Ewangelia na każdy dzień (17.10)

Pierwsze czytanie:

 (Ef 2, 1-10)
Bracia: I wy byliście umarłymi na skutek waszych występków i grzechów, w których żyliście niegdyś według doczesnego sposobu tego świata, według sposobu Władcy mocarstwa powietrza, to jest ducha, który działa teraz w synach buntu. Pośród nich także my wszyscy niegdyś postępowaliśmy według żądz naszego ciała, spełniając zachcianki ciała i myśli zdrożnych. I byliśmy potomstwem z natury zasługującym na gniew, jak i wszyscy inni. A Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował, i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia – łaską bowiem jesteście zbawieni – razem też wskrzesił i razem posadził na wyżynach niebieskich – w Chrystusie Jezusie, aby w nadchodzących wiekach przeogromne bogactwo swej łaski okazać przez dobroć względem nas, w Chrystusie Jezusie. Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił. Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili.

Psalm:

(Ps 100 (99), 2-3. 4-5)
REFREN: Bóg sam nas stworzył, my Jego własnością

Służcie Panu z weselem,
stańcie przed obliczem Pana z okrzykami radości.
Wiedzcie, że Pan jest Bogiem,
On sam nas stworzył, jesteśmy Jego własnością,
Jego ludem, owcami Jego pastwiska.

W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem,
z hymnami w Jego przedsionki,
chwalcie i błogosławcie Jego imię.
Albowiem Pan jest dobry,
Jego łaska trwa na wieki,
a Jego wierność przez pokolenia.

Aklamacja (Mt 5, 3)
Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Ewangelia:

 (Łk 12, 13-21)
Ktoś z tłumu rzekł do Jezusa: "Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, żeby się podzielił ze mną spadkiem". Lecz On mu odpowiedział: "Człowieku, któż Mnie ustanowił nad wami sędzią albo rozjemcą?" Powiedział też do nich: "Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś ma wszystkiego w nadmiarze, to życie jego nie zależy od jego mienia". I opowiedział im przypowieść: "Pewnemu zamożnemu człowiekowi dobrze obrodziło pole. I rozważał w sobie: „Co tu począć? Nie mam gdzie pomieścić moich zbiorów”. I rzekł: „Tak zrobię: zburzę moje spichlerze, a pobuduję większe i tam zgromadzę całe moje zboże i dobra. I powiem sobie: Masz wielkie dobra, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj!” Lecz Bóg rzekł do niego: „Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, co przygotowałeś?" Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty u Boga".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Paweł ukazuje kondycję człowieka, który porusza się, działa, a jednak jego stan nazywa śmiercią. Chce nam uświadomić, że zaspokajanie „głodu” zachciankami, „ciasteczkami”, zamiast zdrowym pokarmem duchowym, prowadzi do niedożywienia, a w konsekwencji do sytuacji, którą dzisiaj nazywamy kryzysem. Poczucie bezsensu, lęk, samotność, rodzące się z duchowej pustki dotykają coraz więcej osób, a szerzące się zło wżera się coraz głębiej.
Obraz społeczeństwa, jaki rysuje Paweł, pokazuje, że sami z siebie, przy użyciu dostępnych, ludzkich narzędzi: rozumu, techniki, polityki, ekonomii, nie jesteśmy w stanie zmieniać własnych sumień i tym samym przemieniać świata zgodnie z wolą Bożą. Walka ze złem w sobie, czy w świecie przerasta ludzkie możliwości. Aktem miłości Boga do człowieka była zgoda na śmierć krzyżową Syna Bożego, by okazując swą wielką moc, wskrzesić Jezusa z martwych i posadzić obok Siebie w Niebie. Wiara w Jezusa Chrystusa, „przylgnięcie” do Niego całym sobą sprawia, że my także jesteśmy już teraz „wciągnięci” w to samo Boskie życie.
Musimy mentalnie przekroczyć pojęcie czasu. Żyjemy tu i teraz, z całym bagażem realnych doświadczeń dobrych, pięknych, złych, a jednocześnie możemy cieszyć się szczęściem prawdziwego, wiecznego życia z Bogiem w Niebie.

Komentarz do psalmu

Psalm ten jest radosnym hymnem śpiewanym w Izraelu podczas wielkich uroczystości liturgicznych, gdy lud wchodził do Świątyni Jerozolimskiej. Był zachętą skierowaną do wszystkich narodów, by wielbiły Boga za Jego boską godność i wierność, jaką okazuje swojemu ludowi oraz składały mu dziękczynienie w Jego przybytku. Dla starotestamentowych proroków pielgrzymki na górę świątynną były zapowiedzią nawrócenia pogan i zgromadzenia wszystkich ludzi w Nowej Jerozolimie.
W tradycji chrześcijańskiej psalm ma podobny charakter. Wierność Boga, która ostatecznie wypełniła się w Chrystusie, otworzyła bramy Kościoła dla wszystkich, którzy pragną stać się częścią wspólnoty chrześcijańskiej. Kiedy zaczynamy uświadamiać sobie ogrom Bożej miłości, nasza modlitwa staje się radosnym uwielbieniem.

Komentarz do Ewangelii

Posiadanie bogactwa nie jest podstawą do potępienia, a ubóstwo autostradą do nieba. Jest to splot okoliczności, miejsca urodzenia, pozycji społecznej, umiejętności zarządzania majątkiem. To jest pewien pakiet, który posiadamy i który mamy właściwie spożytkować. Jest drogą do celu, środkiem, dzięki któremu nabywamy mądrość, cenną wartość u Boga.
Jezus nie jest rozjemcą i nie mówi do bogatego, żeby podzielił się tym, co ma. Jezus oczekuje, że nabierając mądrości, sami z miłości do drugiego człowieka będziemy dzielić się tym, co posiadamy: majątkiem, wiedzą, umiejętnościami, gościnnością czy wspólnie spędzonym czasem.

Komentarze zostały przygotowane przez Klementynę Pawłowicz-Kot

źródło: mateusz.pl

(Mt 5, 3)
Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Módlmy się.

(Mt 5, 5) 
„Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię”

Red.