Ewangelia na każdy dzień (19 lipca)

Pierwsze czytanie:

 (Iz 38,1-6.21-22.7-8)
W owych dniach król Ezechiasz zachorował śmiertelnie. Prorok Izajasz, syn Amosa, przyszedł do niego i rzekł mu: Tak mówi Pan: Rozporządź domem twoim, bo umrzesz i nie będziesz żył. Wtedy Ezechiasz odwrócił się do ściany i modlił się do Pana. A mówił tak: Ach, Panie, wspomnij na to, proszę, że postępowałem wobec Ciebie wiernie i z doskonałym sercem, że czyniłem to, co miłe oczom Twoim. I płakał Ezechiasz bardzo rzewnie. Wówczas Pan skierował do Izajasza słowo tej treści: Idź, by oznajmić Ezechiaszowi: Tak mówi Pan, Bóg Dawida, twego praojca: Słyszałem twoją modlitwę, widziałem twoje łzy. Uzdrowię cię. Za trzy dni pójdziesz do świątyni Pańskiej. Oto dodam do twego życia piętnaście lat. Wybawię ciebie i to miasto z ręki króla asyryjskiego i roztoczę opiekę nad tym miastem. Powiedział też Izajasz: Weźcie placek figowy i przyłóżcie do wrzodu, a zdrów będzie! Ezechiasz zaś rzekł: Jaki znak upewni mię, że wejdę do świątyni Pańskiej? Izajasz odrzekł: Niech ci będzie ten znak od Pana, że spełni On tę rzecz, którą przyrzekł: Oto ja cofnę cień wskazówki zegarowej o dziesięć stopni, po których słońce już zeszło na słonecznym zegarze Achaza. I cofnęło się słońce o dziesięć stopni, po których już zeszło.

Psalm:

(Ps: Iz 38,10-12.16)
REFREN: Pan mnie zachował od unicestwienia

Mówiłem: „W połowie dni moich
muszę odejść;
w bramach Otchłani odczuję
brak reszty lat moich”.

Mówiłem: „Nie ujrzę już Pana
na ziemi żyjących,
nie będę patrzył na nikogo
spośród mieszkańców tego świata.

Mieszkanie me rozbiorą i przeniosą ode mnie
jak namioty pasterzy.
Zwijam jak tkacz moje życie,
On mnie odcina od nici.

Nad którymi Pan czuwa, ci żyją,
wśród nich dopełni się życie mego ducha.
Uzdrowiłeś mnie, Panie,
i żyć dozwoliłeś”.

Aklamacja (J 10,27)
Moje owce słuchają mojego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.

Ewangelia:

 (Mt 12,1-8)
Pewnego razu Jezus przechodził w szabat wśród zbóż. Uczniowie Jego, będąc głodni, zaczęli zrywać kłosy i jeść. Gdy to ujrzeli faryzeusze, rzekli Mu: Oto Twoi uczniowie czynią to, czego nie wolno czynić w szabat. A On im odpowiedział: Nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy był głodny, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego i jadł chleby pokładne, których nie było wolno jeść jemu ani jego towarzyszom, tylko samym kapłanom? Albo nie czytaliście w Prawie, że w dzień szabatu kapłani naruszają w świątyni spoczynek szabatu, a są bez winy? Oto powiadam wam: Tu jest coś większego niż świątynia. Gdybyście zrozumieli, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary, nie potępialibyście niewinnych. Albowiem Syn Człowieczy jest Panem szabatu.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

„Słyszałem twoją modlitwę, widziałem twoje łzy” Skuteczna modlitwa wymaga szczerości i zaufania wobec Boga. Ezechiasz modlił się z otwartym sercem, wierząc, że Bóg go słyszy i odpowiada. Ale również on słuchał Boga, który mówił do niego przez proroka Izajasza. Mówić i słuchać. A Bóg zawsze nas słucha, nawet jeśli nie zawsze otrzymujemy natychmiastową odpowiedź.

Komentarz do psalmu

Psalmista widzi ograniczoność swojego życia, a mimo to nie traci nadziei. Większa ilość zwrotek, w których jest podkreślona kruchość życia w stosunku do wersów o nadziei może świadczyć o tym jak bardzo cierpienie może dotykać człowieka. To doświadczenie nie niszczy psalmisty, ale uczy go pokory. Prawda o sobie i o Bogu jest drogą do prawdziwej wewnętrznej wolności.

Komentarz do Ewangelii

Czy to oznacza, że możemy już nie przestrzegać przykazania dotyczącego świętowania Dnia Pańskiego? Nie. Nie o to tutaj chodzi. Ciężar gatunkowy powyższego fragmentu jest inny: „Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary”. Najpiękniejszą ofiarą jaką możemy złożyć Bogu to miłosierdzie. Bóg sam pierwszy złożył taką ofiarę w osobie Miłosiernego Jezusa, którego serce zostało przebite za nasze grzechy. To On jest Panem szabatu. Co zatem możemy zrobić? Przypominają się słowa św. Jana Pawła II, które mogą być inspiracją do właściwego spojrzenia na dar niedzielnej Eucharystii jako naszego nowego szabatu: “Pragniemy oczyma duszy wpatrywać się w oczy Miłosiernego Jezusa, aby w głębi Jego spojrzenia znaleźć odbicie własnego życia oraz światło łaski, którą już wielekroć otrzymaliśmy i którą Bóg zachowuje dla nas na każdy dzień i na dzień ostateczny.”

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Grzegorza Walkiewicza

źródło: mateusz.pl

  (J 10,27)
Moje owce słuchają mojego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.

Módlmy się.

(Ps: Iz 38,10)
Pan mnie zachował od unicestwienia