Ewangelia na każdy dzień (07.09)

Pierwsze czytanie:

 (1 Kor 7, 25-31)
Bracia: Nie mam nakazu Pańskiego co do dziewic, lecz daję radę jako ten, który – wskutek doznanego od Pana miłosierdzia – godzien jest, aby mu wierzono. Uważam, iż przy obecnych utrapieniach dobrze jest tak zostać, dobrze to dla człowieka tak żyć. Jesteś związany z żoną? Nie usiłuj odłączać się od niej! Jesteś wolny? Nie szukaj żony! Ale jeśli się ożenisz, nie grzeszysz. Podobnie i dziewica, jeśli wychodzi za mąż, nie grzeszy. Tacy jednak cierpieć będą udręki ciała, a ja chciałbym ich wam oszczędzić. Mówię wam, bracia, czas jest krótki. Trzeba więc, aby ci, którzy mają żony, tak żyli, jakby byli nieżonaci, a ci, którzy płaczą, tak jakby nie płakali, ci zaś, którzy się radują, tak jakby się nie radowali; ci zaś, którzy nabywają, jak gdyby nie posiadali; ci, którzy używają tego świata, tak jakby z niego nie korzystali. Przemija bowiem postać tego świata.

Psalm:

(Ps 45 (44), 11-12. 14-15. 16-17)
REFREN: Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha

Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha,
zapomnij o swym ludzie, o domu swego ojca.
Król pragnie twego piękna,
on twoim panem, oddaj mu pokłon.

Córa królewska wchodzi pełna chwały,
w złotogłów odziana.
W szacie wzorzystej do króla ją prowadzą,
za nią przywodzą do ciebie dziewice, jej druhny.

Wiodą je z radością i w uniesieniu,
wkraczają do królewskiego pałacu.
Synowie twoi zajmą miejsce twych ojców,
ustanowisz ich książętami na całej ziemi.

Aklamacja (Łk 6, 23ab)
Cieszcie się i radujcie, bo wielka jest wasza nagroda w niebie.

Ewangelia:

 (Łk 6, 20-26)
Jezus podniósł oczy na swoich uczniów i mówił: "Błogosławieni jesteście, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże. Błogosławieni, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni. Błogosławieni, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie. Błogosławieni jesteście, gdy ludzie was znienawidzą i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego odrzucą z pogardą wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom. Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą. Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie. Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie. Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Życie ludzkie jest, czy raczej powinno być, poszukiwaniem drogi do zjednoczenia z Bogiem - drogi coraz lepszej i bliższej. Według nauki Chrystusa i Kościoła dziewictwo jest właśnie taką drogą. Wybierając dziewictwo człowiek wybiera samego Boga na Oblubieńca. Oddaje się Bogu całkowicie, staje się dla Niego nieodwołalnym darem. Taką oblubieńczą miłością obdarzają się również małżonkowie. Nie znaczy to, że wybierając małżeństwo, człowiek nie wybiera Boga lecz tylko człowieka. Jednak małżeństwo – oddanie się wzajemne mężczyzny i kobiety - trwa tylko w skali doczesności. Potrzeba człowieka oddania się drugiej osobie, również w małżeństwie, jest głębsza od popędu seksualnego i jest związana z duchową naturą osoby. Realizuje się ona w warunkach cielesnego bytowania, na podłożu popędu seksualnego przez zjednoczenie cielesne i seksualne mężczyzny i kobiety w małżeństwie. Nie znajduje ona ostatecznego i całkowitego zaspokojenia w zjednoczeniu z samym człowiekiem.
Wartość dziewictwa, jego wyższość nad małżeństwem, polega na tym, że spełnia bardzo ważną rolę w realizacji Królestwa Bożego na ziemi. Dziewictwo wychodzi naprzeciw ostatecznego zjednoczenia z Bogiem przez miłość – uprzedza je w warunkach doczesnego życia i wskazuje do niego drogę innym. W tym tkwi wielka wartość dziewictwa.
Małżeństwo, z kolei, nie jest tylko „sprawą ciała”. Jego pełna wartość polega również na mobilizacji duchowej energii człowieka. Małżeństwo i dziewictwo to powołanie, czyli główny kierunek miłości danego człowieka. Ten kierunek każdy powinien odczytać przez zrozumienie, co w sobie „nosi” i co może z siebie dać innym. Trafne odczytanie tego kierunku i zaangażowanie zgodne z nim jest niezwykle ważnym momentem decydującym o życiu wewnętrznym człowieka. Oczywiście rozwój osobowości przez miłość dokonuje się mocą łaski Boga. Każdy człowiek powinien odczytywać swoje powołanie przez świadomy stosunek do przykazania miłości, a stan odgrywa tutaj rolę drugorzędną.

Komentarz do psalmu

Psalm 45 należy do tzw. psalmów królewskich. Zgodnie ze swoją nazwą sławi królów z dynastii dawidowej. Autor psalmu wychwala piękno, dzielność i prawość króla wyjątkowo pięknymi, poetyckimi słowami. Opisuje króla, a potem jego małżonkę, być może nawiązując do okoliczności zaślubin władcy. Wiele wersów tego tekstu można wprost odnieść do Chrystusa: „Tyś najpiękniejszy z synów ludzkich, wdzięk rozlał się na twoich wargach: przeto pobłogosławił tobie Bóg na wieki. Tron Twój, o Boże, trwa wiecznie.” Czytane dzisiaj fragmenty odnoszą się wprost do małżonki króla, ale równie dobrze możemy je rozumieć jako oddanie, zjednoczenie, „zaślubiny” duszy człowieka z Bogiem, którą Pan przyozdabia klejnotami cnót i czynów, które się Jemu podobają.

Komentarz do Ewangelii

Czytany dzisiaj fragment opisuje jak Jezus, niczym drugi Mojżesz, schodzi z góry i przekazuje uczniom błogosławieństwa – „przykazania” Nowego Testamentu. Św. Łukasz, inaczej niż św. Mateusz, ukazuje Jezusa, który podkreśla wagę błogosławieństw, zestawiając je z groźbami. Jedno nie wyklucza drugiego. Ci, którzy żyją według „dekalogu” Ewangelii, którzy realizują w swoim życiu przesłanie Jezusa, są błogosławieni – szczęśliwi, zyskują pewność wiecznej nagrody. Ci, którzy łamią Jezusowe prawo miłości, mnożą występki, muszą wiedzieć, że będą ukarani. Nie mogą się tłumaczyć, że nie wiedzieli, ponieważ zostali w porę ostrzeżeni. Bóg jest cierpliwy, ale nie pozwala z siebie bezkarnie drwić. Jeśli chcemy naprawdę zrozumieć błogosławieństwa, przyjrzyjmy się wnikliwie, jak żył i postępował Jezus.

Komentarze zostały przygotowane przez Elżbietę Marek

źródło: mateusz.pl

 (Łk 6, 23ab)
Cieszcie się i radujcie, bo wielka jest wasza nagroda w niebie.

Módlmy się.

 (Łk 6, 20-26)
"Błogosławieni jesteście, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże."

Red.