Ewangelia na dziś (25.02)
fot. pixabay
Dzisiejsze czytanie, psalm i Ewangelia oraz komentarze Bractwa Słowa Bożego na 25 lutego. ( J 17, 17ba) Słowo Twoje, Panie, jest prawdą, uświęć nas w prawdzie.
Inne z kategorii
Z Ewangelii na każdy dzień - 23 listopad
Z Ewangelii na każdy dzień - 22 listopad
Pierwsze czytanie:
(Jk 5, 9-12)
Nie uskarżajcie się, bracia, jeden na drugiego, byście nie podpadli pod sąd. Oto Sędzia stoi przed drzwiami. Za przykład wytrwałości i cierpliwości weźcie, bracia, proroków, którzy przemawiali w imię Pańskie. Oto wychwalamy tych, co wytrwali. Słyszeliście o wytrwałości Hioba i widzieliście końcową nagrodę za nią od Pana; bo Pan pełen jest litości i miłosierdzia. Przede wszystkim, bracia moi, nie przysięgajcie ani na niebo, ani na ziemię, ani w żaden inny sposób: wasze "tak" niech będzie "tak", a "nie" niech będzie "nie", abyście nie podpadli pod sąd.
Psalm:
(Ps 103 (102), 1b-2. 3-4. 8-9. 11-12)
REFREN: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia
Błogosław, duszo moja, Pana,
i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.
Błogosław, duszo moja, Pana *
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.
On odpuszcza wszystkie twoje winy
i leczy wszystkie choroby.
On twoje życie ratuje od zguby,
obdarza cię łaską i zmiłowaniem.
Miłosierny jest Pan i łaskawy,
nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.
Nie zapamiętuje się w sporze,
nie płonie gniewem na wieki.
Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią,
tak wielka jest łaska Pana dla Jego czcicieli.
Jak odległy jest wschód od zachodu,
tak daleko odsuwa od nas nasze winy.
Aklamacja ( J 17, 17ba)
Słowo Twoje, Panie, jest prawdą, uświęć nas w prawdzie.
Ewangelia:
(Mk 10, 1-12)
Jezus przyszedł w granice Judei i Zajordania. A tłumy znowu ściągały do Niego i znów je nauczał, jak miał w zwyczaju. I przystąpili do Niego faryzeusze, a chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę. Odpowiadając, zapytał ich: "Co wam przykazał Mojżesz?" Oni rzekli: "Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić". Wówczas Jezus rzekł do nich: "Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co więc Bóg złączył, tego niech człowiek nie rozdziela". W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: "Kto oddala swoją żonę, a bierze inną, popełnia względem niej cudzołóstwo. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo".
Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:
Komentarz do pierwszego czytania
W pierwszych czytaniach mszalnych z liturgii mszalnej środy i czwartku III tygodnia zwykłego (cykl II) św. Jakub swoje nauki poświęcił zgubnemu bogactwu, które buduje podziały ze względu na posiadane dobra czy status społeczny. Dzisiejsza jego nauka przedstawia Bożą alternatywę, którą stanowi nie podzielony, ale zjednoczony lud Boży cierpliwie trwający w nadziei na powtórne przyjście Chrystusa. Stąd św. Jakub daje pierwszym wspólnotom chrześcijańskim kilka rad, zachęt i przestróg, które i dziś winny kierować naszym chrześcijańskim życiem. „Nie uskarżajcie się na siebie nawzajem, w wytrwałości bierzcie przykład z proroków, z Hioba, którego wytrwałość została nagrodzona, gdyż Pan pełen jest litości i miłosierdzia. A wasze «tak» niech będzie «tak», a «nie» niech będzie «nie» (Mt 5,37) – kilka prostych wskazówek, ale czy łatwych do realizacji?
O wiele prościej jest, unikając trudów i przeciwności, za wszystkie swoje późniejsze niepowodzenia obwiniać innych. Podobnie łatwiej jest manipulować prawdą i tworzyć nowe jej znaczenia, by szybciej osiągnąć swoje cele i korzyści. To, co robimy i wybieramy, obnaża nasze serca i charaktery.
Zapamiętajmy i tę Jakubową naukę, że Sędzia, który wie o nas wszystko i stoi przed drzwiami, i tak w końcu wszystko, cośmy zepsuli, poustawia na nowo, na swoim miejscu. Nada właściwą treść wszystkim „tak” i „nie”. Kto wytrwa do końca, będzie zbawiony! (Mt 24,13)
Komentarz do psalmu
Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia! W dzisiejszym psalmie odnajdujemy odniesienia i do pierwszego czytania, i do fragmentu Ewangelii. Boża miłość stoi ponad prawem i sprawiedliwością. Dlatego król Dawid, a my wraz z nim, możemy z nadzieją mówić o Bogu: nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy, który odpuszcza wszystkie twoje winy, leczy wszystkie choroby i twoje życie ratuje od zguby. Taki jest nasz Bóg!
Komentarz do Ewangelii
W dzisiejszym fragmencie Ewangelii wg św. Marka faryzeusze egzaminują Jezusa z prawa Mojżeszowego, pytając go: czy wolno mężowi oddalić żonę? Wystawiają Go na próbę, dając Jezusowi – opatrznościowo – okazję do wypowiedzenia fundamentalnej prawdy o małżeństwie i miłości. I nie tylko to. Jezus przywraca małżeństwu jego istotę, wynosząc je z porządku jedynie prawa pozwalającego Żydom oddalić żonę, którą przestali kochać (Pwt 24,1-4), do naturalnego dla miłości porządku serca.
Jezus przypomina nam plan Boga wobec małżeństwa – związku, w którym mężczyzna i kobieta łączą się ze sobą tworząc jedno ciało (Rdz 2,24). Jak więc to, co trwałe i nierozerwalne, rozerwać? Dlatego kto oddala swoją żonę, a bierze inną, popełnia względem niej cudzołóstwo.
Miłość, której uczy nas Bóg, jest ze swojej natury wierna i niezmienna. I to Bóg zechciał, by miłość małżeńska była emanacją miłości Boga do człowieka. Inaczej staje się jedynie atrapą miłości, a my – w mowie, uczuciach i myślach nie wyrastamy z infantylności (1 Kor 13,11). Nie ma miłości bez wierności! Choćby to wydawało się niezwykle trudne! Cechą miłości jest rozwój, a trudno o rozwój bez ponoszenia trudów. Czy dbam o swoją miłość, delikatność, wierność, szlachetność w małżeństwie? Żyję wg porządku prawa czy serca, o którym dziś nam przypomina Bóg?
Komentarze zostały przygotowane przez Radosława Molendę
źródło: mateusz.pl
( J 17, 17ba)
Słowo Twoje, Panie, jest prawdą, uświęć nas w prawdzie.
Módlmy się.
Słowo Twoje Panie, jest prawdą i drogą i życiem. Amen
Red.