Ewangelia na każdy dzień (20 lipiec)

Pierwsze czytanie:

 (Wj 3,13-20)
Mojżesz rzekł Bogu: "Oto pójdę do Izraelitów i powiem im: Bóg ojców naszych posłał mnie do was. Lecz gdy oni mnie zapytają, jakie jest Jego imię, cóż im mam powiedzieć?" Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: "Jestem, który jestem". I dodał: "Tak powiesz synom Izraela: Jestem posłał mnie do was". Mówił dalej Bóg do Mojżesza: "Tak powiesz Izraelitom: Pan, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest imię moje na wieki i to jest moje zawołanie na najdalsze pokolenia. Idź, a gdy zbierzesz starszych Izraela, powiesz im: Objawił mi się Pan, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba i powiedział: Zająłem się w pełni wami i tym, co wam uczyniono w Egipcie. Postanowiłem więc wywieść was z ucisku w Egipcie i zaprowadzić do ziemi Kananejczyka, Chittyty, Amoryty, Peryzzyty, Chiwwity i Jebusyty, do ziemi opływającej w mleko i miód. Oni twych słów usłuchają. I pójdziesz razem ze starszymi Izraela do króla egipskiego, i powiecie mu: Pan, Bóg Hebrajczyków, nam się objawił. Pozwól nam odbyć drogę trzech dni przez pustynię, abyśmy złożyli ofiary Panu, Bogu naszemu. Ja zaś wiem, że król egipski nie pozwoli wam wyruszyć, chyba że zmuszony siłą. Wyciągnę przeto rękę i uderzę Egipt różnymi cudami, jakich tam dokonam, a wypuści was".

Psalm:

(Ps 105,1.5.8-9.24-27)
REFREN: Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu

Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia,
głoście Jego dzieła wśród narodów.
Pamiętajcie o cudach, które On uczynił,
o Jego znakach, o wyrokach ust Jego.

Na wieki On pamięta o swoim przymierzu,
obietnicy danej tysiącu pokoleń,
o przymierzu, które zawarł z Abrahamem,
przysiędze danej Izaakowi.

Bóg swój naród bardzo rozmnożył,
uczynił go mocniejszym od jego wrogów.
Ich serce odmienił, aby znienawidzili lud Jego
i wobec sług Jego postępowali zdradziecko.

Posłał wtedy sługę swego Mojżesza
i Aarona, wybranego przez siebie.
Okazali wśród nich Jego znaki
i cuda w krainie Chama.

Aklamacja (Mt 11,28)
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.

Ewangelia:

(Mt 11,28-30)
Jezus przemówił tymi słowami: "Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

W języku biblijnym imiona wiążą się w pewien sposób z istotą osoby lub miejsca, a zatem wyrażają ich osobowość, status lub naturę. Gdy zmienia się np. status danej osoby, jak np. Jakuba, zmienia się też imię – w tym wypadku na Izrael. Dlatego tak starannie dobierano imiona nowo narodzonym dzieciom tak, aby oddać okoliczności ich narodzin oraz pewne cechy ich charakteru lub statusu. Proces ten został wspaniale opisany przy okazji nadawania imion w raju przez Adama.
W tym kontekście zrozumiałe staje się pytanie Mojżesza: „Oto pójdę do Izraelitów i powiem im: Bóg ojców naszych posłał mnie do was. Lecz gdy oni mnie zapytają, jakie jest Jego imię, cóż im mam powiedzieć?” Bóg nie pozostawił pytania bez odpowiedzi: „ Jestem, który jestem” (hebr. Ehjeh aszer ehjeh). Imię to w Biblii zapisywane jest jako JHWH (tzw. Tetragrammaton – z języka greckiego: cztery litery), ale Żydzi nigdy nie wypowiadają go, ale czytając tekst biblijny zawierający to słowo z szacunkiem wypowiadają Adonaj.
Opisany dialog Boga z Mojżeszem oraz wyjaśnienie dotyczące imion w Biblii powinny wzbudzić w nas refleksję i rachunek sumienia, jak ja traktuję i wypowiadam imię naszego Pana. Czy wypowiadam je z szacunkiem i z całą atencją, jakie mu się należy? Zobaczmy, jak często ignorujemy drugie przykazanie Dekalogu: Nie będziesz wymawiał imienia PANA, twego Boga, bez szacunku (Wj 20,7). Warto więc wziąć przykład z Jezusa także w tym, jak mówi o Ojcu.

Komentarz do psalmu

Psalmista, pomny na obietnice Boga dane Abrahamowi i przysiędze złożonej Jakubowi, wychwala wierność Boga wobec przymierza z Izraelem. Potomstwo Abrahama zgodnie z Bożą zapowiedzią stało się liczne jak piasek nad brzegiem morza. Tym, którym Abraham błogosławił, Bóg również obdarowywał łaskawością i miłosierdziem. Tylko Pan może odmienić ludzkie serca, aby wielbiły Go i rozpoznawali znaki i cuda wobec tych, którzy są mu wierni. Przymierze Pana trwa na wieki i jest również naszym udziałem!

Komentarz do Ewangelii

Aby dobrze zrozumieć ten bardzo ważny tekst, należy wyjaśnić, że istnieją dwa rodzaje jarzma: pojedyncze i podwójne. Uprząż pojedyncza zakładana jest na kark jednego zwierzęcia pociągowego, które musi włożyć olbrzymi wysiłek, aby podołać zadaniu. W wypadku jarzma podwójnego ciężar rozkłada się na dwa zwierzęta. Jezus, jako doskonały obserwator, w swoim nauczaniu bardzo często odwoływał się do obrazów znanym słuchaczom z życia codziennego. Tak jest i w tym tekście. Nasz Nauczyciel wie, że często nakładane są bądź sami bierzemy na swoje ramiona ciężary ponad naszą miarę, które nas przytłaczają. Proponuje zatem, aby niejako wpiąć się z naszymi ciężarami w Jego jarzmo i wspólnie, krok w krok, nieść nasze brzemię dnia codziennego. Warto pamiętać, że taka właśnie jest istota przekładu tego tekstu: nie chodzi w nim, że mamy przejąć jarzmo Jezusa!

Komentarze zostały przygotowane przez Andrzeja Kosińskiego

źródło: mateusz.pl

 (Mt 11,28)
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.

Módlmy się.

(Mt 11,28)
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście

Red.