Inne 1 Sep 2022 | Redaktor
Ewangelia na każdy dzień (01.09)

fot. pixabay

Dzisiejsze czytanie, psalm i Ewangelia oraz komentarze Bractwa Słowa Bożego na 1 września. (Mt 4, 19) Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi.

Pierwsze czytanie:

 (1 Kor 3, 18-23)
Bracia: Niechaj się nikt nie łudzi. Jeśli ktoś spośród was mniema, że jest mądry na tym świecie, niech się stanie głupim, by posiadł mądrość. Mądrość bowiem tego świata jest głupstwem u Boga. Zresztą jest napisane: "On udaremnia zamysły przebiegłych" lub także: "Wie Pan, że próżne są zamysły mędrców". Niech się przeto nie chełpi nikt z powodu ludzi! Wszystko bowiem jest wasze: czy to Paweł, czy Apollos, czy Kefas; czy to świat, czy życie, czy śmierć, czy to rzeczy teraźniejsze, czy przyszłe, wszystko jest wasze, wy zaś Chrystusa, a Chrystus – Boga.

Psalm:

 

(Ps 24 (23), 1b-2. 3-4b. 5-6)
REFREN: Pańska jest ziemia i co ją napełnia

Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia,
świat cały i jego mieszkańcy.
Albowiem On go na morzach osadził
i utwierdził ponad rzekami.

Kto wstąpi na górę Pana,
kto stanie w Jego świętym miejscu?v Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca,
którego dusza nie lgnęła do marności.

On otrzyma błogosławieństwo od Pana
i zapłatę od Boga, swego Zbawcy.
Oto pokolenie tych, którzy Go szukają,
którzy szukają oblicza Boga Jakuba.

 

Aklamacja (Mt 4, 19)
Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi.

Ewangelia:

 (Łk 5, 1-11)
Pewnego razu – gdy tłum cisnął się do Jezusa, aby słuchać słowa Bożego, a On stał nad jeziorem Genezaret – zobaczył dwie łodzie stojące przy brzegu; rybacy zaś wyszli z nich i płukali sieci. Wszedłszy do jednej łodzi, która należała do Szymona, poprosił go, żeby nieco odbił od brzegu. Potem usiadł i z łodzi nauczał tłumy. Gdy przestał mówić, rzekł do Szymona: "Wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów!" A Szymon odpowiedział: "Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i nic nie ułowiliśmy. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci". Skoro to uczynili, zagarnęli tak wielkie mnóstwo ryb, że sieci ich zaczynały się rwać. Skinęli więc na współtowarzyszy w drugiej łodzi, żeby im przyszli z pomocą. Ci podpłynęli; i napełnili obie łodzie, tak że się prawie zanurzały. Widząc to, Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: "Wyjdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiekiem grzesznym". I jego bowiem, i wszystkich jego towarzyszy w zdumienie wprawił połów ryb, jakiego dokonali; jak również Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli wspólnikami Szymona. A Jezus rzekł do Szymona: "Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił". I wciągnąwszy łodzie na ląd, zostawili wszystko i poszli za Nim.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

 

Komentarz do pierwszego czytania

Głupota Boga i mądrość świata, czy odwrotnie?
Św. Paweł niczym biegły retor, bazując na opozycjach, pozostawia Koryntianom kilka wskazań praktycznych co do tego, jak stać się prawdziwie mądrym. Mądrość świata nie przynależy bowiem do porządku Boskiego – bez Boga nie ma bowiem mądrości, zaś to, co poznawane na świecie bez względu na Boga jest zwykłą głupotą. Taki rodzaj mądrości prowadzi bowiem do przewrotności i próżności. Ten, kto myśli, że posiadł mądrość, stawia się ponad tymi, których uznaje za głupich, sam się w ten sposób ogłupiając, ponieważ celem tej fałszywej mądrości jest podziw, posłuch i sława. Tymczasem Paweł proponuje bardzo odważną tezę – z perspektywy aktu stworzenia Bóg poddał cały świat człowiekowi, by przy pomocy danej mu łaski poznawał go i nad nim panował. Musi zachować jednak właściwą optykę – z perspektywy ziemskiej również nauczyciele należą do wspólnot, do których zostali posłani, tak jak świat, jak życie, nieunikniona śmierć, a wraz z nią i czas. Jest tylko jedno „ale” – nie jest to dowód na wielkość człowieka, ponieważ bezwzględnie musi on pamiętać, że wszystko zostało mu dane, a on sam należy do Chrystusa, zaś Chrystus do Boga. W tej też świadomości kryje się prawdziwa mądrość.

 

Komentarz do psalmu

Słuszna droga do mądrości
Cała refleksja nad tym, co jest, a co nie jest mądrością, powinna brać swój początek od słów autora Psalmu 24, bo tylko świadomość tego, czyim się jest stworzeniem, pozwala właściwie ukierunkować poszukiwania prawdziwej mądrości. Psalmista mówi wprost, że cała ziemia oraz ci wszyscy, którzy ją zamieszkują, należą do Boga przez sam fakt kreacji. Kto więc „wstąpi na górę Pana, kto stanie w Jego świętym miejscu?”. Z perspektywy historycznej i z treści psalmu wynika, że tylko ten, kto jest czysty. Ponieważ autor miał najprawdopodobniej na myśli Syjon i świątynię, owa czystość musiała wiązać się z rytualną nieskazitelnością, a więc nieskażeniem kontaktem z tym, co wedle Prawa nieczyste. Można jednak ową czystość rozumieć szerzej - jako szlachetność życia, krystaliczność serca, słuszność intencji etc. To bowiem jest kwintesencją nielgnięcia do marności, czyli do – wedle słów św. Pawła – tego, co światowe i związane z pokusami. Dopiero bowiem osiągnięcie sprawiedliwości (ale niekoniecznie w wydaniu starotestamentowym) spotka się z nagrodą – człowiek podąży za Tym, do Którego przylgnął. Wniosek z tego taki, że to nic innego, jak szczere poszukiwanie Boga-Prawdy jest wyrazem prawdziwej mądrości.

 

Komentarz do Ewangelii

Historia cudownego połowu ryb jest nie tylko dedykowana powołaniu Szymona Piotra, ale stanowi doskonałą ilustrację tego, co miał na myśli Paweł, pisząc o głupocie świata i mądrości Boga. Z perspektywy ludzkiej logiki pomysł Jezusa o ponownym zarzuceniu sieci przez zmęczonych nocnym, nieudanym połowem ryb rybaków był absurdalny. Przemawiały przeciw niemu właśnie dopiero co przeżyte niepowodzenie, zmęczenie, a również koszty, jeśli z Piotrem współpracowali jacyś najemnicy. Zresztą on sam jako adresat słów Jezusa zaczyna od swojego „ale”, z którego jednak szybko rezygnuje. I dzieje się coś, co z perspektywy ludzkiej nie powinno było się wydarzyć – połów jest tak obfity, że sieci pękają w szwach. Obraz ten świetnie można przełożyć na grunt kościelny. Z perspektywy ludzkiej mądrości wspólnota Kościoła nie powinna była się wydarzyć. I znów klucz stanowią tu słowa Piotra, który zarzeka się: „Wyjdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiekiem grzesznym”. Zabity Mistrz, grzeszny lider i grupka niezbyt wykształconych apostołów – ten projekt nie miał żadnych szans na przetrwanie. A jednak, mądrość ziemska znów okazała się głupotą, Kościół zaistniał i istnieje, choć logicznie, po ludzku rzecz ujmując, nie powinien.

Komentarze zostały przygotowane przez dr Annę Rambiert-Kwaśniewską

źródło: mateusz.pl

 

 (Mt 4, 19)
Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi.

Módlmy się.

 (Łk 5, 1-11)
"Wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów!" 

Red.

Redaktor

Redaktor Autor

Redaktor