Ewangelia na każdy dzień (2 maja)

Pierwsze czytanie:

 (Dz 15,7-21)
W Jerozolimie, po długiej wymianie zdań, przemówił Piotr do apostołów i starszych: „Wiecie, bracia, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, aby z moich ust poganie usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli. Bóg, który zna serca, zaświadczył na ich korzyść, dając im Ducha Świętego tak samo jak nam. Nie zrobił żadnej różnicy między nami a nimi, oczyszczając przez wiarę ich serca. Dlaczego więc teraz Boga wystawiacie na próbę, wkładając na uczniów jarzmo, którego ani ojcowie nasi, ani my sami nie mieliśmy siły dźwigać. Wierzymy przecież, że będziemy zbawieni przez łaskę Pana Jezusa tak samo jak oni”. Umilkli wszyscy, a potem słuchali opowiadania Barnaby i Pawła o tym, jak wielkich cudów i znaków dokonał Bóg przez nich wśród pogan. A gdy i oni umilkli, zabrał głos Jakub i rzekł: „Posłuchajcie mnie, bracia! Szymon opowiedział, jak Bóg raczył wybrać sobie lud spośród pogan. Zgadzają się z tym słowa proroków, bo napisano: "Potem powrócę i odbuduję przybytek Dawida, który znajduje się w upadku. Odbuduję jego ruiny i wzniosę go, aby pozostali ludzie szukali Pana i wszystkie narody, nad którymi wzywane jest imię moje, mówi Pan, który to sprawia. To są Jego odwieczne wyroki". Dlatego ja sądzę, że nie należy nakładać ciężarów na pogan, nawracających się do Boga, lecz napisać im, aby się wstrzymali od pokarmów ofiarowanych bożkom, od nierządu, od tego, co uduszone, i od krwi. Z dawien dawna bowiem w każdym mieście są ludzie, którzy co szabat czytają Mojżesza i wykładają go w synagogach”.

Psalm:

(Ps 96,1-3.10)
REFREN: Pośród narodów głoście chwałę Pana

śpiewajcie Panu pieśń nową,
śpiewaj Panu, ziemio cała.
śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię,
każdego dnia głoście Jego zbawienie.

Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów,
rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów.
Głoście wśród ludów, że Pan jest Królem,
On utwierdził świat tak, że się nie zachwieje,
będzie sprawiedliwie sądził wszystkie ludy.

Aklamacja (J 10,27)
Moje owce słuchają mojego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.

Ewangelia:

 (J 15,9-11)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna”.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Piotr przemówił po długiej wymianie zdań, co pokazuje nam, że we wspólnocie Kościoła jest miejsce na wypowiadanie swoich opinii i sugestii, ale ostateczne zdanie należy do tych, którzy w imieniu Jezusa sprawują władzę. Podczas tych obrad Apostołowie i starsi mieli ustalić, czy aby zostać chrześcijaninem trzeba najpierw zostać obrzezanym. Kiedy głos zabrał Piotr, przypomniał zebranym, że to jego Jezus postawił na ich czele i odniósł się do swojego doświadczenia z domu Korneliusza, kiedy to Bóg uprzedził ich dywagacje i wylał Ducha Świętego na nieobrzezanych. Wystarczyła wiara wzbudzona w tych ludziach przez nauczanie Piotra i Bóg pokazał, że zna ich serca i że mogą od razu zostać członkami Jego Kościoła bez przechodzenia wcześniej na judaizm. Otrzymali Ducha Świętego w taki sam sposób jak Apostołowie w dniu Pięćdziesiątnicy, więc – jak powiedział Piotr – Bóg nie zrobił żadnej różnicy między nimi a Apostołami, którzy byli obrzezanymi wyznawcami judaizmu. Piotr tłumaczy, że zbawienie dokonuje się przez wiarę i przez łaskę Boga, ponieważ w Chrystusie zarówno Żydzi jak i poganie dostępują wewnętrznego oczyszczania przed działanie Ducha Świętego i stają się synami i córkami Boga. Potem głos zabrał Jakub i odwołał się do przymierza z Noem, czyli do przymierza wcześniejszego niż przymierze z Abrahamem, którego znakiem było obrzezanie.
Pomyślmy dziś, czy w naszej wierze bardziej zwracamy uwagę na rytuały i przepisy, czy na wolność w Chrystusie, którą daje obecność w nas Jego Ducha.

Komentarz do psalmu

Podczas każdej Eucharystii możemy dołączać się do śpiewu aniołów i z całą ziemią śpiewać Panu pieśń nową o zbawieniu dokonanym przez Jego Syna Jezusa. W Nim, z Nim i przez Niego sławimy święte Imię Boga. Jesteśmy posłani, by wszystkie narody usłyszały Dobrą Nowinę o zbawieniu w Jezusie. Jesteśmy zaproszeni, by otwierać swoje życie na Jego działanie, by doświadczać Jego cudów i opowiadać je innym, by rodziła się w nich głębsza wiara. Każdego więc dnia mamy głosić Jego zbawienie, przyjmować zbawienie, zanurzać się w Bożym miłosierdziu, by nasze grzechy nie oddzielały nas już dłużej od Tego, Którym radują się niebiosa i ziemia, morze, pola i lasy.
Pan się zbliża. Objawił nam swoje oblicze w pierwszym przyjściu Jezusa Chrystusa i każdego dnia jesteśmy bliżej Jego drugiego przyjścia na końcu czasów, kiedy będzie sądził świat sprawiedliwie, a ludy według swej prawdy. Odnosząc się do treści pierwszego czytania podejmijmy Boże zaproszenie do napełniania się Jego Duchem, byśmy stawali się Jego dziećmi i trwali we wspólnocie Kościoła w naszej drodze do świętości.

Komentarz do Ewangelii

Trwanie w Jezusie jest naszym najważniejszym zadaniem. Podczas chrztu otrzymaliśmy łaskę uświęcającą, dzięki której nasze zjednoczenie z Jezusem stało się możliwe. Przez całe nasze życie mamy dbać o utrzymanie tego daru, by w chwili śmierci trwać przez łaskę w zjednoczeniu z Jezusem i osiągnąć zbawienie. Jezus wskazuje nam drogę – czyli zachowywanie przykazań Ojca. Pierwsze czytanie przypomniało nam przymierze zawarte przez Boga z Noem i z Abrahamem, teraz mamy przypomnieć sobie przymierze z Mojżeszem, którego darem są przykazania. One wskazują nam właściwy kierunek w życiu, zarówno w odniesieniu do Boga jak i do bliźnich. Bóg z miłości do nas dał nam te zasady życia w relacji z Nim i ludźmi, my z miłości do Niego mamy te zasady przyjąć i nimi żyć. Jezus powiedział, że zachowywanie przykazań jest warunkiem trwania z w Jego miłości, a co może dać nam więcej pokoju i pełnię radości niż świadomość, że trwamy w Nim, a On w nas?

Komentarze zostały przygotowane przez s. Tomaszę Potrzebowską

źródło: mateusz.pl

 (J 10,27)
Moje owce słuchają mojego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.

Módlmy się.

(Ps 96,1-3.10)
Pośród narodów głoście chwałę Pana