Ewangelia na dziś (24.07)

Pierwsze czytanie:

(Wj 24, 3-8)
Mojżesz wrócił z góry Synaj i obwieścił ludowi wszystkie słowa Pana i wszystkie Jego polecenia. Wtedy cały lud odpowiedział jednogłośnie: "Wszystkie słowa, jakie powiedział Pan, wypełnimy". Spisał więc Mojżesz wszystkie słowa Pana. Nazajutrz wcześnie rano zbudował ołtarz u stóp góry i postawił dwanaście stel, stosownie do liczby dwunastu szczepów Izraela. Potem polecił młodzieńcom izraelskim złożyć Panu ofiarę całopalną i ofiarę biesiadną z cielców. Mojżesz zaś wziął połowę krwi i wlał ją do czar, a drugą połową krwi skropił ołtarz. Wtedy wziął Księgę Przymierza i czytał ją głośno ludowi. I oświadczyli: "Wszystko, co powiedział Pan, uczynimy i będziemy posłuszni". Mojżesz wziął krew i pokropił nią lud, mówiąc: "Oto krew przymierza, które Pan zawarł z wami na podstawie wszystkich tych słów".

Psalm:

(Ps 50 (49), 1b-2. 5-6. 14-15)
REFREN: Składajcie Bogu dziękczynną ofiarę

Przemówił Pan, Bóg nad bogami,
i wezwał ziemię od wschodu do zachodu słońca.
Bóg zajaśniał z Syjonu,
korony piękności.

Zgromadźcie Mi moich umiłowanych,
którzy przez ofiarę zawarli ze Mną przymierze".
Niebiosa zwiastują Bożą sprawiedliwość,
albowiem sam Bóg jest sędzią.

Składaj Bogu dziękczynną ofiarę,
spełnij swoje śluby wobec Najwyższego.
I wzywaj Mnie w dniu utrapienia,
wyzwolę ciebie, a ty Mnie uwielbisz".

Aklamacja (Jk 1, 21bc)
Przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze.

Ewangelia:

(Mt 13, 24-30)
Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść: "Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł. A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: „Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast?” Odpowiedział im: „Nieprzyjazny człowiek to sprawił”. Rzekli mu słudzy: „Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?” A on im odrzekł: „Nie, byście zbierając chwast, nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza”.

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania:

Podróżując rowerem po naszym pięknym kraju, mam wiele czasu na rozmyślanie o pięknie i mądrości stworzeń. Dziękuję Stwórcy za te wielkie dzieła, za pokarm i wodę potrzebną, by nie ustać w drodze. Dziękuję za to, że jestem wybrany, by być szczególną własnością Pana, za to, że jestem dzieckiem Bożym.
Po przejściu Morza Czerwonego, w trakcie długiej wędrówki Izraelitów po pustyni, Bóg chce zawrzeć przymierze ze swoim ludem. Wychodząc z tą inicjatywą, Pan nie zwraca się do pojedynczego człowieka, ale chce, by cały lud stał się Jego szczególną własnością. Mojżesz przekazuje słowa Pana, lud izraelski zobowiązuje się do ich przestrzegania i składa ofiary, a potem następuje obrzęd pokropienia krwią. Jest to kolejna prefiguracja, czyli starotestamentalna zapowiedź późniejszych wydarzeń. Jezus Chrystus, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował (J 13,1) i rozszerzył przymierze zawarte z narodem wybranym na wszystkich ludzi dobrej woli. W czasie Ostatniej Wieczerzy nasz Pan nawiązuje do wydarzeń pod Synajem i zanurza nas w swojej zbawczej krwi. Jest to Nowe Przymierze.
Każdy z nas może odpowiedzieć na łaskę Chrystusa. Przez wierność i miłość do Boga i bliźniego możemy zamieszkać w Domu Pana po najdłuższe czasy, czyli dostąpić łaski zbawienia. Od patronki dnia dzisiejszego, św. Kingi, uczmy się powierzać siebie Bogu i służyć bliźniemu.

Komentarz do psalmu:

Dzisiejszy psalm wzywa nas do wdzięczności Bogu, do składania Mu ofiary poprzez życie przepełnione miłością i zgodne z przykazaniami. Nie można oddzielać kultu od moralności, praktyk duchowych od postępowania. Nasze życie religijne powinno łączyć się z naszym życiem codziennym. Mówiąc inaczej – nasza codzienność powinna być przeniknięta religijnością. W rzeczywistości nowotestamentalnej ofiara chwały to kult w Duchu i prawdzie (J 4,23). To Eucharystia powinna być naszą siłą i mocą do codziennego życia. To Eucharystia jest źródłem i szczytem życia chrześcijańskiego ( z Konstytucji o liturgii świętej „Sacrosanctum concilium” Soboru Watykańskiego II).

Komentarz do Ewangelii:

Dzisiejsza przypowieść o chwaście ukazuje walkę dobra ze złem. Bóg w swej dobroci sieje obficie, a szatan próbuje udaremnić Boże plany. Patrząc z innej strony, można tu też odnaleźć ludzką skłonność do dobra i zła. Każdy z nas ma swoje wady i zalety, dobre i złe strony. Pan Bóg jednak zawsze daje nam szansę nawrócenia, bo nie chce śmierci grzesznika, lecz aby się nawrócił i miał życie (Ez 33, 11). Chrześcijanin nie powinien nikogo potępiać – Kościół to wspólnota, która obejmuje też grzeszników. Można rzec nawet, że jest to święty Kościół grzesznych ludzi.
Ostateczna kara i sąd należą do Boga i to On zdecyduje o ich czasie. My prośmy o łaskę nawrócenia dla nas i dla całego świata. Amen.

Komentarze zostały przygotowane przez o. Kazimierza Szałaja SVD

źródło: mateusz.pl

(Jk 1, 21bc)
Przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze.

Módlmy się.

 Poddajmy się Bozemu planowi a dobrze nam będzie. Pan Bóg najlepiej wie co dla nas najlepsze. Amen

Red.