Ewangelia na każdy dzień (2 wrzesień)

Pierwsze czytanie:

(1 Tes 4, 9-11)

Bracia: Nie jest rzeczą konieczną, abyśmy wam pisali o miłości braterskiej, albowiem Bóg was samych naucza, byście się wzajemnie miłowali. Czynicie to przecież w stosunku do wszystkich braci w całej Macedonii. Zachęcam was jedynie, bracia, abyście coraz bardziej się doskonalili i starali zachować spokój, spełniać własne obowiązki i pracować swoimi rękami, jak to wam przykazaliśmy.

Psalm:

(Ps 98 (97), 1bcde. 7-8. 9 )
REFREN: Pan będzie sądził ludy sprawiedliwie

Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.

Niech szumi morze i wszystko, co w nim żyje,
krąg ziemi i jego mieszkańcy.
Rzeki niech klaszczą w dłonie,
góry niech razem wołają z radości.

W obliczu Pana, który nadchodzi,
aby osądzić ziemię.
On będzie sądził świat sprawiedliwie
i ludy według słuszności.

Aklamacja (J 13, 34)
Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem.

Ewangelia:

 (Mt 25, 14-30)
Jezus opowiedział swoim uczniom następującą przypowieść: "Podobnie jest z królestwem niebieskim jak z pewnym człowiekiem, który mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, puścił je w obieg i zyskał drugie pięć. Tak samo i ten, który dwa otrzymał; on również zyskał drugie dwa. Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i, rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana. Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi. Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: „Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem”. Rzekł mu pan: „Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!” Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa talenty, mówiąc: „Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem”. Rzekł mu pan: „Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!” Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: „Panie, wiedziałem, że jesteś człowiekiem twardym: żniesz tam, gdzie nie posiałeś, i zbierasz tam, gdzie nie rozsypałeś. Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność!” Odrzekł mu pan jego: „Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że żnę tam, gdzie nie posiałem, i zbieram tam, gdzie nie rozsypałem. Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów. Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz – w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Współczesne badania nad genotypem człowieka potwierdzają koncepcje archeologów, że więcej nas łączy niż dzieli. Wielkie fale migracyjne: z Afryki czterdzieści pięć tysięcy lat temu, kolejna z Bliskiego Wschodu, czy ostatnia, która przed kilku tysięcy laty rozpoczęła wędrówkę ludów indoeuropejskich ze stepów czarnomorskich na tereny europejskie, spowodowały, że pod względem genetycznym w większości stanowimy mieszankę etniczną. W wyniku wielu przemian ludzie zbudowali świat pełen sprzeczności i podziałów. W starożytności odpłata „oko za oko, ząb za ząb” była wyrazem postępu i miarą cywilizowanego człowieka.
Słowo „brat” w wąskim znaczeniu oznacza kogoś, kto wywodzi się od wspólnego przodka. Więzy krwi były spoiwem łączącym członków grupy. Oprócz tak rozumianej wspólnoty istnieje braterstwo, które ma charakter duchowy, oparty na wyznawaniu tej samej wiary. Wiemy z własnego doświadczenia, że doskonałej wspólnoty tu na ziemi nie jesteśmy w stanie stworzyć. Czy mamy dać sobie spokój z marzeniami o wspólnocie idealnej i korzystać z życia, ile starczy sił?

Komentarz do pierwszego psalmu

Psalm 98 należy do hymnów sławiących godność królewską Boga. Psalm powstał w V w. przed Chrystusem, po uwolnieniu z niewoli babilońskiej. Jest wyrazem nadziei na nowe królestwo, które ostatecznie zapanuje w świecie. Ta nadzieja rodzi się z pamięci o czynach Boga w przeszłości i wiary w Jego wierność.

Komentarz do Ewangelii

Od pewnego czasu spopularyzował się zwyczaj wręczenia prezentu w formie zaproszenia na „niezwykłą i oryginalną przygodę”. W zależności od tego, jak zasobny jest portfel obdarowującego, z bogatej oferty tego typu prezentów możemy wybrać m.in. przejażdżkę bolidem Formuły 1, masaż kamieniami czy warsztaty ceramiczne. Zdarza się, że podarunek nie zostanie wykorzystany: z braku czasu, wstydu z powodu niedoskonałości ciała lub braku wiary we własne umiejętności.
Z zaproszeniem od Jezusa jest podobnie, ale z tą różnicą, że „portfel” o Niebo zasobniejszy, a podarunek, którym jest On sam, nie znika po ostatnim okrążeniu toru czy wykorzystaniu kawałka gliny.

Komentarze zostały przygotowane przez Klementynę Pawłowicz-Kot

źródło: mateusz.pl

 (J 13, 34)
Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem.

Módlmy się.

(J 13,34)
Przykazanie nowe daję wam , abyście się wzajemnie miłowali

Red.