
sądy Pana prawdziwe, wszystkie razem słuszne.
Niech znajdą uznanie przed Tobą
słowa ust moich i myśli mego serca,
Panie, moja Opoko i mój Zbawicielu.

Aklamacja (2 Kor 6, 2b)
Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia.

Ewangelia:

 (Mt 25, 31-46)
Jezus powiedział do swoich uczniów: "Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale, a z Nim wszyscy aniołowie, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych ludzi od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: „Pójdźcie, błogosławieni u Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane dla was od założenia świata! Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie”. Wówczas zapytają sprawiedliwi: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? Albo spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię, lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?” A Król im odpowie: „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnie uczyniliście”. Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: „Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom! Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie”. Wówczas zapytają i ci: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?” Wtedy odpowie im: „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tego i Mnie nie uczyniliście”. I pójdą ci na wieczną karę, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Między naszym postępowaniem a naszą wizją Boga istnieje związek ściślejszy, niż mogłoby się wydawać. Popadając w grzechy, których katalog podaje nam dzisiejsze czytanie, możemy szybko wpaść w koleinę myślenia, że Bóg jest taki, jak my – że to On odbiera nam to, co nasze, że jest stronniczy, że wprowadza niezgodę między bliskimi ludźmi, że dokłada jeszcze ciężaru ludziom pokrzywdzonym przez los, że mści się i obraża. A stąd już tylko krok do wniosku, że Bóg o nas nie dba, nie ujmie się za nami i dlatego mamy pełne prawo, a nawet obowiązek sami bezwzględnie zadbać o własne interesy, także kosztem bliźniego.
Dzisiejszy tekst odwraca kierunek takiego myślenia. Prawo nadane przez Boga nie wynika z jakichś Jego fanaberii, ale jest odbiciem samej Jego istoty, Jego doskonałości, świętości i miłości. „Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty” - mówi Bóg. Nie krzywdźcie bliźniego, bo Ja nikogo nie krzywdzę. Nie bądźcie bezwzględni i mściwi, bo Ja taki nie jestem, a wy jesteście moim ludem, który wybrałem, aby ukazywał Mnie pogrążonemu w grzechach światu. Miłujcie, bo Ja miłuję. Nie twórzcie sobie fałszywego boga na własne podobieństwo, ale sami starajcie się upodobnić do Tego, który jest jedynym Bogiem i Panem.

Komentarz do psalmu

Ludzie mogą osądzać nas bardzo różnie, przez pryzmat swoich wymagań czy oczekiwań, ale w ostateczności liczy się to, co myśli o nas Bóg. Tylko Jego osąd jest do końca prawdziwy i słuszny, a Jego prawo jasne, proste i dobre, nieskażone egoizmem czy wygodnictwem. Warto więc, jak to czyni psalmista, modlić się o to, aby nasze słowa i myśli były miłe Bogu, bo to jest źródłem najgłębszego pokoju i radości, której nam nikt nie odbierze.

Komentarz do Ewangelii

Sąd ostateczny cechuje się absolutną jasnością. Białe – czarne; błogosławieni – przeklęci; owce – kozły; prawo – lewo; nagroda – kara. Jest to skądinąd również cecha gatunku literackiego przypowieści, który nie bawi się w niuanse, mając na celu jak najprostszy przekaz głównego przesłania. W tym przypadku chodzi o to, że opowiadamy się za Bogiem nie tyle naszymi deklaracjami, co naszym życiem. To czyny człowieka objawiają stan jego wnętrza.
I błogosławieni, i przeklęci, na wyrok króla reagują zaskoczeniem. Błogosławieni nie czynili dobra z wyrachowania, po to, aby zasłużyć sobie na dobrą opinię Króla. Przeklęci nie zdawali sobie sprawy, że ich obojętność na ludzkie nieszczęście dotyka Go osobiście. I jedni, i drudzy, po prostu czynili to, ku czemu prowadziło ich własne serce. Przypowieść prowokuje więc nas, słuchaczy, do refleksji nad postawą naszych serc – czy prowadzi nas ona do miłości Boga i bliźniego, czy też do tego, co jest jej przeciwieństwem – do obojętności. Jesteśmy w tej dobrej sytuacji, że mamy szansę skorygować kierunek.

Komentarze zostały przygotowane przez Mirę Majdan

źródło: mateusz.pl

 (2 Kor 6, 2b)
Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia.

Módlmy się.

 Nadchodzi Pan nasz, przyodziany w blask, przepasany mocą, obleczony chwałą

Red.