Ewangelia na każdy dzień (26.10)

Pierwsze czytanie:

 (Ef 6, 1-9)
Dzieci, bądźcie posłuszne w Panu waszym rodzicom, bo to jest sprawiedliwe. "Czcij ojca twego i matkę – jest to pierwsze przykazanie z obietnicą – aby ci było dobrze i abyś długo żył na ziemi". A wy, ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu waszych dzieci, lecz wychowujcie je w karności, napominając, jak chce Pan. Niewolnicy, ze czcią i bojaźnią, w prostocie serca bądźcie posłuszni waszym doczesnym panom jak Chrystusowi, nie służąc tylko dla oka, by ludziom się podobać, lecz jako niewolnicy Chrystusa, którzy z duszy pełnią wolę Bożą. Z ochotą służcie, jak gdybyście służyli Panu, a nie ludziom, świadomi tego, że każdy, jeśli uczyni coś dobrego, otrzyma to z powrotem od Pana – czy to niewolnik, czy wolny. A wy, panowie, tak samo wobec nich postępujcie: zaniechajcie groźby, świadomi tego, że w niebie jest Pan zarówno ich, jak wasz, a u Niego nie ma względu na osoby.

Psalm:

(Ps 145 (144), 10-11. 12-13. 14 i 17)
REFREN: Pan sprawiedliwy na wszystkich swych drogach

Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła
i niech Cię błogosławią Twoi święci.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa
i niech głoszą Twoją potęgę.

Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę
i wspaniałość chwały Twego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków,
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.

Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają,
i podnosi wszystkich zgnębionych.
Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach
i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.

(2 Tes 2, 14)
Bóg wezwał nas przez Ewangelię, abyśmy dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

Ewangelia:

 (Łk 13, 22-30)
Jezus przemierzał miasta i wsie, nauczając i odbywając swą podróż do Jerozolimy. Raz ktoś Go zapytał: "Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?" On rzekł do nich: "Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają. Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas, stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: „Panie, otwórz nam!”, lecz On wam odpowie: „Nie wiem, skąd jesteście”. Wtedy zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych nauczałeś” Lecz On rzecze: „Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy, którzy dopuszczacie się niesprawiedliwości!” Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym. Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Komentatorzy Listu do Efezjan są zgodni, że św. Paweł opisując świat relacji domowych, kierował się często wówczas używaną w filozofii i moralności wzorcową triadą: mężowie – żony; rodzice – dzieci; panowie – słudzy. Wydaje się, że pozostaje w mocy wprowadzające w całość pouczenia Apostoła zdanie, które słyszeliśmy wczoraj: bądźcie sobie wzajemnie poddani. W relacji mężów i żon dominuje relacja miłości i służby. W relacji rodziców i dzieci oraz panów i sług miłość i wzajemna służba objawiają się przez posłuszeństwo. Dzieci mają być posłuszne rodzicom. Rodzice mają kierować się łagodnością i zdecydowaniem. Słudzy mają widzieć w swoich panach Chrystusa, panowie mają pamiętać, że również oni są poddani Chrystusowi. Niesprawiedliwe zachowanie znajdzie swój osąd przed Bogiem, u którego nie ma względu na osoby. Słyszymy tu echo przypomnianej nam w niedzielnej liturgii Syrachowej zachęty i napomnienia: ty, który jesteś mocny i który myślisz, że masz w ręku władzę, pamiętaj, że modlitwa ubogiego: dziecka, niewolnika dosięga nieba, a ty nie unikniesz osądu Pana.

Komentarz do psalmu

Pan Bóg jest wierny we wszystkich swych słowach.
Otrzymujemy w liturgii Słowa kolejny psalm alfabetyczny. Psalm 145 jest modlitwą, która zaprasza do oddawania Bogu chwały, przechodzącą w uwielbienie. W liturgii otrzymujemy fragmenty będące wprowadzeniem zachęty do chwalenia Boga w czyn. Psalmista wzywa całe stworzenie do uwielbienia Stwórcy. W ten sposób wszyscy ludzie będą mogli odkryć wielkość Boga. Tym samym kontemplacja stworzenia prowadzi ludzkie serca do odkrycia wielkości, świętości i mocy Boga-Stwórcy.

Komentarz do Ewangelii

W czasie Jezusowej drogi do Jerozolimy pojawia się pytanie o drogę ocalenia. Czy tylko nieliczni będą zbawieni? Wydaje się, że można niemal dotknąć lęku o własne zbawienie, którym żył pytający. Odpowiedź Jezusa jest konkretna: ocaleją ci, którzy przejdą przez ciasną bramę. Pojawiają się różne interpretacje tego obrazu. W świetle całej wypowiedzi Jezusa wydaje się jednak, że można rozumieć go w bardzo prosty sposób: ciasna brama to nasze „tu i teraz” – miejsce i czas, w którym podejmujemy decyzje, czy czynić dobro czy zło. Nie wystarczą deklaracje. Nawet fizyczna bliskość Jezusa to jeszcze zbyt mało. Ciasną bramę zamykają czyny niesprawiedliwości. Otwierają dziś przeżywane w czynnej miłości Boga i człowieka.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Jarosława Kwiatkowskiego

źródło: mateusz.pl

(2 Tes 2, 14)
Bóg wezwał nas przez Ewangelię, abyśmy dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

Módlmy się.

Red.