Ewangelia na każdy dzień (26 wrzesień)

Pierwsze czytanie:

 (Ezd 6,7-8.12b.14-20)
Król perski Dariusz napisał do namiestników prowincji położonej na wschód od Eufratu: „Pozwólcie namiestnikowi Żydów i starszyźnie żydowskiej pracować nad tym domem Bożym. Niech odbudują ten dom Boży na dawnym miejscu. I przeze mnie wydane jest rozporządzenie, jak macie się odnosić do owej starszyzny żydowskiej pracującej przy budowie tego domu Bożego, mianowicie: z dochodów królewskich, płynących z podatku z kraju za Eufratem, mają być regularnie bez utrudnień wypłacane tym mężom koszty. Ja, Dariusz, wydałem ten rozkaz i ma on być dokładnie wykonany”. A starszyzna żydowska budowała z powodzeniem w myśl przepowiedni Aggeusza proroka i Zachariasza, syna Iddo, i doprowadzili budowę do końca zgodnie z rozkazem Boga Izraela i z rozporządzeniem Cyrusa, Dariusza i Artakserksesa, króla perskiego. I dom ten został ukończony dwudziestego trzeciego dnia miesiąca Adar, to jest roku szóstego panowania króla Dariusza. A Izraelici, kapłani, lewici i reszta wysiedleńców radośnie obchodzili poświęcenie tego domu Bożego. I ofiarowali na poświęcenie tego domu Bożego sto wołów, dwieście baranów, czterysta jagniąt, a jako ofiarę przebłagalną dwanaście kozłów za całego Izraela według liczby jego pokoleń. I powołali do służby domu Bożego w Jerozolimie kapłanów według ich oddziałów i lewitów według ich ugrupowań, zgodnie z przepisem księgi Mojżeszowej. Czternastego dnia miesiąca pierwszego wysiedleńcy obchodzili Paschę. Lewici bowiem jak jeden mąż oczyścili się; wszyscy oni byli teraz czyści, i zabili Paschę dla wszystkich wysiedleńców, dla braci swoich kapłanów i dla siebie.

Psalm:

(Ps 122,1-2.4-5)
REFREN: Idźmy z radością na spotkanie Pana

Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano:
„Pójdziemy do domu Pana”.
Już stoją nasze stopy
w twoich bramach, Jeruzalem.

Do niego wstępują pokolenia Pańskie,
aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie,
trony domu Dawida.

Aklamacja (Łk 11,28)
Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je wiernie.

Ewangelia:

 (Łk 8,19-21)
Przyszli do Jezusa Jego matka i bracia, lecz nie mogli się dostać do Niego z powodu tłumu. Oznajmiono Mu: „Twoja matka i bracia stoją na dworze i chcą się widzieć z Tobą”. Lecz On im odpowiedział: „Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je”.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Podczas ostatecznej redakcji tekstu Ksiąg Ezdrasza i Nehemiasza wykorzystano między innymi listy w języku aramejskim (który był w imperium perskim językiem dyplomatycznym i stał się podczas wygnania językiem Żydów) ukazujące stosunek władców do życia religijnego podbitych państw. W dzisiejszym czytaniu jest to fragment odpowiedzi króla Dariusza na pismo perskich urzędników, potwierdzający odnalezienie dekretu Cyrusa i zdecydowane rozporządzenie, by nie przeszkadzać, ale wesprzeć budowę świątyni z podatków Transeufratei. Wyrazem wdzięczności Judejczyków będzie modlitwa za króla i jego synów do Boga niebios (Ezd 6,10). Świątynia w Jerozolimie była znakiem obecności Boga, Jego mieszkaniem, w którym umieścił swe imię (1 Krl 8,16), miejscem, gdzie rozbije swój namiot pośród nich, a więc znakiem wybrania. Odbudowa świątyni Pana zakończyła się jej poświęceniem na wiosnę 515 r. przed Chr. Werset 14 jest wyrazem świadomości, że dokonało się to dzięki stałej opiece Boga, który przez swoich proroków czuwa nad wszystkim.
My już wiemy, że świątynia była zapowiedzią głębszej rzeczywistości, bo Słowo stało się ciałem i zamieszkało [rozbiło namiot] wśród nas (J 1,14), a my sami niby żywe kamienie, jesteśmy budowani jako duchowa świątynia, by stanowić święte kapłaństwo dla składania duchowych ofiar, miłych Bogu, co przypomina nam św. Piotr (1 P 2,5).

Komentarz do psalmu

Wielu patrzy na życie człowieka jako na pewną drogę. Ważne, byśmy zdawali sobie sprawę, że nie jest to droga donikąd, że jej kresem nie będzie konkretne miejsce, do jakiego powinniśmy dotrzeć. Psalmista określa właściwy cel tego pielgrzymowania przez życie: jest nim spotkanie Pana.

Komentarz do Ewangelii

Jeżeli w trzech krótkich zdaniach Autor narracji powtarza trzy razy te same słowa, znaczy, że zależy mu, abyśmy przemyśleli ich sens. Określenie Matka i bracia ma bowiem dla Jezusa podwójne dno. Nie oznacza tylko pokrewieństwa krwi, ale przede wszystkim duchowe pokrewieństwo z Nim, którego warunkiem jest słuchanie słowa, zachowywanie go w sercu, rozważanie, aby stało się podstawą codziennych wyborów, tak jak to czyniła Jego Matka (Łk 1,38; 1,45; 2,19; 2,51). Jezus wszedł w czas, w historię i także konkretne wydarzenie: fakt przybycia swoich krewnych wykorzystuje, aby przekazać uczniom – także nam – kolejne pouczenie. Zależy Mu, abyśmy przyjęli słowo (macierzyństwo) sercem szlachetnym i dobrym, bo tylko w ten sposób ziarno wyda plon, uwidoczni się w naszym życiu (braterstwo).

Komentarze zostały przygotowane przez s. Joannę Ewę Koszałkę FMA

źródło: mateusz.pl

(Łk 11,28)
Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je wiernie.

Módlmy się.

 Panie, otwórz me uszy, bym mógł Ciebie słyszeć

Red.