Ewangelia na każdy dzień (10.01)

Pierwsze czytanie:

 (Hbr 2, 5-12)
Nie aniołom Bóg poddał przyszły świat, o którym mówimy. Ktoś to gdzieś potwierdził uroczyście, mówiąc: "Czym jest człowiek, że pamiętasz o nim, albo syn człowieczy, że się troszczysz o niego; mało co mniejszym uczyniłeś go od aniołów, chwałą i czcią go uwieńczyłeś. Wszystko poddałeś pod jego stopy". Ponieważ zaś poddał Mu wszystko, nic nie zostawił, co by nie było Mu poddane. Teraz wszakże nie widzimy jeszcze, aby wszystko było Mu poddane. Widzimy natomiast Jezusa, który mało co od aniołów był mniejszy, chwałą i czcią uwieńczonego za mękę śmierci, iż z łaski Bożej zaznał śmierci za każdego człowieka. Przystało bowiem Temu, dla którego wszystko i przez którego wszystko istnieje, który wielu synów do chwały doprowadza, aby przewodnika ich zbawienia udoskonalił przez cierpienia. Tak bowiem Ten, który uświęca, jak ci, którzy mają być uświęceni, od Jednego wszyscy pochodzą. Z tej to przyczyny nie wstydzi się nazywać ich braćmi swymi, mówiąc: "Oznajmię imię Twoje braciom moim, pośrodku zgromadzenia będę Cię wychwalał".

Psalm:

(Ps 8, 2ab i 5. 6-7. 8-9)
REFREN: Dałeś Synowi władzę nad swym dziełem

O Panie, nasz Panie,
jak przedziwne jest Twoje imię po całej ziemi.
Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?

Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów,
uwieńczyłeś go czcią i chwałą.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich,
wszystko złożyłeś pod jego stopy:

Owce i bydło wszelakie,
i dzikie zwierzęta,
ptaki niebieskie i ryby morskie,
wszystko, co szlaki mórz przemierza.

Aklamacja (1 Tes 2, 13)
Przyjmijcie słowo Boże nie jako słowo ludzkie, ale jak jest naprawdę, jako słowo Boga.

Ewangelia:

 (Mk 1, 21-28)
W Kafarnaum Jezus w szabat wszedł do synagogi i nauczał. Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie. Był właśnie w ich synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać: "Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boga". Lecz Jezus rozkazał mu surowo: "Milcz i wyjdź z niego!" Wtedy duch nieczysty zaczął nim miotać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego. A wszyscy się zdumieli, tak że jeden drugiego pytał: "Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne". I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicznej krainie galilejskiej.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Dzisiejszy fragment Listu do Hebrajczyków wprowadza nas w Tajemnicę wywyższenia Jezusa. Chrystus jest głową królestwa mesjańskiego. W bieżącym roku przyświeca nam program duszpasterski „Wierzę w Kościół Chrystusowy”. Tak samo jak w Liście do Hebrajczyków, Chrystus jest głową stworzenia, tak jak i głową Kościoła. Jest naszym niezawodnym Przewodnikiem w pielgrzymce do Ojca.
Bóg wszystko poddał po Jego stopy i na Imię Jezusa zegnie się każde kolano wszelkiego stworzenia. Poddanie wszystkiego Jezusowi jest konieczne, aby doprowadził każdego z nas do zbawienia. Tylko On ma moc każdego z nas „udoskonalić” i „uświęcić”. Oba te zadania należą do Boga i tylko On może je wypełnić, gdyż On sam jedynie jest święty i źródłem wszelkiego uświęcenia. Poddanie się Chrystusowi jest konieczne, bo sami nie możemy tego dokonać. „Udoskonalenie”, inaczej doprowadzenie do ostatecznego celu oraz „uświęcenie”, czyli oczyszczenie z grzechów, jest wyłącznie domeną Boga. I to Bóg dokonuje tego w swoim Synu, przygarniając nas do swego królestwa. Nikogo z nas nie odrzuca i nikim nie gardzi. Nie wstydzi się nazywać nas braćmi i siostrami. Tę tajemnicę Bóg najpełniej objawia i realizuje w Kościele Chrystusowym.
Pomyśl, w jaki sposób trwasz w tej tajemnicy jedności z Bogiem w Kościele Chrystusowym i pomagasz innym odnaleźć godność Bożego dziecięctwa.

Komentarz do psalmu

Psalm 8 opisuje wielkość stworzonego świata. Nade wszystko ukazuje godność człowieka, który w imieniu Boga ma panować nad światem stworzonym. Mimo, że Psalmista zwraca uwagę na piękno stworzenia i godność człowieka, jako niezwykłą tajemnicę Bożej opatrzności, to jednak centralnym miejscem w psalmie jest Imię Jahwe. Potęga tego Imienia wypisana jest w dziele stwórczym i w każdym człowieku. Mamy uwielbiać Imię Jahwe, Władcy wszechświata, który napełnia świat i jego mieszkańców swoją obecnością.

Komentarz do Ewangelii

Jezus jest wszechmocnym i potężnym słowem Boga: „nauczał ich bowiem jak Ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie”. Egzorcyzm, którego dokonuje Jezus w synagodze na początku swej misji, ma charakter programowy. Działalność Jezusa ma celu uwolnienie człowieka od mocy złego ducha, który czyni go niewolnikiem zła i ciemności. Zły duch nazywany jest nieczystym. Dla Izraelitów wszystko, co było nieczyste, prowadziło do śmierci i unicestwienia. Przeciwnie, Duch Boży jest miłośnikiem życia. Egzorcyzm Jezusa jest zamknięty podwójnym podkreśleniem mocy Jezusowej. Jest to prawda wiary w ostateczne zwycięstwo Boga, którą głosi Jezus światu. Jest to prawda, która wyzwala nas z niemocy i kłamstwa zadanego przez ducha nieczystego. Chrystus niweczy kłamstwo złego i przywraca nas do życia w Bogu. Jezus obdarza mocą, mocą wiary i ufności Bogu.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. dr Leszka Rasztawickiego

źródło: mateusz.pl

 (1 Tes 2, 13)
Przyjmijcie słowo Boże nie jako słowo ludzkie, ale jak jest naprawdę, jako słowo Boga.

Módlmy się.

 Słowa Twe, Panie, są duchem i życiem

Red.