Ewangelia na każdy dzień (11 lipiec)

Pierwsze czytanie:

 (Prz 2,1-9)
Synu, jeśli przyjmiesz moje nauki i zachowasz u siebie wskazania; ku mądrości nachylisz swe ucho, ku roztropności swe serce; jeśli wezwiesz rozsądek, przywołasz donośnie rozwagę, jeśli szukać jej poczniesz jak srebra i pożądać jej będziesz jak skarbów, to bojaźń Pana zrozumiesz, osiągniesz znajomość Boga. Bo Pan udziela mądrości, z ust Jego wychodzą wiedza i roztropność; dla prawych On chowa swą pomoc, On jest tarczą dla żyjących uczciwie. On strzeże ścieżek prawości, ochrania drogi pobożnych. Wtedy sprawiedliwość pojmiesz i prawość, i rzetelność i każdą dobrą ścieżkę.

Psalm:

(Ps 34,2-4.6.9.12.14-15)
REFREN: Po wieczne czasy będę chwalił Pana

Będę błogosławił Pana po wieczne czasy,
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem,
niech słyszą to pokorni i niech się weselą.

Wysławiajcie razem ze mną Pana,
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością
oblicza wasze nie zapłoną wstydem

Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry,
szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę.
Zbliżcie się, synowie, posłuchajcie, co mówię,
będę was uczył bojaźni Pańskiej.

Powściągnij swój język od złego,
a wargi swoje od kłamstwa.
Od zła się odwróć, czyń dobrze,
szukaj pokoju i dąż do niego.

 Drugie czytanie:

(Dz 4,32-35)
Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszyscy oni mieli wielką łaskę. Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze uzyskane ze sprzedaży, i składali je u stóp Apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby.

Aklamacja (Mt 19,29)
Kto porzuci wszystko dla Ewangelii, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne odziedziczy.

 Ewangelia:

(Mt 19,27-29)
Piotr powiedział do Jezusa: „Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą, cóż więc otrzymamy?” Jezus zaś rzekł do nich: „Zaprawdę, powiadam wam: Przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na swym tronie chwały, wy, którzy poszliście za Mną, zasiądziecie również na dwunastu tronach i będziecie sądzić dwanaście pokoleń Izraela. I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne odziedziczy”.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

W Piśmie Świętym niektóre terminy mają swoje znaczenie podstawowe oraz głębsze. Fragment z Księgi Przysłów wysławia Mądrość Bożą i nakłania czytelnika do jej nabywania poprzez studia, ona bowiem daje człowiekowi pokój oraz radość. W Starym Testamencie pojmowano na ogół Mądrość jako Boże Przykazania i styl życia, który z nich wypływał. Jednakże już wtedy pojawiały się teksty, jak chociażby w ósmym rozdziale Księgi Przysłów, które personifikowały Mądrość, ukazywały ją jako wieczną i towarzyszącą Bogu przy stwarzaniu świata. Tę myśl podjęli autorzy Nowego Testamentu. Święty Paweł w Pierwszym Liście do Koryntian określa Chrystusa jako moc Bożą i mądrości Bożą (1 Kor 1,24). Pan Jezus wraz z Ojcem i Duchem Świętym jest twórcą przykazań, to od Niego one pochodzą. Jednocześnie Chrystus wypełnił całe Prawo oraz dał nam Ducha Świętego, który umożliwia spełnianie tych przekazań. To dzięki łasce Chrystusa nasze dobre czyny mają wartość zasługi. Poznanie Mądrości Bożej jest w swej istocie poznaniem i wejściem w głęboką relację z Jezusem Chrystusem. Wszystko to streścił św. Benedykt z Nursji, dzisiejszy patron, w swojej Regule: Niczego nie przedkładać nad miłość Chrystusa (Reguła 4,21).

Komentarz do psalmu

Psalm ten jest indywidualnym dziękczynieniem Bogu za ocalenie z niebezpieczeństwa, a jednocześnie jest wezwaniem do zbiorowego chwalenia Najwyższego. Dla psalmisty to za mało, że sam się modli i uwielbia, pragnie, by inni się do niego dołączyli. Podobną myśl wyraził św. Jan Apostoł w swym Pierwszym Liście: oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i usłyszeli, abyście i wy mieli współuczestnictwo z nami; Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna (1 J 3,3a,4). Dobro ze swej natury chce się dzielić i udzielać, niejako rozlewać. Podobnie człowiek pełen miłości Boga chce z całego serca, by inni poznali i pokochali Wszechmocnego. Psalmista również zapewnia, że oglądanie Boga napełni nas radością. Teraz możemy czerpać radość z kontemplacji Boga i jego dzieł. W wieczności, po śmierci, ujrzymy Boga twarzą w twarz, jak ujął to św. Paweł w Pierwszym Liście do Koryntian (1 Kor 13,12b). Widząc Jego Miłość, Doskonałość, Sprawiedliwość i Mądrość, zostaniemy nasyceni i już niczego nam nie będzie brakować. Słowa: Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry (Ps 34,9), w czasach pisania psalmu miały znaczenie metaforyczne. Dziś, w Nowym Przymierzu, każdy wierzący może spożyć Ciało Chrystusa w Eucharystii i rozradować swoje serce.

Komentarz do Ewangelii

Może się wydawać, że pytanie św. Piotra: Cóż więc otrzymamy? (Mt 19, 27b) jest dziwnie egoistyczne. Jednakże pamiętajmy o kontekście tej perykopy. Chwilę wcześniej bogaty młodzieniec odszedł zasmucony (Mt 19,22b), a Pan Jezus pouczył apostołów, że bogaty z trudnością wejdzie do Królestwa Niebieskiego (Mt 19,23b). Dla ówczesnych ludzi, przekonanych, że bogactwo jest wyrazem błogosławieństwa Bożego, musiał to być szok. Zatem słowa św. Piotra trzeba odczytać w kluczu strachu: A co z nami? Czy my będziemy zbawieni? Pan Jezus, który wiedział, że Jego uczniowie porzucili wszystko (chociażby to były tylko łódź i sieci) z miłości do Niego, obiecuje im nagrodę, stokroć domów, braci, sióstr itd. Jak to rozumieć? Święty Hieronim celnie wyjaśnił ten urywek Ewangelii, że życie wieczne w porównaniu do rzeczy ziemskich jest jak setki domów, a jeden dom jak setka pól, a jedno pole jak… itd. Apostołowie odziedziczą życie wieczne. Pan Jezus obiecuje im też, że będą siedzieć na dwunastu tronach i sądzić dwanaście pokoleń Izraela (Mt 19,28c). Święty Jan Chryzostom pięknie to skomentował, iż trony to poszczególne cnoty. Apostołowie na nich zasiądą, to znaczy będą szczególnie gorliwi w konkretnej cnocie (np. Piotr w wierze, a Jan w kontemplacji) i będą służyć w Kościele, podejmując różne posługi. Służenie bowiem to królowanie.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Mateusza Oborzyńskiego

źródło: mateusz.pl

 (Mt 19,29)
Kto porzuci wszystko dla Ewangelii, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne odziedziczy.

Módlmy się.

 (Mt 19,29)
Kto porzuci wszystko dla Ewangelii, stokroć tyle otrzyma 

Red.