Ewangelia na dziś (24.03)

Pierwsze czytanie:

 (Jr 7, 23-28)
Tak mówi Pan: "Dałem im przykazanie: „Słuchajcie głosu mojego, a będę wam Bogiem, wy zaś będziecie Mi narodem. Chodźcie każdą drogą, którą wam rozkażę, aby się wam dobrze wiodło”. Ale nie usłuchali ani nie chcieli słuchać i poszli za zatwardziałością swych przewrotnych serc; obrócili się plecami, a nie twarzą. Od dnia, kiedy przodkowie wasi wyszli z ziemi egipskiej, do dnia dzisiejszego posyłałem do was wszystkie moje sługi, proroków, każdego dnia, bezustannie, lecz nie usłuchali Mnie ani nie nadstawiali uszu. Uczynili twardym swój kark, stali się gorsi niż ich przodkowie. Oznajmisz im wszystkie te słowa, ale cię nie usłuchają; będziesz wołał do nich, lecz nie dadzą ci odpowiedzi. I powiesz im: „To jest naród, który nie usłuchał głosu Pana, swego Boga, i nie przyjął pouczenia. Przepadła wierność, znikła z ich ust”.

Psalm:

(Ps 95 (94), 1-2. 6-7c. 7d-9)
REFREN: Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie

Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu,
wznośmy okrzyki ku chwale Opoki naszego zbawienia.
Stańmy przed obliczem Jego z uwielbieniem,
z weselem śpiewajmy Mu pieśni.

Przyjdźcie, uwielbiajmy Go, padając na twarze,
klęknijmy przed Panem, który nas stworzył.
Albowiem On jest naszym Bogiem,
a my ludem Jego pastwiska i owcami w Jego ręku.

Obyście dzisiaj usłyszeli głos Jego:
"Niech nie twardnieją wasze serca jak w Meriba,
jak na pustyni w dniu Massa,
gdzie Mnie kusili wasi ojcowie,
doświadczali Mnie, choć widzieli moje dzieła".

Aklamacja (Jl 2, 13bc)
Nawróćcie się do Boga waszego, On bowiem jest łaskawy i miłosierny.

Ewangelia:

 (Łk 11, 14-23)
Jezus wyrzucał złego ducha z człowieka, który był niemy. A gdy zły duch wyszedł, niemy zaczął mówić i tłumy były zdumione. Lecz niektórzy z nich rzekli: "Mocą Belzebuba, władcy złych duchów, wyrzuca złe duchy". Inni zaś, chcąc Go wystawić na próbę, domagali się od Niego znaku z nieba. On jednak, znając ich myśli, rzekł do nich: "Każde królestwo wewnętrznie skłócone pustoszeje i dom na dom się wali. Jeśli więc i Szatan z sobą jest skłócony, jakże się ostoi jego królestwo? Mówicie bowiem, że Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy. Lecz jeśli Ja mocą Belzebuba wyrzucam złe duchy, to czyją mocą wyrzucają je wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami. A jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło już do was królestwo Boże. Gdy mocarz uzbrojony strzeże swego dworu, bezpieczne jest jego mienie. Lecz gdy mocniejszy od niego nadejdzie i pokona go, to zabierze całą broń jego, na której polegał, i rozda jego łupy. Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, ten rozprasza".

Komentarze przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego:

Komentarz do pierwszego czytania

Słowa Boga, przekazane przez proroka Jeremiasza, brzmią smutno i fatalistycznie. Izraelici złamali przymierze z Najwyższym, nie usłuchali i nie chcą słuchać głosu Jego proroków. Patrząc wstecz, okazuje się, że współcześni Jeremiaszowi stali się jeszcze gorsi od swoich przodków, a pamiętajmy, że i w dawnych czasach Mojżesz i prorocy nie szczędzili rodakom słów krytyki. Czy zatem nie ma uzdrowienia? Gdy spojrzy się na Księgę Jeremiasza jako całość, widać nadzieję. W 31 rozdziale swego dzieła prorok zapowiada Nowe Przymierze, które Bóg zawrze z ludźmi, skutkiem którego człowiek będzie miał Prawo Boże wypisane w swoim sercu i wszyscy, od najmniejszego do największego, poznają Boga. Ten związek między Bogiem a ludźmi nigdy nie będzie złamany. Owo Przymierze zrealizował Pan Jezus swoją Męką, Śmiercią i Zmartwychwstaniem, a dokonuje się ono w naszym jestestwie mocą Ducha Świętego. To On uzdalnia nas do miłości Boga i bliźniego. Gdy opieramy się na własnych siłach, to wpadamy w kołowrót naszych grzechów, tak jak Izraelici, gdy zaś ufamy Duchowi Świętemu, przez modlitwę i sakramenty, to przyoblekamy nowego człowieka, jak ujął to św. Paweł w Liście do Efezjan, stworzonego według Boga, w sprawiedliwości i prawdziwej świętości (Ef 4, 24).

Komentarz do psalmu

Psalm 95 wzywa do zbiorowego oddawania czci Bogu. Był on wykorzystywany w Świątyni Jerozolimskiej, gdzie lewici wzywali przybywających do uwielbienia Pana Boga. Jednocześnie psalm ten spogląda wstecz, na historię Izraela, wskazując negatywne przykłady, których nie wolno naśladować, mianowicie o zatwardziałości serca i kuszeniu Boga przez ludzi w Massa i Meriba. Tam właśnie Izraelici wędrujący przez pustynię wystawiali Boga na próbę, żądając wody. Żądali, nie prosili. Pamiętajmy, że w buncie i żądaniach nie ma miłości. Często jest tak, że nie otrzymujemy od Boga czegoś, o co prosimy, czasami przychodzą ciężkie doświadczenia, które rodzą frustrację. Odpowiedzią na to nie jest wylewanie złości na Pana Boga, ale uwielbienie Go, uwielbienie, które może przyjść czasami pomimo bólu. Święty Jan Chryzostom, biskup Konstantynopola z IV/V wieku, doświadczył takiego ciężkiego doświadczenia. Bronił moralności przeciw zakusom dworu cesarskiego. Został usunięty z urzędu i skazany na wygnanie. Jego ostatnie słowa przed śmiercią brzmiały: Bogu za wszystko niech będą dzięki. Potrafił zajrzeć za zasłonę tych wydarzeń i we wszystkim zobaczyć Łaskę Boga. Zatem lekiem na trudne chwile nie jest złość, ale uwielbienie.

Komentarz do Ewangelii

Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie. Gdy skonfrontujemy te słowa z innymi wypowiedziami Pana Jezusa w Ewangeliach, znajdziemy pewną sprzeczność, mianowicie w Ewangelii według świętego Marka, w scenie, gdy Święty Jan Apostoł mówi Jezusowi o pewnym człowieku, który nie chodzi z nimi, a mimo to wyrzuca złe duchy w imię Chrystusa. Pan Jezus odpowiedział wtedy: Zostawcie go. Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami. Ważny dla zrozumienia obu tych wypowiedzi jest kontekst. W tym drugim przypadku ów człowiek czynił prawdziwe dobro i to w Imię Zbawiciela. Być może nie poznał dobrze Chrystusa i dlatego nie dołączył do uczniów, ale rozszerzał Królestwo Boże. Sytuacja z Ewangelii Łukasza jest zupełnie inna. Faryzeusze z zazdrości dyskredytują cuda Jezusa, tłumacząc je mocą diabelską. Inni z kolei chcą wystawiać Jezusa na próbę. Oni nie są z Jezusem, ale nawet nie stoją neutralnie z boku, oni przeszkadzają i dlatego są przeciwko Niemu. Gdy człowiek czyni dobro ze szlachetnej pobudki, to nawet nie będąc chrześcijaninem, nieświadomie wypełnia Wolę Pana Jezusa. Gdy zaś czynimy zło, to możemy się nazywać chrześcijanami, ale tak naprawdę zaprzeczamy Chrystusowi. Ważna jest intencja rozumnego serca, z jaką coś się czyni.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Mateusza Oborzyńskiego

źródło: mateusz.pl

 (Jl 2, 13bc)
Nawróćcie się do Boga waszego, On bowiem jest łaskawy i miłosierny.

Módlmy się.

Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, ten rozprasza.

Red.