Ewangelia na każdy dzień (18.01)

Pierwsze czytanie:

 (Hbr 7, 1-3. 15-17)
Bracia: Melchizedek, król Szalemu, kapłan Boga Najwyższego, wyszedł na spotkanie Abrahama, wracającego po rozgromieniu królów, i udzielił mu błogosławieństwa. Jemu Abraham także wydzielił dziesięcinę z całego łupu. Imię jego najpierw oznacza króla sprawiedliwości, a następnie także króla Szalemu, to jest króla pokoju. Bez ojca, bez matki, bez rodowodu, nie ma ani początku swych dni, ani też końca życia, upodobniony zaś do Syna Bożego, pozostaje kapłanem na zawsze. Jest to jeszcze bardziej oczywiste, skoro na podobieństwo Melchizedeka jest ustanowiony inny kapłan, który stał się takim nie według cielesnego przepisu Prawa, ale według mocy niezniszczalnego życia. Dane Mu jest bowiem takie świadectwo: "Ty jesteś kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka".

Psalm:

(Ps 110 (109), 1b-2. 3-4)
REFREN: Jesteś kapłanem, tak jak Melchizedek

Rzekł Pan do Pana mego: "Siądź po mojej prawicy,
aż uczynię Twych wrogów podnóżkiem stóp Twoich".
Pan rozciągnie moc Twego berła z Syjonu:
"Panuj wśród swych nieprzyjaciół!

Przy Tobie panowanie w dniu Twego triumfu,
w blasku świętości,
z łona jutrzenki zrodziłem Cię jak rosę".
Pan przysiągł i tego nie odwoła:
"Ty jesteś kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka".

Aklamacja (Mt 4, 23)
Jezus głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszelkie choroby wśród ludu.

Ewangelia:

(Mk 3, 1-6)
W dzień szabatu Jezus wszedł do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschniętą rękę. A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, żeby Go oskarżyć. On zaś rzekł do człowieka z uschłą ręką: "Podnieś się na środek!" A do nich powiedział: "Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego czy coś złego? Życie uratować czy zabić?" Lecz oni milczeli. Wtedy spojrzawszy na nich dokoła z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serc, rzekł do człowieka: "Wyciągnij rękę!" Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa. A faryzeusze wyszli i ze zwolennikami Heroda zaraz się naradzali przeciwko Niemu, w jaki sposób Go zgładzić.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Po raz kolejny w tym tygodniu Autor Listu do Hebrajczyków pokazuje nam Jezusa, który jest Kapłanem na wzór Melchizedeka. W tym fragmencie opisana jest cała historia z Księgi Rodzaju. Tajemniczy król Szalemu – ofiarujący Abrahamowi wracającemu ze zwycięskiej bitwy chleb i wino – stał się typem Chrystusa. Wspomina się o nim wiele razy, jego imię umieszczone jest w psalmie. Pierwszy Kościół, widząc w nim i jego ofierze złożonej ojcu naszej wiary zapowiedź Eucharystii – chleba i wina, które Jezus przemienia w swoje Ciało i Krew – umieścił jego imię też w kanonie rzymskim – pierwszej modlitwie eucharystycznej.
Widzimy więc Jezusa – Kapłana Nowego Przymierza, którego kapłaństwo jest wieczne i jedyne, a w którym to kapłaństwie uczestniczymy poprzez chrzest święty. Czy jesteśmy świadomi swojego chrzcielnego obdarowania? Czy wraz z Jezusem ofiarujemy samych siebie Bogu jako ofiarę uwielbienia?

Komentarz do psalmu

Kapłaństwo Jezusa jest wieczne i nieprzemijające. On raz na zawsze złożył Siebie w ofierze za nas, przez co uzyskał panowanie nad wszystkim w niebie i na ziemi. Dziś, jako wywyższony Pan, siedzi po prawicy Boga w niebie, a Jego panowaniu nie będzie końca.
0 Na jakie sfery naszego życia Jezus rozciąga swoje berło władzy? Które dziedziny w nas nie są jeszcze Mu poddane? To kluczowe pytania na dziś. Jego panowanie jest pełnym miłości władaniem naszymi sercami, ale czy tak na sto procent Go tam wpuszczamy? Czy pozwalamy Mu, by był Panem naszego życia? Czy sprawując swoje kapłaństwo chrzcielne ofiarowujemy samych siebie? Czy składamy swoje życie – swoją doczesność i wieczność – pod Jego stopy?

Komentarz do Ewangelii

Całym swoim nauczaniem i działaniem Jezus pokazywał ludziom królestwo Boże, w którym to On jest Panem i Królem i które kieruje się miłością, a nie suchymi przepisami Prawa. Przyjmowali to zwykli ludzie, ale faryzeusze mieli z tym ogromny problem, gdyż słowa i czyny Jezusa podważały to, czego oni gorliwie przestrzegali.
W dzisiejszym fragmencie Ewangelii widzimy człowieka, który ma chorą rękę. Nikt się nim wcześniej nie interesował. Był obecny w tej synagodze, ale dla prowadzących to szabatowe spotkanie, on się nie liczył. Liczyła się litera Prawa, właściwe odczytanie tekstu, a nie miłość i służba zwykłemu człowiekowi. Jezus to zmienia. Jako Pan i Król widzi potrzebę i od razu jej zaradza panując nad szabatem, chorobą, człowiekiem i Prawem.

Komentarze zostały przygotowane przez s. M. Tomaszę Potrzebowską CSC

źródło: mateusz.pl

 (Mt 4, 23)
Jezus głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszelkie choroby wśród ludu.

Módlmy się.

Jezus swoją łagodnością i miłością bliźniego pokazywał nam jaka jest miłość Boża  

Red.