Ewangelia na dziś (26.03.2021)

Pierwsze czytanie:

(Jr 20,10-13)
Tak, słyszałem oszczerstwo wielu: Trwoga dokoła! Donieście, donieśmy na niego! Wszyscy zaprzyjaźnieni ze mną wypatrują mojego upadku: Może on da się zwieść, tak że go zwyciężymy i wywrzemy swą pomstę na nim! Ale Pan jest przy mnie jako potężny mocarz; dlatego moi prześladowcy ustaną i nie zwyciężą. Będą bardzo zawstydzeni swoją porażką, okryci wieczną i niezapomnianą hańbą. Panie Zastępów, Ty, który doświadczasz sprawiedliwego, patrzysz na nerki i serce, dozwól, bym zobaczył Twoją pomstę nad nimi. Tobie bowiem powierzyłem swą sprawę. śpiewajcie Panu, wysławiajcie Pana! Uratował bowiem życie ubogiego z ręki złoczyńców.

 Psalm:

 (Ps 18,2-7)
REFREN: Pana wzywałem i On mnie wysłuchał

Miłuję Cię, Panie, mocy moja,
Panie, opoko moja i twierdzo, mój wybawicielu.
Boże, skalo moja, na którą się chronię,
tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono.

Wzywam Pana, godnego chwały,
i wyzwolony będę od moich nieprzyjaciół.
Ogarnęły mnie fale śmierci
i zatrwożyły odmęty niosące zagładę,
opętały mnie pęta otchłani, schwyciły mnie sidła śmierci.

Wzywałem Pana w moim utrapieniu,
wołałem do mojego Boga
i głos mój usłyszał ze świątyni swojej,
dotarł mój krzyk do Jego uszu.

(Ps 103 (102), 1b-2. 3-4. 6-7. 8 i 11)
REFREN: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia

Błogosław, duszo moja, Pana,
i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.
Błogosław, duszo moja, Pana
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.

On odpuszcza wszystkie twoje winy
i leczy wszystkie choroby.
On twoje życie ratuje od zguby,
obdarza cię łaską i zmiłowaniem.

Dzieła Pana są sprawiedliwe,
wszystkich uciśnionych ma w swojej opiece.
Drogi swoje objawił Mojżeszowi,
swoje dzieła synom Izraela.

Miłosierny jest Pan i łaskawy,
nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.
Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią,
tak wielka jest łaska Pana dla Jego czcicieli.

 Aklamacja (J 6,63b.68b)
Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem, Ty masz słowa życia wiecznego.

Ewangelia:

 (J 10,31-42)
Żydzi porwali kamienie, aby Jezusa ukamienować. Odpowiedział im Jezus: Ukazałem wam wiele dobrych czynów pochodzących od Ojca. Za który z tych czynów chcecie Mnie ukamienować? Odpowiedzieli Mu żydzi: Nie chcemy Cię kamienować za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to, że Ty będąc człowiekiem uważasz siebie za Boga. Odpowiedział im Jezus: Czyż nie napisano w waszym Prawie: Ja rzekłem: Bogami jesteście? Jeżeli /Pismo/ nazywa bogami tych, do których skierowano słowo Boże - a Pisma nie można odrzucić to jakżeż wy o Tym, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, mówicie: Bluźnisz, dlatego że powiedziałem: Jestem Synem Bożym? Jeżeli nie dokonuję dzieł mojego Ojca, to Mi nie wierzcie. Jeżeli jednak dokonuję, to choćbyście Mnie nie wierzyli, wierzcie moim dziełom, abyście poznali i wiedzieli, że Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu. I znowu starali się Go pojmać, ale On uszedł z ich rąk. I powtórnie udał się za Jordan, na miejsce, gdzie Jan poprzednio udzielał chrztu, i tam przebywał. Wielu przybyło do Niego, mówiąc, iż Jan wprawdzie nie uczynił żadnego znaku, ale że wszystko, co Jan o Nim powiedział, było prawdą. I wielu tam w Niego uwierzyło.

 Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

 Komentarz do pierwszego czytania:

Życie proroka Jeremiasza nie było łatwe. Mimo, że bronił się przed tym, Pan Bóg postawił przed nim zadanie napominania niewiernych królów i kapłanów w czasach poprzedzających niewolę babilońską. Słyszymy dzisiaj jedno spośród wyznań proroka, w których wylewa on swoją duszę. Został powołany przez Boga w młodym wieku. Był człowiekiem wrażliwym, pełnym delikatności. Miłował pokój. Misja, którą powierzył mu Pan Bóg, wymagała natomiast wielokrotnego stawania w opozycji wobec sposobu życia współczesnych mu Izraelitów. Jeremiasz niejednokrotnie czuł, że nie jest to zadanie dla niego. Można powiedzieć, przeżywał kryzys duchowy.
Słyszymy dziś jego skargę na tych, którzy chcą się na nim zemścić za to, że jego proroctwa nie są po ich myśli. Natychmiast jednak prorok przechodzi do mocnego wyznania wiary w Boga, który, choć postawił przed nim trudne zadanie, nie zostawił go nigdy samego. Słyszymy jak powierza swoje życie w ręce Boga. Najpiękniejszą częścią tego czytania jest ostatnie zdanie: Śpiewajcie Panu, wysławiajcie Pana! Uratował bowiem życie ubogiego z ręki złoczyńców. Tajemnica wiary Jeremiasza tkwi w bardzo intymnej relacji z Bogiem, podobnie w przypadku Chrystusa, do którego również należy odnosić ten tekst. Czy twoja wiara również jest silna mocą więzi z Ojcem?

Komentarz do psalmu:

Możemy pokładać ufność w różnych ludziach i rzeczach tego świata. Możemy nikomu nie ufać, tylko sobie samemu. Prawda jest taka, że warto ufać jedynie Panu. Tylko On jest prawdziwą mocą, ostoją, twierdzą. Tylko On jest naszym wybawicielem, naszą skałą, tarczą i obroną. Wielu w to nie uwierzy. Powiedzą, że przecież niejeden, kto zaufał Panu, stracił w życiu wiele. To prawda: także my – chrześcijanie, a może, za łaską Bożą, przede wszystkim my jeszcze wiele w życiu stracimy. Tyle, że człowieka, który ufa Panu, żadna strata nie uśmierci.
Umieranie za życia dla różnych spraw daje wolność od przywiązania do świata. W ten sposób Pan Bóg nas ratuje – pokazując, że nie tylko w tym, co tu i teraz, możemy pokładać nadzieję.

Komentarz do Ewangelii:

Jezus uzdrowiciel i cudotwórca – tak, Jezus Syn Boży – nie. Jezus użyteczny, potrzebny – tak, Jezus wymagający – nie. Nie tylko współcześni Jezusowi Żydzi mieli problem z przyjęciem Go jako prawdziwego Boga. Dzisiaj również wielu docenia Jego czyny, ale nie chce Go naśladować. Chrześcijaństwo to droga zachwytu i naśladowania Chrystusa. Prawdziwa wiara powinna mieć odzwierciedlenie w życiu, nie tylko w życiu Jezusa, ale także w moim życiu.
Jezus jest prawdziwym Synem Bożym. I my, zgodnie ze słowami psalmu cytowanego przez Niego, będziemy bogami. Nie znaczy to, że zmieni się nasza natura. Staniemy się do Niego podobni, jeżeli będziemy Go naśladować. Potrzebna jest nasza wiara w bóstwo Jezusa oraz w to, że starając się, możemy się upodabniać do Niego. Droga przeciwna to próba negowania boskości Boga i zaniechania stawiania kroków ku stawaniu się do Niego podobnymi.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Łukasza Mroczkę

źródło: mateusz.pl

 Aklamacja (J 6,63b.68b)
Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem, Ty masz słowa życia wiecznego.

Módlmy się.

 Matko Najświętsza prowadź nas do Twego Syna aby prostował nasze drogi, otwierał nasze oczy i uszy aby Boże Słowo wypełniało nasz umysł i serce. Prowadź nas do Syna abyśmy byli godni zobaczyć Boga twarzą w Twarz. Amen

Red.