Ewangelia na każdy dzień (24 październik)

Pierwsze czytanie:

 (Rz 5,12. 15b. 17-19. 20b-21)
Bracia: Przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli. Jeżeli przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich śmierć, to o ileż obficiej spłynęła na nich wszystkich łaska i dar Boży, łaskawie udzielony przez jednego Człowieka, Jezusa Chrystusa. Jeżeli bowiem przez przestępstwo jednego śmierć zakrólowała z powodu jego jednego, o ileż bardziej ci, którzy otrzymują obfitość łaski i daru sprawiedliwości, królować będą w życiu z powodu Jednego: Jezusa Chrystusa. A zatem, jak przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich ludzi wyrok potępiający, tak czyn sprawiedliwy Jednego sprowadza na wszystkich ludzi usprawiedliwienie dające życie. Albowiem jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego wszyscy staną się sprawiedliwymi. Gdzie się jednak wzmógł grzech, tam się jeszcze obficiej rozlała łaska, aby jak grzech zaznaczył swoje królowanie śmiercią, tak łaska przejawiła swe królowanie przez sprawiedliwość wiodącą do życia wiecznego przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego.

Psalm:

(Ps 40 (39), 7-8a. 8b-10. 17)
REFREN: Przychodzę, Boże pełnić, Twoją wolę

Nie chciałeś ofiary krwawej ani płodów ziemi,
lecz otworzyłeś mi uszy,
nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy.
Wtedy powiedziałem: "Oto przychodzę.

W zwoju księgi jest o mnie napisane:
Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże,
a Twoje prawo mieszka w moim sercu".
Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu
i nie powściągałem warg moich, o czym Ty wiesz, Panie.

Niech się radują i weselą w Tobie
wszyscy, którzy Ciebie szukają;
a ci, którzy pragną Twojej pomocy,
niech zawsze mówią: "Pan jest wielki".

Aklamacja (Łk 21, 36)
Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli stanąć przed Synem Człowieczym.

Ewangelia:

 (Łk 12, 35-38)
Jezus powiedział do swoich uczniów: "Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy podobni do ludzi oczekujących powrotu swego pana z uczty weselnej, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

W kolejnym fragmencie listu, w rozdziale piątym, Paweł objaśnia, w jaki sposób Bóg dokonuje usprawiedliwienia. Sięga do początków i pokazuje dwa kluczowe momenty w historii zbawienia. Autor Księgi Rodzaju, nie znając psychologii, trafnie pokazał mechanizmy rządzące naszymi decyzjami. Bardzo często motorem naszych działań jest zaspokojenie chwilowych emocji, podszepty złych myśli lub lęk przed konsekwencjami podjętych działań. Paweł pisze o odpowiedzialności za każdą z podejmowanych lub niepodejmowanych decyzji. Podkreśla, że skutki każdego pojedynczego czynu, mnożą się w świecie z matematyczną pewnością. Z perspektywy wszechświata, jesteśmy nic nieznaczącymi pyłkami i wystarczy kilkugodzinna podróż samolotem by się o tym przekonać. To, że istniejemy i tworzymy kulturę, pomimo naszej ludzkiej biedy, jest cudem, niemożliwym bez Boga. To On ze swoją logiką panuje nad światem i ratuje nas od samozniszczenia. Wiara w Jezusa, poznawanie Jego życia i rozumienie nauki, którą głosił, są fundamentalne dla budowania własnego satysfakcjonującego życia.

Komentarz do psalmu

W religiach starożytnych sprawowanie kultu ofiarniczego było tym, co podtrzymywało swoiście rozumianą relacje z bóstwem. Ofiara miała skłonić bóstwo do opieki nad ofiarodawcą i przyczyniać się do życiowej pomyślności. Podobnie postępowali Izraelici wobec Jahwe. W Psalmie 40 możemy zauważyć zmianę, jaka się dokonuje w świadomości religijnej Ludu Wybranego. Już nie prezent w postaci kilogramów mięsa, litrów oliwy, dzbanów mąki jest właściwą formą oddawania czci Bogu, lecz szukanie w swoim sercu/umyśle, pragnień Boga i wypełnianie Jego woli.

Komentarz do Ewangelii

Pomijając wszelkie małżeństwa zawierane z powodów innych niż miłość narzeczonych, uczta weselna kojarzy się z radością, z powodu zakończenia czasu oczekiwania na zjednoczenie dwojga ludzi. W tej przypowieści to Jezus opuszcza radosny czas ucztowania z Bogiem Ojcem i powraca do ludzi, aby tak jak przed swoją śmiercią i zmartwychwstaniem ponownie im służyć. Kiedy Łukasz pisał Ewangelię, Paruzji oczekiwano z wielkim napięciem i nadzieją. Sądzono, że Chrystus powróci i tak jak przed śmiercią i zmartwychwstaniem będzie nauczał, czynił cuda, wprowadzał ład i pokój między ludźmi. Łukasz uświadamia chrześcijanom wszystkich czasów, że czas ponownego przyjścia Chrystusa jest nieznany, choć pewny. Oczekiwanie ma charakter dynamiczny: „przepasane biodra i zapalone pochodnie”.

Komentarze zostały przygotowane przez Klementynę Pawłowicz-Kot

źródło: mateusz.pl

 (Łk 21, 36)
Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli stanąć przed Synem Człowieczym.

Módlmy się.

 (Łk 21, 36)
Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie

Red.