Ewangelia na każdy dzień (14.12)
fot. pixabay
Dzisiejsze czytanie, psalm i Ewangelia oraz komentarze Bractwa Słowa Bożego na 14 grudnia. (Iz 40, 9-10) Podnieś mocno twój głos, zwiastunko dobrej nowiny, oto Pan Bóg przyjdzie z mocą.
Inne z kategorii
Z Ewangelii na każdy dzień - 24 listopad
Z Ewangelii na każdy dzień - 23 listopad
Pierwsze czytanie:
(Iz 45, 6b-8. 18. 21b-25)
"Ja jestem Pan i nikt poza Mną. Ja czynię światło i stwarzam ciemności, sprawiam pomyślność i stwarzam niedolę. Ja, Pan, czynię to wszystko. Niebiosa, wysączcie z góry sprawiedliwość i niech obłoki z deszczem ją wyleją! Niechaj ziemia się otworzy, niech zbawienie wyda owoc i razem wzejdzie sprawiedliwość! Ja, Pan, jestem tego Stwórcą». Albowiem tak mówi Pan, Stworzyciel nieba, on Bogiem, który ukształtował i wykonał ziemię, który ją mocno osadził, który nie stworzył jej bezładną, lecz przysposobił na mieszkanie: «Ja jestem Pan, i nie ma innego. Czyż nie Ja jestem Pan, a nie ma innego Boga oprócz Mnie? Bóg sprawiedliwy i zbawiający nie istnieje poza Mną. Nawróćcie się do Mnie, by się zbawić, wszystkie krańce świata, bo Ja jestem Bogiem, i nikt inny! Przysięgam na siebie samego, z moich ust wychodzi sprawiedliwość, słowo nieodwołalne. Tak, przede Mną się zegnie wszelkie kolano, wszelki język na Mnie przysięgać będzie, mówiąc: „Jedynie u Pana jest sprawiedliwość i moc”. Do Niego przyjdą zawstydzeni wszyscy, którzy się na Niego zżymali. W Panu uzyska swe prawo i chwały dostąpi całe plemię Izraela".
Psalm:
(Ps 85 (84), 9ab i 10. 11-12. 13-14)
REFREN: Sprawiedliwego spuśćcie nam, niebiosa
Będę słuchał tego, co Pan Bóg mówi:
oto ogłasza pokój ludowi i swoim wyznawcom.
Zaprawdę, bliskie jest Jego zbawienie
dla tych, którzy Mu cześć oddają,
i chwała zamieszka w naszej ziemi.
Łaska i wierność spotkają się z sobą,
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie,
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.
Pan sam szczęściem obdarzy,
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Sprawiedliwość będzie kroczyć przed Nim,
a śladami Jego kroków zbawienie.
Aklamacja (Iz 40, 9-10)
Podnieś mocno twój głos, zwiastunko dobrej nowiny, oto Pan Bóg przyjdzie z mocą.
Ewangelia:
(Łk 7, 18b-23)
Jan przywołał do siebie dwóch spośród swoich uczniów i posłał ich do Jezusa z zapytaniem: "Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?" Gdy ludzie ci zjawili się u Jezusa, rzekli: "Jan Chrzciciel przysyła nas do Ciebie z zapytaniem: Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?" W tym właśnie czasie Jezus wielu uzdrowił z chorób, dolegliwości i uwolnił od złych duchów; także wielu niewidomych obdarzył wzrokiem. Odpowiedział im więc: "Idźcie i donieście Janowi to, co widzieliście i słyszeliście: Niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci zostają oczyszczeni i głusi słyszą; umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto nie zwątpi we Mnie".
Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:
Komentarz do pierwszego czytania
„Ja jestem Panem i nie ma innego” – to słowa, które w dzisiejszym czytaniu wybrzmią kilkakrotnie. Popatrzmy na nie z perspektywy czasów starożytnych, kiedy kwitły religie pogańskie i nawet Izrael skłaniał się ku nim. W tym fragmencie Księgi Izajasza Bóg walczy o należną Mu cześć. Upomina się o nią. Kiedy jest mowa o tym, by obłoki wylały z deszczem sprawiedliwość, by sprawiedliwość zakwitła, możemy to wołanie odnieść do sytuacji, w której człowiek uzna Boże panowanie i będzie to sprawiedliwe wobec Boga, to znaczy, że Bogu uznanie i cześć z naszej strony po prostu się należą. Z jednej strony czytamy, że Bóg jest Panem, a z drugiej zauważamy, że nie jest nim w sensie uznania przez człowieka. Wskazuje na to werset 21b, gdzie Pan broni sam Siebie i przekonuje, że nie ma sprawiedliwego i zbawiającego Boga poza Nim, że tylko On jest Panem i Bogiem. Werset 22 jest prośbą, wołaniem Boga: Nawróćcie się do Mnie, by się zbawić, bo Ja jestem Bogiem i nikt inny!
Jak zrozumieć słowa, że Bóg chce być Panem mojego i twojego życia? Jedną z możliwych odpowiedzi jest ta, że być Panem w praktyce oznacza panować, decydować, mieć wpływ. Uznanie Boga, jako Pana, wszystko zmienia w naszym życiu. Poddajemy Mu swoją wolę, swoją teraźniejszość i przyszłość. Dobrowolnie zgadzamy się na Jego panowanie, a On w wersecie 24 zapewnia, że u Niego jest sprawiedliwość i moc. Warto zastanowić się nad tym, na ile chcemy, by Bóg był sprawiedliwy względem nas. W jakich obszarach zgadzamy się na Jego sprawiedliwość, a w jakich sami chcemy o niej stanowić. Werset 8 podpowiada nam, że sprawiedliwość Boga jest związana ze zbawieniem, tworzą one parę: „niechaj zbawienie wyda owoc i razem wzejdzie sprawiedliwość”.
Jak zrozumieć słowa, że zbawienie ma wydać owoc? Chodzi o nas, jak ono ma wydać owoc w nas, w tobie i we mnie? Różne będą odpowiedzi, jedna z nich może być taka, że zbawienie jest potrzebne grzesznikom. Jeśli potrzebujemy zbawienia, to uznajemy, że jesteśmy grzeszni i zgadzamy się na Bożą sprawiedliwość względem nas. A Bóg w dzisiejszym słowie pokazuje nam, że Jego sprawiedliwością jest zbawienie człowieka. Jest to zbawienie, które Bóg nam ofiarowuje, obdarza nas nim. I nie jest to takie całkiem bezwarunkowe. Jak wynika z tego tekstu, warunkiem jest takie nawrócenie, jakiego oczekuje od nas Bóg. On mówi: „Nawróćcie się do Mnie, by się zbawić”. Takie tłumaczenie podaje Biblia Tysiąclecia, a Biblia Paulistów: „Zwróćcie się do Mnie, aby się zbawić”. W tak brzmiących słowach warto zauważyć, że to oczekiwanie Boga względem nas jest ściśle określone i chodzi o to, byśmy wrócili do Boga, przyszli do Niego, uznali Go jako swojego Pana i Zbawiciela, zgodzili się na to, że to On decyduje o nas, a my przyjmujemy wszystko, co On daje.
Możemy dziś powtarzać słowa prawdy: Panie, przychodzę do Ciebie, bo potrzebuję zbawienia, które Ty dajesz.
Komentarz do psalmu
Psalm koresponduje z pierwszym czytaniem w kwestii zbawienia, którym obdarza Bóg. Tekst w 14 wersecie łączy Bożą sprawiedliwość ze zbawieniem i zbawienie jest tu określone jako ślad Boga.
Psalm w naszym fragmencie zaczyna się do słów: „Chciałbym słuchać tego, co mówi Pan Bóg” (Biblia Tysiąclecia), „Posłucham, co mówi Pan Bóg” (Biblia Paulistów). Jak widzimy, w centrum jest chęć słuchania Pana Boga. Słuchania, w znaczeniu słucham i słyszę, przyjmuję, co On mówi do mnie. Sporządźmy listę wiadomości od Boga: ogłasza pokój, Jego zbawienie jest blisko, ma w darze łaskawość i wierność oraz sprawiedliwość i szczęście. Dla kogo? Dla tych, którzy się Go boją, w znaczeniu mają do Niego szacunek i respekt, liczą się z Nim, tworzą Jego lud. W Biblii Paulistów czytamy w tym miejscu: „tych, którzy Mu ufają”. Ufać Bogu to przyjąć Go jako Pana i Zbawiciela, pozwolić Mu kierować naszym życiem. Ufność, zaufanie okazywane Bogu ma duże znaczenie dla naszego życia, otwiera przestrzeń Bogu, by miał naszą zgodę na działanie w naszym życiu. Pan chce obdarzyć nas szczęściem, chce, by, jak mówi o tym werset 10, Jego chwała zamieszkała wśród nas. Konkluzja sprowadza się do tego, żeby Bóg był przez nas przyjęty.
Komentarz do Ewangelii
Ponownie czytamy perykopę związaną z osobą Jana Chrzciciela. Tym razem czytamy ją w narracji Łukasza. To, co zwraca naszą uwagę, to determinacja Jana Chrzciciela w poszukiwaniu prawdy o Jezusie. Jan czekał na Jego przyjście i z zaangażowaniem przygotowywał ludzi na przyjęcie Jezusa, i zapłacił za to najwyższą cenę, którą było jego własne życie. Będąc już uwięzionym, Jan nie poddaje się i wysyła uczniów do Jezusa z zapytaniem, czy Jezus jest Tym posłanym przez Boga, obiecanym i wyczekiwanym czy nie. Jezus nie udziela jednoznacznej odpowiedzi TAK – NIE. Podaje fakty: niewidomi odzyskują wzrok, chromi chodzą, trędowaci są oczyszczani, a głusi słyszą, umarli wracają do życia, a ubogim (ptochoi) głoszona jest Ewangelia. Na podstawie tych faktów Jan sam znajduje odpowiedź na swoje pytanie o Jezusa. Warto mieć na uwadze, że taki sposób odpowiedzi Jezus może stosować także wobec nas, że nie daje nam gotowych odpowiedzi, ale daje nam rozum, który jest zdolny odkrywać Boga w otaczającym nas świecie i w zdarzeniach, które przeżywamy. Na końcu wypowiedzi Jezus docenia wiarę i wytrwałość w niej. Słowa: „Błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi” mogą być wskazówką dla nas, że nasza wiara, nasz stosunek do wiary są dla Jezusa ważne, mają znaczenie.
Komentarze zostały przygotowane przez s. dr Karmelę Katarzynę Sługocką OP
źródło: mateusz.pl
(Iz 40, 9-10)
Podnieś mocno twój głos, zwiastunko dobrej nowiny, oto Pan Bóg przyjdzie z mocą.
Módlmy się.
(Iz 40, 9-10)
Podnieś mocno twój głos, zwiastunko dobrej nowiny
Red.